سیستم فرمان خودرو جزء مهمی است که به راننده کمک می کند جهت وسیله نقلیه را کنترل کند. معمولاً از یک فرمان، ستون فرمان، قفسه یا جعبه دنده فرمان، میله های اتصال، پمپ فرمان برقی و واحد کنترل الکترونیکی (ECU) تشکیل شده است. تعمیر و نگهداری منظم و بازرسی سیستم فرمان و همچنین تعویض قطعات فرسوده یا آسیب دیده برای اطمینان از عملکرد ایمن و روان خودرو ضروری است. سه نوع اصلی از سیستم های فرمان وجود دارد: مکانیکی، برقی و الکترونیکی که هر کدام اجزا و عملکردهای منحصر به فرد خود را دارند. با درک سیستم فرمان خودرو و انجام اقداماتی برای نگهداری از آن، می توانید به کارکرد روان و ایمن خودروی خود کمک کنید.

سیستم فرمان خودرو یک سیستم پیچیده است که وظیفه کنترل جهت خودرو را به راننده می دهد. این سیستم از چندین جزء تشکیل شده است که با هم کار می کنند تا راننده را قادر می سازد تا ماشین را هدایت کند و ثبات و کنترل را حفظ کند.

تاریخچه سیستم فرمان خودرو

تاریخچه سیستم فرمان خودرو را می توان به روزهای اولیه خودرو ردیابی کرد. در ابتدا، خودروها به سیستم های فرمان مکانیکی اولیه مجهز بودند که بر ارتباط مستقیم بین فرمان و چرخ های جلو متکی بود. این سیستم ها ساده و موثر بودند، اما برای هدایت وسیله نقلیه، به ویژه در سرعت های بالا، به تلاش زیادی از جانب راننده نیاز داشتند.

با گذشت زمان، سیستم فرمان خودرو تکامل یافته و پیچیده تر شد، با معرفی فرمان برقی و پیشرفت های دیگر. در اینجا برخی از نقاط عطف کلیدی در تاریخچه سیستم فرمان خودرو آورده شده است:

• اولین چرخ فرمان: اولین فرمان در اواخر دهه 1800 معرفی شد و به سرعت به روش ترجیحی برای کنترل جهت وسیله نقلیه تبدیل شد. قبل از معرفی فرمان، خودروها به فرمان تیلر مجهز بودند که راننده را ملزم به استفاده از یک اهرم برای هدایت خودرو می کرد.
• اولین سیستم فرمان برقی: اولین سیستم فرمان برقی در دهه 1940 معرفی شد و از نیروی هیدرولیک برای کمک به راننده در چرخاندن فرمان استفاده می کرد. این امر هدایت وسیله نقلیه را به خصوص در سرعت های پایین بسیار آسان تر می کرد.
• معرفی فرمان راک اند پینیون: فرمان راک اند پینیون در دهه 1970 معرفی شد و به سرعت به روش ترجیحی فرمان برای بسیاری از وسایل نقلیه تبدیل شد. این نوع فرمان با استفاده از مکانیزم چرخ دنده، حرکت چرخشی فرمان را به حرکت خطی تبدیل می کند که می توان از آن برای هدایت چرخ ها استفاده کرد.
• ظهور فرمان الکترونیکی: در سال های اخیر، فرمان الکترونیکی به طور فزاینده ای محبوب شده است، به طوری که بسیاری از وسایل نقلیه جدید اکنون به سیستم های فرمان الکترونیکی برقی (EPS) مجهز شده اند. این سیستم‌ها از سنسورها و رایانه‌ها برای کمک به راننده در چرخاندن چرخ‌ها استفاده می‌کنند و هندلینگ و پایداری بهتری را ارائه می‌دهند.

به طور کلی، سیستم فرمان خودرو در طول سال‌ها پیشرفت زیادی کرده و پیچیده‌تر و پیچیده‌تر شده است. جدیدترین سیستم ها هندلینگ و پایداری بهبود یافته ای را ارائه می دهند که کنترل خودرو و حفظ ایمنی در جاده را برای راننده آسان تر می کند.

انواع سیستم فرمان خودرو

انواع مختلفی از سیستم های فرمان خودرو وجود دارد که هر کدام ویژگی ها و مزایای خاص خود را دارند. در اینجا برخی از رایج ترین انواع سیستم های فرمان خودرو آورده شده است:

• فرمان توپی چرخشی: این یک سیستم فرمان مکانیکی است که از چرخ دنده حلزونی و مجموعه توپ و مهره برای تبدیل حرکت چرخشی فرمان به حرکت خطی استفاده می کند که می تواند برای هدایت چرخ ها استفاده شود. این یک سیستم ساده و قابل اعتماد است که هنوز در بسیاری از وسایل نقلیه قدیمی استفاده می شود.
• فرمان Rack-and-Pinion: این یک سیستم فرمان مکانیکی پیشرفته تر است که از یک قفسه و یک چرخ دنده پینیون برای تبدیل حرکت چرخشی فرمان به حرکت خطی استفاده می کند که می تواند برای هدایت چرخ ها استفاده شود. هندلینگ بهتر و پاسخگویی بهتر را در مقایسه با فرمان توپی چرخشی ارائه می دهد.
• فرمان برقی: فرمان برقی یک سیستم فرمان مکانیکی با کمک الکتریکی است که از نیروی هیدرولیک برای کمک به راننده در چرخاندن فرمان استفاده می کند. هندلینگ بهبود یافته و سهولت استفاده را به خصوص در سرعت های پایین فراهم می کند. دو نوع اصلی فرمان برقی وجود دارد: فرمان هیدرولیک (HPS) و فرمان برقی (EPS).
• فرمان الکتروهیدرولیک: این یک سیستم فرمان هیبریدی است که از نیروی هیدرولیک و الکتریکی برای کمک به راننده در چرخاندن فرمان استفاده می کند. هندلینگ و پایداری بهبود یافته را فراهم می کند و اغلب در وسایل نقلیه با عملکرد بالا استفاده می شود.
• فرمان مستقیم: فرمان مستقیم یک سیستم فرمان الکترونیکی است که ارتباط مکانیکی بین فرمان و چرخ های جلو را از بین می برد. در عوض از موتورهای الکتریکی و رایانه برای کنترل فرمان استفاده می کند. هندلینگ و پایداری بهتری را ارائه می دهد و اغلب در وسایل نقلیه پیشرفته استفاده می شود.

هر نوع سیستم فرمان خودرو ویژگی ها و مزایای منحصر به فرد خود را دارد و انتخاب سیستم به نیازهای خاص خودرو بستگی دارد. برخی از سیستم ها برای وسایل نقلیه با عملکرد بالا مناسب تر هستند، در حالی که برخی دیگر برای رانندگی روزمره مناسب تر هستند.

قطعات سیستم فرمان خودرو

سیستم فرمان خودرو از چندین جزء کلیدی تشکیل شده است که با هم کار می کنند تا به راننده امکان کنترل جهت وسیله نقلیه را بدهد. در اینجا برخی از بخش های اصلی یک سیستم فرمان اتومبیل معمولی آورده شده است:

• فرمان: فرمان اصلی ترین نقطه تماس بین راننده و خودرو است. به ستون فرمان متصل می شود و راننده از آن برای چرخاندن چرخ ها در جهت دلخواه استفاده می کند.
• ستون فرمان: ستون فرمان، فرمان را به بقیه سیستم فرمان متصل می کند. حرکت چرخشی فرمان را به سایر اجزای سیستم منتقل می کند.
• قفسه فرمان: قفسه فرمان قطعه ای است که حرکت چرخشی فرمان را به حرکت خطی تبدیل می کند که می توان از آن برای هدایت چرخ ها استفاده کرد. معمولاً از یک قفسه و یک چرخ دنده پینیون تشکیل شده است و در سیستم های فرمان رک و پینیون یافت می شود.
• جعبه فرمان: جعبه دنده فرمان قطعه ای است که حرکت چرخشی فرمان را به حرکت خطی تبدیل می کند که می توان از آن برای هدایت چرخ ها استفاده کرد. این معمولاً شامل یک چرخ دنده کرم و یک مجموعه توپ و مهره است و در سیستم‌های فرمان توپی چرخشی یافت می‌شود.
• میل فرمان: میل فرمان سیستم فرمان را به چرخ ها متصل می کنند و حرکت خطی سیستم فرمان را به چرخ ها منتقل می کنند. آنها معمولاً در هر دو سیستم فرمان مکانیکی و برقی یافت می شوند.
• پمپ هیدورولیک: پمپ برق فرمان قطعه ای است که نیروی هیدرولیک سیستم فرمان فرمان را تامین می کند. معمولاً توسط تسمه ای که به موتور متصل است هدایت می شود و فشاری را به سیستم هیدرولیک وارد می کند که به راننده در چرخاندن فرمان کمک می کند.
• واحد کنترل الکترونیکی (ECU): واحد کنترل الکترونیکی (ECU) قطعه ای است که سیستم فرمان الکترونیکی فرمان را کنترل می کند. این سیستم فرمان را کنترل می کند و در صورت نیاز به راننده کمک می کند تا خودرو را کنترل کند.

اینها اجزای اصلی یک سیستم فرمان معمولی خودرو هستند و ممکن است بسته به نوع خاص سیستم و وسیله نقلیه ای که در آن نصب شده است، قطعات اضافی نیز وجود داشته باشد.

زمان تعویض سیستم فرمان خودرو

زمان تعویض سیستم فرمان خودرو به عوامل مختلفی از جمله نوع سیستم فرمان، ساخت و مدل خودرو و شرایط رانندگی بستگی دارد. در اینجا چند دستورالعمل کلی وجود دارد که باید دنبال کنید:

• سیستم‌های فرمان مکانیکی: سیستم‌های فرمان مکانیکی، مانند فرمان توپی چرخشی یا فرمان قفسه‌ای، معمولاً برای طول عمر خودرو طراحی می‌شوند. با این حال، قطعات ممکن است به مرور زمان فرسوده شوند و نیاز به تعویض داشته باشند. توصیه می شود سیستم فرمان را به طور مرتب توسط مکانیک ماهر بررسی کنید تا مشکلات احتمالی را شناسایی کنید.
• سیستم‌های فرمان برقی: سیستم‌های فرمان برقی معمولاً به گونه‌ای طراحی می‌شوند که طول عمر خودرو را دوام بیاورند، اما اجزایی مانند پمپ هیدرولیک یا شیلنگ‌های فرمان برقی ممکن است به مرور زمان فرسوده شوند و نیاز به تعویض داشته باشند. بازرسی و نگهداری منظم سیستم فرمان برقی می تواند به افزایش عمر آن کمک کند.
• سیستم‌های فرمان الکترونیکی: سیستم‌های فرمان الکترونیکی، مانند فرمان مستقیم یا فرمان الکتروهیدرولیک، معمولاً پیچیده‌تر هستند و ممکن است به دفعات بیشتری نسبت به سیستم‌های فرمان مکانیکی یا برقی نیاز به تعویض داشته باشند. توصیه می شود سیستم فرمان را به طور مرتب توسط مکانیک ماهر بررسی کنید تا مشکلات احتمالی را شناسایی کنید.

به طور کلی توصیه می شود که سیستم فرمان به طور مرتب بررسی شود و قطعاتی که فرسوده یا آسیب دیده اند تعویض شوند. شرایط رانندگی، مانند آب و هوای سخت یا جاده‌های ناهموار نیز می‌تواند بر طول عمر سیستم فرمان تأثیر بگذارد، بنابراین مهم است که از هرگونه تغییر در نحوه کنترل خودرو آگاه باشید و در صورت لزوم آن را بررسی کنید.

تعمیر و نگهداری سیستم فرمان خودرو

نگهداری از سیستم فرمان خودرو بخش مهمی از عملکرد روان و ایمن خودرو شما است. در اینجا چند مرحله وجود دارد که می توانید برای حفظ سیستم فرمان خود انجام دهید:

• فرمان را بررسی کنید: به طور مرتب فرمان را برای هر گونه علائم ساییدگی یا آسیب، مانند ترک یا شلی، بررسی کنید. در صورت لزوم فرمان را تعویض کنید.
• ستون فرمان را بررسی کنید: ستون فرمان را برای هر گونه علائم شلی یا آسیب بررسی کنید. در صورت مشاهده هر گونه مشکل، ستون فرمان را به مکانیک بازرسی کنید.
• جعبه فرمان را بررسی کنید: قفسه فرمان یا جعبه دنده را برای هر گونه علائم سایش یا آسیب بررسی کنید. در صورت لزوم آن را تعویض کنید.
• میل فرمان را بررسی کنید: میل فرمان را برای هر گونه علائم سایش یا آسیب بررسی کنید. در صورت لزوم آنها را تعویض کنید.
• پمپ هیدرولیک را بررسی کنید: به طور مرتب پمپ برق فرمان را برای هر گونه علائم سایش یا آسیب، مانند نشتی یا صداهای عجیب، بررسی کنید. در صورت لزوم آن را تعویض کنید.
• واحد کنترل الکترونیکی (ECU) را بررسی کنید: به طور مرتب واحد کنترل الکترونیکی (ECU) را برای هر گونه آسیب یا سایش بازرسی کنید. در صورت لزوم آن را تعویض کنید.
• ترازهای منظم: تراز را به طور مرتب بررسی کنید تا مطمئن شوید که چرخ ها به درستی تراز شده اند و سیستم فرمان به درستی کار می کند.
• تعمیر و نگهداری منظم: به طور مرتب وسیله نقلیه خود را توسط مکانیک ماهر نگهداری کنید تا اطمینان حاصل شود که سیستم فرمان و سایر اجزا به درستی کار می کنند.

با انجام این مراحل می توانید به حفظ سیستم فرمان خودروی خود کمک کرده و خودروی خود را روان و ایمن کنید. به یاد داشته باشید که سیستم فرمان خود را نیز به طور منظم توسط مکانیک ماهر بررسی کنید، به خصوص اگر متوجه هر گونه تغییر در نحوه فرمان خودرو یا اگر با مشکلات دیگری مواجه شدید.

جمع بندی

در انتها می توان گفت، سیستم فرمان خودرو جزء ضروری هر وسیله نقلیه است که وظیفه هدایت چرخ ها و کمک به راننده را در کنترل جهت وسیله نقلیه بر عهده دارد. انواع مختلفی از سیستم های فرمان از جمله سیستم های مکانیکی، قدرتی و الکترونیکی وجود دارد که هر کدام دارای اجزا و عملکردهای منحصر به فرد خود هستند. تعمیر و نگهداری منظم و بازرسی سیستم فرمان، و همچنین تعویض قطعات فرسوده یا آسیب دیده، برای اطمینان از عملکرد ایمن و روان خودرو بسیار مهم است. با درک نحوه عملکرد سیستم فرمان خودرو و انجام اقداماتی برای نگهداری از آن، می‌توانید خودروی خود را برای سال‌های آینده بدون مشکل و ایمن نگه دارید.

مطالب مرتبط:

• سیستم اگزوز خودرو چگونه کار می کند
• سیستم ترمز خودرو چگونه کار می کند

به طور خلاصه، سیستم اگزوز یک جزء حیاتی از یک وسیله نقلیه است که به کنترل آلاینده ها، بهبود راندمان سوخت، افزایش عملکرد و بهبود ایمنی کمک می کند. تعمیر و نگهداری منظم، از جمله بررسی آسیب های قابل مشاهده، گوش دادن به صداهای عجیب و غریب، تنظیم منظم، تعویض قطعات فرسوده، و استفاده از قطعات با کیفیت بالا، برای اطمینان از عملکرد صحیح سیستم اگزوز ضروری است. اجزای اصلی سیستم اگزوز شامل منیفولد اگزوز، مبدل کاتالیزوری، صدا خفه کن و لوله اگزوز است.

• منیفولد اگزوز
• مبدل کاتالیزوری
• صدا خفه کن
• لوله اگزوز

سیستم اگزوز نقش مهمی در کاهش انتشار گازهای گلخانه ای مضر از خودرو و کارآمدتر کردن آن دارد. همچنین با کاهش صدای موتور به بهبود تجربه کلی رانندگی کمک می کند.در ادامه به تک تک اجزای سازنده و عوامل خرابی و روش نگهداری سیستم اگزوز می پردازیم.

تاریخچه سیستم اگزوز خودرو

تاریخچه سیستم اگزوز خودرو به روزهای اولیه صنعت خودرو برمی گردد. در ابتدا، خودروها به سیستم‌های اگزوز ساده مجهز بودند که شامل یک لوله اگزوز و یک صدا خفه‌کننده بود. با پیچیده‌تر شدن وسایل نقلیه و قوی‌تر شدن موتورها، نیاز به سیستم اگزوز پیچیده‌تر پدیدار شد.در دهه 1970، دولت ایالات متحده مقررات سختگیرانه تری را برای انتشار وضع کرد که منجر به پذیرش گسترده مبدل های کاتالیزوری شد. این دستگاه ها از یک واکنش شیمیایی برای کاهش انتشارات مضر مانند مونوکسید کربن و اکسیدهای نیتروژن قبل از رها شدن در جو استفاده می کنند.

در سال‌های اخیر، پیشرفت‌های فناوری منجر به توسعه سیستم‌های اگزوز پیشرفته‌تر مانند فیلترهای ذرات دیزل و سیستم‌های کاهش کاتالیزوری انتخابی شده است. این سیستم ها به کاهش بیشتر آلاینده ها و بهبود بهره وری سوخت کمک می کنند. به طور کلی، تاریخچه سیستم اگزوز نشان دهنده تلاش مداوم برای سازگاری بیشتر با محیط زیست و کارآمد کردن وسایل نقلیه است و در عین حال تجربه رانندگی ایمن و راحت را نیز ارائه می دهد.

انواع سیستم اگزوز خودرو

انواع مختلفی از سیستم های اگزوز مورد استفاده در وسایل نقلیه وجود دارد که هر کدام برای اهداف خاصی طراحی شده اند. برخی از رایج ترین انواع سیستم های اگزوز عبارتند از:

• سیستم اگزوز مستقیم: این یک سیستم اگزوز اولیه است که از یک لوله منفرد تشکیل شده است که از منیفولد اگزوز به لوله اگزوز می رود. اغلب در برنامه های کاربردی و مسابقه ای استفاده می شود زیرا فشار برگشتی را کاهش می دهد و اسب بخار را افزایش می دهد.
• سیستم اگزوز دوگانه: این نوع سیستم اگزوز از دو لوله مجزا، یکی برای هر سیلندر موتور، برای هدایت گازهای خروجی از خودرو استفاده می کند. معمولاً در وسایل نقلیه با موتورهای بزرگتر استفاده می شود و به دلیل ارائه عملکرد بهبود یافته و یک یادداشت متمایز اگزوز شناخته شده است.
• سیستم اگزوز Cat-Back: سیستم اگزوز cat-back یک سیستم اگزوز پس از فروش است که جایگزین صدا خفه کن، مبدل کاتالیزوری و لوله اگزوز می شود. برای بهبود عملکرد و افزایش اسب بخار با کاهش فشار برگشتی طراحی شده است.
• سیستم اگزوز توربو-بک: سیستم اگزوز توربو عقب شبیه به سیستم اگزوز cat-back است، اما همچنین جایگزین لوله پایین توربوشارژر می شود. این نوع سیستم اگزوز در خودروهای توربوشارژ با کارایی بالا استفاده می شود و برای افزایش اسب بخار و گشتاور طراحی شده است.
• سیستم اگزوز Axle-Back: سیستم اگزوز عقب محور فقط صدا خفه کن و لوله اگزوز را جایگزین می کند و معمولاً در خودروهایی با موتورهای کوچکتر استفاده می شود. این طراحی شده است تا یک اگزوز تهاجمی تری را بدون به خطر انداختن عملکرد ارائه دهد.

به طور کلی، نوع سیستم اگزوز مورد استفاده در یک وسیله نقلیه به عوامل مختلفی از جمله اندازه موتور، اهداف عملکرد و مقررات آلایندگی بستگی دارد.

قطعات سیستم اگزوز خودرو

قطعات سیستم های اگزوز بسته به نوع آن می تواند متفاوت باشد. اما اجزای اصلی یک سیستم اگزوز معمولی خودرو عبارتند از:

• منیفولد اگزوز: منیفولد اگزوز گازهای خروجی را از سیلندرهای موتور جمع آوری کرده و آنها را به یک لوله منتقل می کند. معمولاً از چدن یا فولاد ضد زنگ ساخته می شود.
• مبدل کاتالیزوری: مبدل کاتالیزوری وظیفه کاهش آلاینده های مضر موتور را بر عهده دارد. از یک واکنش شیمیایی برای تبدیل آلاینده های سمی مانند مونوکسید کربن و اکسیدهای نیتروژن به مواد کمتر مضر استفاده می کند.
• سنسور اکسیژن: سنسور اکسیژن میزان اکسیژن موجود در گازهای خروجی را اندازه گیری می کند و این اطلاعات را به ماژول کنترل موتور ارسال می کند. این اطلاعات برای تنظیم نسبت هوا به سوخت و بهینه سازی عملکرد موتور استفاده می شود.
• صدا خفه کن: صدا خفه کن برای کاهش صدای تولید شده توسط موتور و گازهای خروجی طراحی شده است. از مجموعه ای از محفظه ها و لوله های سوراخ دار برای حذف امواج صوتی و کاهش سطح نویز استفاده می کند.
• لوله اگزوز: لوله اگزوز جزء نهایی سیستم اگزوز است و هدف آن هدایت گازهای خروجی از خودرو به داخل جو است.
• سپر حرارتی: سپر حرارتی جزء فلزی یا سرامیکی است که بین صدا خفه کن و زیرشاخه خودرو قرار می گیرد. هدف آن محافظت از سایر قسمت های خودرو از گرمای تولید شده توسط گازهای خروجی است.
• آویز اگزوز: آویز اگزوز جزء لاستیکی یا فلزی است که از صدا خفه کن و لوله اگزوز پشتیبانی می کند و به جذب هرگونه لرزش یا حرکتی که توسط سیستم اگزوز ایجاد می شود کمک می کند.

اینها اجزای اصلی یک سیستم اگزوز معمولی خودرو هستند، اما اجزای اضافی مانند تشدید کننده ها و لوله های میانی ممکن است برای بهبود عملکرد یا کاهش نویز اضافه شوند.

عملکرد سیستم اگزوز خودرو

عملکرد یک سیستم اگزوز تحت تأثیر عوامل مختلفی است، از جمله:

• فشار برگشتی: فشار برگشتی مقدار مقاومتی است که گازهای خروجی هنگام عبور از سیستم اگزوز با آن مواجه می شوند. فشار برگشتی بیش از حد می تواند عملکرد و کارایی موتور را کاهش دهد، در حالی که فشار برگشتی بسیار کم می تواند باعث خروج سریع گازهای خروجی شود و بر توانایی موتور برای تخلیه محفظه های احتراق تأثیر بگذارد.
• نرخ جریان: میزان جریان گازهای خروجی عامل مهمی در تعیین عملکرد سیستم اگزوز است. سیستم‌های با جریان بالا به گازهای خروجی سریع‌تر اجازه خروج می‌دهند که می‌تواند عملکرد و کارایی موتور را بهبود بخشد.
• کاهش صدا: صدا خفه کن جزء مهمی از سیستم اگزوز است و برای کاهش صدای تولید شده توسط موتور و گازهای خروجی طراحی شده است. یک صدا خفه کن با طراحی خوب می تواند به طور موثر سطح سر و صدا را کاهش دهد و در عین حال اجازه می دهد گازهای خروجی آزادانه جریان پیدا کنند.
• کاهش انتشار گازهای گلخانه ای: مبدل کاتالیزوری یکی از اجزای کلیدی سیستم اگزوز است و وظیفه کاهش آلاینده های مضر موتور را بر عهده دارد. یک مبدل کاتالیزوری با عملکرد مناسب برای اطمینان از رعایت استانداردهای آلایندگی خودرو و کاهش تاثیر آن بر محیط زیست ضروری است.

به طور کلی، عملکرد یک سیستم اگزوز عامل مهمی در عملکرد کلی و کارایی خودرو است. یک سیستم اگزوز با طراحی خوب و عملکرد مناسب می تواند عملکرد موتور را بهبود بخشد، آلاینده ها را کاهش دهد و تجربه رانندگی راحت و آرامی را ارائه دهد.

سیستم اگزوز خودرو چه زمانی باید تعویض شود؟

چندین نشانه وجود دارد که نشان می دهد ممکن است زمان تعویض سیستم اگزوز خودرو فرا رسیده باشد، از جمله:

• صدای بلند اگزوز: اگر سیستم اگزوز نشتی داشته باشد یا صدا خفه کن آسیب دیده باشد، می تواند منجر به صدای بلند و واضح اگزوز شود. این صدا می تواند به خصوص در هنگام شتاب گیری یا رانندگی با سرعت های بالاتر قابل توجه باشد.
• کاهش عملکرد موتور: اگر سیستم اگزوز مسدود یا آسیب دیده باشد، می تواند جریان گازهای خروجی را محدود کرده و عملکرد موتور را کاهش دهد. این می تواند منجر به کاهش اسب بخار، گشتاور و راندمان سوخت شود.
• زنگ زدگی: زنگ زدگی یک مشکل رایج در سیستم های اگزوز است، به ویژه در مناطقی که در ماه های زمستان در جاده ها از نمک استفاده می شود. با گذشت زمان، زنگ زدگی می تواند باعث ایجاد سوراخ ها و نشتی در لوله های اگزوز و صدا خفه کن شود که می تواند منجر به کاهش عملکرد و صدای بلند اگزوز شود.
• چراغ موتور را بررسی کنید: اگر سنسور اکسیژن یا مبدل کاتالیزوری آسیب دیده باشد، می تواند باعث روشن شدن چراغ چک موتور شود. این نشان می دهد که مشکلی در سیستم اگزوز وجود دارد که باید برطرف شود.
• عدم موفقیت در تست انتشار گازهای گلخانه ای: عدم موفقیت در تست انتشار گازهای گلخانه ای می تواند نشانه ای از عدم عملکرد صحیح مبدل کاتالیزوری باشد. اگر مبدل کاتالیزوری قادر به کاهش انتشارات مضر به سطوح قابل قبول نباشد، ممکن است نیاز به تعویض داشته باشد.

به طور کلی، توصیه می شود در صورت وجود هر یک از این موارد، سیستم اگزوز توسط یک متخصص بررسی شود. اگر سیستم اگزوز آسیب دیده یا فرسوده شده باشد، ممکن است برای بازیابی عملکرد و کارایی خودرو نیاز به تعویض داشته باشد.

تعمیر و نگهداری سیستم اگزوز خودرو

تعمیر و نگهداری منظم سیستم اگزوز خودرو به چند دلیل مهم است:

• بهره وری سوخت بهبود یافته: یک سیستم اگزوز که به خوبی نگهداری می شود می تواند بازده کلی وسیله نقلیه شما را بهبود بخشد و منجر به مصرف سوخت بهتر شود.
• کاهش انتشار گازهای گلخانه ای: یک سیستم اگزوز با عملکرد مناسب برای کنترل انتشار گازهای گلخانه ای ضروری است که به کاهش آلودگی هوا کمک می کند.
• عملکرد پیشرفته: سیستم اگزوز مسدود شده یا آسیب دیده می تواند عملکرد و قدرت موتور را کاهش دهد. تعمیر و نگهداری منظم عملکرد بهینه سیستم را تضمین می کند.
• ایمنی بهبود یافته: سیستم اگزوز آسیب دیده یا ضعیف می تواند منجر به نشت مونوکسید کربن شود که می تواند برای سلامتی شما و محیط زیست خطرناک باشد.

در اینجا چند مرحله توصیه شده برای حفظ سیستم اگزوز خودرو شما آورده شده است:

1. آسیب های قابل مشاهده را بررسی کنید: سیستم اگزوز را به طور منظم برای هر گونه علائم آسیب، مانند ترک، سوراخ، یا خوردگی بررسی کنید.
2. به صداهای عجیب و غریب گوش دهید: اگر صدای غیرعادی مانند صدای تق تق یا کاهش صدای موتور شنیدید، می تواند نشان دهنده مشکل در سیستم اگزوز باشد.
3. تنظیم منظم: در طول تنظیم، یک مکانیک می تواند سیستم اگزوز را برای هر گونه مشکلی بررسی کند و تعمیرات لازم را انجام دهد.
4. تعویض قطعات فرسوده: با گذشت زمان، قطعات سیستم اگزوز ممکن است فرسوده شوند و نیاز به تعویض داشته باشند. این شامل صدا خفه کن ها، مبدل های کاتالیزوری و لوله های اگزوز می شود.
5. از قطعات با کیفیت بالا استفاده کنید: هنگام تعویض قطعات سیستم اگزوز، حتما از قطعات باکیفیت و بادوام استفاده کنید که برای ساخت و مدل خاص شما طراحی شده اند.

به یاد داشته باشید، تعمیر و نگهداری منظم سیستم اگزوز وسیله نقلیه شما برای اطمینان از عملکرد مناسب، بهبود عملکرد و کاهش آلایندگی مهم است.

جمع بندی

در مجموع می توان گفت، سیستم اگزوز یک جنبه حیاتی از یک وسیله نقلیه است که نقش مهمی در کنترل انتشار گازهای گلخانه ای، بهبود بهره وری سوخت، افزایش عملکرد و تضمین ایمنی ایفا می کند. تعمیر و نگهداری منظم شامل بازرسی، تعمیر و تعویض قطعات فرسوده برای حفظ عملکرد صحیح سیستم اگزوز ضروری است. با پیروی از این مراحل تعمیر و نگهداری، می توانید اطمینان حاصل کنید که وسیله نقلیه شما روان و کارآمد است و در عین حال خطرات سلامتی و محیطی را نیز کاهش می دهد.

مطالب مرتبط:

• سیستم ترمز خودرو چگونه کار می کند
• سیستم سوخت‌ رسانی خودرو چگونه کار می کند

سیستم ترمز یک وسیله نقلیه انرژی جنبشی یک وسیله نقلیه در حال حرکت را به انرژی گرمایی تبدیل می کند که سپس توسط ترمزها دفع می شود. این فرآیند باعث کندی یا توقف خودرو می شود. سیستم ترمز از اجزای متعددی شامل لنت یا کفشک ترمز، کالیپر یا سیلندر چرخ، روتور یا درام، خطوط ترمز، سیلندر اصلی و تقویت کننده ترمز تشکیل شده است.

هنگامی که به پدال ترمز فشار می آورید، مایع ترمز از سیلندر اصلی از طریق خطوط ترمز به کالیپرها یا سیلندرهای چرخ فرستاده می شود. سپس مایع باعث می‌شود کالیپرها یا سیلندرهای چرخ، لنت‌ها یا کفش‌های ترمز را روی روتورها یا درام‌ها فشار دهند. این اصطکاک باعث کاهش یا توقف چرخش چرخ ها می شود که باعث کاهش سرعت یا توقف خودرو می شود. انواع مختلفی از سیستم های ترمز وجود دارد، از جمله ترمزهای هیدرولیک، ترمزهای مکانیکی و ترمزهای الکتریکی یا هیبریدی. هر نوع سیستم ترمز مجموعه ای از اجزا و اصول کار خاص خود را دارد، اما فرآیند اصلی تبدیل انرژی جنبشی به انرژی گرمایی ثابت می ماند.

تاریخچه سیستم ترمز خودرو

تاریخچه سیستم های ترمز خودرو را می توان به روزهای اولیه خودروها ردیابی کرد، زمانی که اولین وسایل نقلیه به سیستم های ترمز اولیه مجهز شدند که اغلب برای توقف وسایل نقلیه سنگین و سریع ناکافی بودند. در طول سال‌ها، طراحی و فناوری سیستم‌های ترمز خودرو به طور قابل توجهی برای پاسخگویی به تقاضاهای رو به رشد برای بهبود عملکرد ترمز و ایمنی پیشرفت کرده است. خودروهای اولیه مجهز به ترمزهای مکانیکی بودند که شامل یک سیستم ساده از اهرم ها و میله هایی بود که پدال ترمز را به درام ترمز یا کفشک متصل می کرد. نیروی مکانیکی وارد شده توسط پای راننده بر روی پدال ترمز به درام ترمز یا کفشک منتقل می شد که به چرخ ها فشار می آورد تا سرعت آنها کاهش یابد.

در دهه 1920 ترمزهای هیدرولیک معرفی شدند که سیستم مکانیکی را با یک سیستم هیدرولیک جایگزین کرد که از روغن ترمز برای انتقال نیرو از پدال ترمز به کالیپر ترمز یا سیلندر چرخ استفاده می کرد. سیستم هیدرولیک امکان انتقال کارآمدتر و موثرتر نیرو را فراهم می کرد و عملکرد ترمز بهتر و قدرت توقف بیشتر را ارائه می کرد. در طول دهه 1960 و 1970، توسعه ترمزهای دیسکی انقلابی در سیستم ترمز خودرو ایجاد کرد. ترمزهای دیسکی جایگزین ترمزهای طبلی سنتی با روتوری شدند که با چرخ می چرخید و کالیپری که لنت های ترمز را روی روتور فشار می داد. ترمزهای دیسکی باعث بهبود عملکرد ترمز و ترمز ثابت تر در شرایط مختلف رانندگی می شوند که آنها را به استانداردی برای خودروهای با عملکرد بالا و لوکس تبدیل می کند.

امروزه سیستم‌های ترمز خودروهای مدرن به تکامل خود ادامه می‌دهند و فناوری‌های پیشرفته‌ای مانند سیستم‌های ترمز ضد قفل (ABS)، کنترل پایداری الکترونیکی (ESC) و سیستم‌های ترمز احیاکننده برای وسایل نقلیه الکتریکی و هیبریدی را در خود جای داده‌اند. این فناوری‌ها حتی سطوح بالاتری از ایمنی، عملکرد و کارایی را ارائه می‌کنند و سیستم‌های ترمز خودروهای امروزی را به یکی از پیشرفته‌ترین و قابل اعتمادترین سیستم‌های جهان تبدیل می‌کنند.

انواع مختلف سیستم ترمز خودرو

انواع مختلفی از سیستم ترمز خودرو وجود دارد که عبارتند از:

• سیستم ترمز هیدرولیک: این رایج ترین نوع سیستم ترمز مورد استفاده در وسایل نقلیه مدرن است. از فشار هیدرولیک تولید شده توسط سیلندر اصلی برای انتقال نیرو به کالیپرهای ترمز یا سیلندرهای چرخ استفاده می کند که به نوبه خود لنت های ترمز را روی روتورها یا درام ها فشار می دهد تا سرعت خودرو را کاهش داده یا متوقف کند.
• سیستم ترمز با کمک خلاء: این نوع سیستم ترمز از یک تقویت کننده خلاء برای کمک به راننده در ترمزگیری استفاده می کند. بوستر خلاء نیروی وارد شده به پدال ترمز را افزایش می دهد و باعث می شود راننده راحت تر خودرو را کم کند یا متوقف کند.
• سیستم ترمز الکتریکی: این نوع سیستم ترمز از یک موتور الکتریکی و یک ماژول کنترل ترمز برای کنترل اعمال ترمز استفاده می کند. ماژول کنترل ترمز را می توان به صورت دستی توسط راننده یا به صورت خودکار توسط کامپیوتر خودرو کار کرد.
• سیستم ترمز احیا کننده: این نوع سیستم ترمز در خودروهای هیبریدی و الکتریکی استفاده می شود. انرژی تولید شده هنگام کاهش سرعت یا توقف خودرو را به برق تبدیل می کند که می تواند در باتری خودرو ذخیره شود و بعداً برای تامین انرژی خودرو استفاده شود.
• سیستم ترمز درام: این نوع سیستم ترمز از کفشک های ترمز برای فشار دادن به داخل درام برای کاهش سرعت یا توقف خودرو استفاده می کند. ترمزهای درام در وسایل نقلیه مدرن کمتر رایج هستند، زیرا معمولاً کارآمدتر و مؤثرتر از ترمزهای دیسکی هستند.
• سیستم ترمز دیسکی: این نوع سیستم ترمز از لنت ترمز برای فشار دادن روتور برای کاهش سرعت یا توقف خودرو استفاده می کند. ترمزهای دیسکی در وسایل نقلیه مدرن رایج تر هستند و به طور کلی کارآمدتر و موثرتر از ترمزهای درام هستند.

هر نوع سیستم ترمز مزایا و معایب خاص خود را دارد و بهترین سیستم برای یک وسیله نقلیه خاص به عوامل مختلفی از جمله نوع خودرو، شرایط رانندگی و ترجیحات راننده بستگی دارد.

قطعات سیستم ترمز خودرو

اجزای اصلی سیستم ترمز خودرو به شرح زیر است:

• پدال ترمز: پدال ترمز مکانیزمی است که راننده برای اعمال ترمز فعال می کند.
• سیلندر اصلی: سیلندر اصلی یک پمپ هیدرولیک است که نیروی مکانیکی پدال ترمز را به فشار هیدرولیک تبدیل می کند.
• خطوط ترمز: خطوط ترمز لوله های فلزی یا لاستیکی هستند که مایع ترمز را از سیلندر اصلی به کالیپرهای ترمز یا سیلندرهای چرخ منتقل می کنند.
• کالیپرهای ترمز یا سیلندرهای چرخ: کالیپرهای ترمز یا سیلندرهای چرخ، محرک های هیدرولیکی هستند که به لنت یا کفش ترمز نیرو وارد می کنند.
• لنت یا کفش ترمز: لنت یا کفش ترمز مواد اصطکاکی هستند که بر روی روتور یا درام ترمز فشار داده می شود تا سرعت خودرو را کاهش داده یا متوقف کند.
• روتور یا درام ترمز: روتور یا درام ترمز دیسک ها یا سیلندرهای فلزی هستند که با چرخ ها می چرخند. لنت‌ها یا کفش‌های ترمز روی آن‌ها فشار داده می‌شوند تا چرخش چرخ‌ها کاهش یا متوقف شود.
• تقویت کننده ترمز: تقویت کننده ترمز یک جزء اختیاری است که نیروی وارد شده توسط پای راننده بر روی پدال ترمز را تقویت می کند و ترمز را آسان تر می کند.
• ماژول کنترل ABS: ماژول کنترل ABS یک جزء اختیاری است که بخشی از سیستم ترمز ضد قفل است. سیستم ABS از قفل شدن چرخ ها در هنگام ترمز شدید جلوگیری می کند و به راننده کمک می کند تا کنترل خودرو را حفظ کند.
• سنسورهای سایش ترمز: سنسورهای سایش ترمز دستگاه های کوچکی هستند که وضعیت لنت های ترمز را کنترل می کنند و در صورت نیاز به تعویض لنت ها به راننده هشدار می دهند.

علاوه بر این اجزای اصلی، سیستم ترمز خودرو ممکن است شامل اجزای اضافی مانند دیسک ترمز، کالیپر ترمز، شیلنگ ترمز، مخزن روغن ترمز و کلیدهای چراغ ترمز نیز باشد. اجزای خاص و پیکربندی سیستم ترمز خودرو بسته به مدل، مدل و سال خودرو ممکن است متفاوت باشد.

عملکرد سیستم ترمز خودرو

عملکرد سیستم ترمز خودرو این است که هنگام ترمز گرفتن راننده، خودرو را کم یا متوقف کند. هنگامی که راننده پدال ترمز را فشار می دهد، نیرو از طریق اجزای سیستم ترمز منتقل می شود و در نهایت باعث می شود لنت یا کفش ترمز به روتور یا درام ترمز فشار بیاورد. اصطکاک بین لنت ها یا کفشک های ترمز و روتورها یا درام ها باعث ایجاد نیروی توقف می شود که باعث کاهش سرعت یا توقف خودرو می شود.

در اینجا شرح گام به گام عملکرد سیستم ترمز آورده شده است:

• راننده پدال ترمز را فشار می دهد که سیلندر اصلی را فعال می کند و فشار هیدرولیک ایجاد می کند.
• فشار هیدرولیک از طریق خطوط ترمز به کالیپرهای ترمز یا سیلندرهای چرخ منتقل می شود.
• کالیپرهای ترمز یا سیلندرهای چرخ از فشار هیدرولیک برای اعمال نیرو به لنت ترمز یا کفشک استفاده می کنند.
• لنت ها یا کفش های ترمز به روتور یا درام ترمز فشار می آورند و اصطکاک ایجاد می کنند که باعث کاهش سرعت یا توقف خودرو می شود.
• اگر وسیله نقلیه مجهز به سیستم ترمز ضد قفل (ABS) باشد، ماژول کنترل ABS سنسورهای سرعت چرخ را کنترل می کند و فشار ترمز را تعدیل می کند تا از قفل شدن چرخ ها در هنگام ترمزگیری شدید جلوگیری کند.

سیستم ترمز به گونه ای طراحی شده است که سریع و روان عمل کند تا عملکرد ترمز مطمئن و موثری را ارائه دهد. نگهداری منظم، مانند بازرسی و تعویض اجزای ترمز فرسوده، برای اطمینان از عملکرد صحیح سیستم ترمز و حفظ شرایط رانندگی ایمن ضروری است.

چه زمانی باید سیستم ترمز خودرو تعویض شود؟

سیستم ترمز خودرو زمانی که هر یک از اجزای آن فرسوده یا آسیب دیده است یا زمانی که عملکرد ترمز به دلیل فرسوده شدن لنت ترمز، روتور یا سایر اجزای آن کاهش می یابد، باید تعویض شود. برخی از شاخص‌های رایج مبنی بر اینکه سیستم ترمز ممکن است نیاز به تعویض داشته باشد عبارتند از:

• چراغ هشدار ترمز: چراغ هشدار روی داشبورد ممکن است نشان دهنده مشکلی در سیستم ترمز باشد، مانند سطح پایین روغن ترمز یا فرسوده شدن اجزای ترمز.
• صداهای خراش یا جیرجیر: اگر هنگام ترمز زدن صدای خراش یا جیغ می‌شنوید، ممکن است نشان دهنده این باشد که لنت‌های ترمز تا سطح فلز فرسوده شده‌اند و باید تعویض شوند.
• کاهش عملکرد ترمز: اگر پدال ترمز نرم، اسفنجی شده یا نیاز به تلاش بیشتری برای ترمزگیری دارد، ممکن است نشان دهنده این باشد که اجزای سیستم ترمز باید بازرسی و احتمالاً تعویض شوند.
• نشت مایع ترمز: اگر نشت مایع زیر خودرو مشاهده کردید، ممکن است نشان دهنده وجود مشکل در سیستم ترمز باشد، مانند شلنگ ترمز فرسوده یا آسیب دیده، کالیپر یا سیلندر اصلی.
• لرزش یا ضربان هنگام ترمز زدن: اگر هنگام ترمز زدن، پدال ترمز لرزش یا ضربان داشته باشد، ممکن است نشان دهنده این باشد که روتورهای ترمز تاب خورده یا فرسوده شده اند و نیاز به تعویض دارند.

توصیه می شود در صورت مشاهده هر یک از این علائم، سیستم ترمز را توسط یک مکانیک حرفه ای بررسی کنید. دفعات تعویض سیستم ترمز به عوامل مختلفی مانند نوع خودرو، شرایط رانندگی و اجزای ترمز مورد استفاده بستگی دارد.

تعمیر و نگهداری سیستم ترمز خودرو

تعمیر و نگهداری منظم برای اطمینان از عملکرد مناسب و طول عمر سیستم ترمز خودرو مهم است. در اینجا برخی از وظایف متداول تعمیر و نگهداری سیستم ترمز آورده شده است:

• تعویض روغن ترمز: روغن ترمز باید هر 2 سال یا طبق توصیه سازنده خودرو تعویض شود. روغن ترمز با گذشت زمان رطوبت را جذب می کند که می تواند کارایی آن را کاهش دهد و باعث خوردگی در سیستم ترمز شود.
• بازرسی لنت ترمز و روتور: لنت و روتور ترمز باید به طور مرتب از نظر سایش و آسیب بررسی شوند. لنت های ترمز معمولاً باید هر 80000 تا 110000 کیلومتر تعویض شوند، در حالی که روتورها ممکن است عمر بیشتری داشته باشند، اما در صورت تاب برداشتن یا آسیب دیدگی ممکن است نیاز به تعویض داشته باشند.
• بازرسی خط ترمز و شلنگ: خطوط ترمز و شیلنگ ها باید از نظر نشتی، ترک یا سایر علائم سایش یا آسیب بررسی شوند. برای اطمینان از عملکرد صحیح ترمز، قطعات آسیب دیده یا فرسوده باید تعویض شوند.
• بررسی سیستم ABS: اگر وسیله نقلیه شما مجهز به سیستم ترمز ضد قفل (ABS) است، باید به طور منظم برای اطمینان از عملکرد صحیح آن بررسی شود. چراغ هشدار روی داشبورد ممکن است نشان دهنده مشکل در سیستم ABS باشد.
• بررسی سطح روغن ترمز: سطح روغن ترمز باید به طور مرتب بررسی شود تا مطمئن شوید که در سطح مناسب است. سطح پایین مایع می تواند نشان دهنده نشتی در سیستم ترمز یا نیاز به تعویض روغن ترمز باشد.
• تمیز کردن سیستم ترمز: اجزای ترمز باید به طور مرتب تمیز شوند تا کثیفی، زباله و رطوبتی که می تواند باعث خوردگی یا کاهش عملکرد ترمز شود، از بین برود.

توصیه می شود سیستم ترمز را در فواصل زمانی منظم، مانند هنگام تعویض معمولی روغن یا تنظیم روغن، توسط یک مکانیک حرفه ای بازرسی و سرویس کنید تا از عملکرد صحیح آن اطمینان حاصل کنید و از عدم توجه به مشکلات احتمالی جلوگیری کنید. تعمیر و نگهداری منظم سیستم ترمز می تواند به افزایش عمر قطعات، بهبود عملکرد ترمز و افزایش ایمنی کلی خودرو کمک کند.

جمع بندی

در نتیجه، سیستم ترمز خودرو یکی از اجزای حیاتی یک وسیله نقلیه است که مسئول کاهش سرعت یا توقف خودرو در هنگام ترمزگیری از سوی راننده است. یک سیستم ترمز با عملکرد مناسب برای رانندگی ایمن و قابل اطمینان ضروری است و تعمیر و نگهداری منظم برای اطمینان از اینکه سیستم ترمز در شرایط خوبی باقی می ماند، مهم است.

سیستم ترمز از اجزای مختلفی از جمله پدال ترمز، سیلندر اصلی، خطوط ترمز، کالیپر یا سیلندر چرخ، لنت یا کفشک ترمز، و روتور یا درام تشکیل شده است. هنگامی که راننده پدال ترمز را فشار می دهد، فشار هیدرولیک ایجاد می شود که به کالیپرهای ترمز یا سیلندرهای چرخ منتقل می شود و باعث می شود لنت ترمز یا کفشک ترمز به روتور یا درام فشار بیاورد و اصطکاک ایجاد کند که سرعت خودرو را کند یا متوقف کند.

نشانه هایی که ممکن است سیستم ترمز نیاز به تعویض داشته باشد شامل چراغ هشدار روی داشبورد، صداهای خراش یا جیغ، کاهش عملکرد ترمز، نشت مایع ترمز، یا لرزش یا ضربان هنگام ترمزگیری است. تعمیر و نگهداری منظم سیستم ترمز، مانند تعویض روغن ترمز، بازرسی لنت ترمز و روتور، بررسی سیستم ABS، بازرسی خط ترمز و شیلنگ، بررسی سطح روغن ترمز، و تمیز کردن سیستم ترمز، می تواند به اطمینان از سالم ماندن سیستم ترمز کمک کند عملکرد ترمز قابل اعتماد و موثر.

مطالب مرتبط:

• سیستم سوخت‌ رسانی خودرو چگونه کار می کند
• سیستم خنک کننده خودرو چگونه کار می کند

سیستم سوخت خودرو با رساندن مقدار تنظیم شده سوخت به موتور برای احتراق کار می کند. در اینجا فرآیند گام به گام نحوه عملکرد سیستم سوخت ارائه شده است:

1. سوخت در مخزن سوخت ذخیره می شود و به پمپ بنزین کشیده می شود.
2. پمپ بنزین سوخت را تحت فشار قرار می دهد و آن را از فیلتر بنزین می فرستد تا ناخالصی ها را از بین ببرد.
3. سپس سوخت فیلتر شده به انژکتورهای سوخت فرستاده می شود که وظیفه رساندن سوخت به محفظه احتراق موتور را بر عهده دارند.
4. در موتورهای انژکتوری سوخت، انژکتورها غبار ریز سوخت را به ورودی هوا می پاشند، جایی که با هوا مخلوط می شود.
5. در موتور کاربراتوری کاربراتور قبل از ورود به موتور سوخت و هوا را با هم مخلوط می کند.
6. سپس مخلوط سوخت و هوا به داخل سیلندرها کشیده می شود و در آنجا فشرده شده و توسط شمع ها مشتعل می شود و نیرویی تولید می کند که چرخ ها را به حرکت در می آورد.
7. این فرآیند به طور مداوم در حین کار کردن موتور تکرار می شود و سیستم سوخت مقدار سوخت تحویلی را تنظیم می کند تا نسبت هوا به سوخت مناسب برای احتراق کارآمد حفظ شود.

سیستم سوخت رسانی خودرو چیست

سیستم سوخت خودرو وظیفه ذخیره سازی و رساندن سوخت به موتور را بر عهده دارد. معمولاً از مخزن سوخت، پمپ بنزین، فیلتر سوخت، انژکتورهای سوخت و خطوط سوخت تشکیل شده است. پمپ بنزین سوخت را از مخزن به انژکتورها می‌رساند که سوخت را به داخل محفظه احتراق موتور می‌پاشند و در آنجا با هوا مخلوط شده و برای تولید نیرو مشتعل می‌شوند. فیلتر بنزین قبل از رسیدن به موتور، ناخالصی ها را از سوخت حذف می کند، در حالی که خطوط سوخت، سوخت را از باک به پمپ و از پمپ به انژکتورها منتقل می کنند.

تاریخچه سیستم سوخت رسانی خودرو

تاریخچه سیستم سوخت رسانی خودرو به روزهای اولیه خودرو برمی گردد. در ابتدا خودروها با موتورهای بخار یا برق کار می کردند، اما در نهایت با موتورهای احتراق داخلی که با بنزین کار می کردند جایگزین شدند. اولین موتورهای بنزینی از کاربراتور استفاده می کردند که قبل از ورود به موتور، سوخت و هوا را در یک محفظه واحد مخلوط می کرد. این طراحی ساده و موثر بود، اما از نظر بهره وری سوخت و کنترل آلایندگی محدودیت هایی داشت.

در دهه 1980، سیستم‌های تزریق سوخت الکترونیکی (EFI) معرفی شدند که کنترل بیشتری بر مخلوط هوا و سوخت و بازده سوخت بهبود می‌بخشد. سیستم های EFI از یک انژکتور کنترل شده توسط کامپیوتر برای پاشیدن سوخت به داخل محفظه احتراق موتور استفاده می کنند که امکان کنترل دقیق مخلوط سوخت و هوا و توانایی بهینه سازی عملکرد و انتشار گازهای گلخانه ای را فراهم می کند. امروزه، اکثر خودروهای مدرن از سیستم‌های EFI استفاده می‌کنند و بسیاری از آنها از فناوری‌های اضافی مانند تزریق مستقیم سوخت و توربوشارژ برای بهبود عملکرد و بهره‌وری سوخت استفاده می‌کنند. گرایش به سمت وسایل نقلیه کارآمدتر و دوستدار محیط زیست، باعث نوآوری مداوم در سیستم سوخت خودرو شده است و وسایل نقلیه هیبریدی و الکتریکی به طور فزاینده ای محبوب می شوند.

قطعات سیستم سوخت رسانی خودرو

یک سیستم سوخت رسانی معمولی خودرو از بخش های زیر تشکیل شده است:

• مخزن سوخت: بنزین یا گازوئیل را ذخیره می کند.
• پمپ بنزین: سوخت را از باک به موتور می فرستد.
• فیلتر بنزین: ناخالصی های سوخت را قبل از رسیدن به موتور از بین می برد.
• انژکتورهای بنزین: سوخت را به محفظه احتراق موتور می رساند.
• لوله های بنزین: سوخت را از مخزن به پمپ و از پمپ به انژکتورها منتقل می کند.
• تنظیم کننده فشار بنزین: فشار سوخت تحویلی به موتور را تنظیم می کند.
• بدنه دریچه گاز: میزان هوای ورودی به موتور را کنترل می کند.
• سیستم ورودی هوا: هوا را برای احتراق به داخل موتور می آورد.
• ریل سوخت: لوله ای فلزی که انژکتورهای سوخت را به سیستم سوخت متصل می کند.
• سیستم مدیریت سوخت: میزان سوخت تحویلی به موتور را بر اساس ورودی سنسورهایی مانند سنسور موقعیت دریچه گاز و سنسور جریان جرمی هوا کنترل می کند.
• واحد کنترل موتور (ECU): کامپیوتری که سیستم سوخت و سایر سیستم های مرتبط با موتور را مدیریت و نظارت می کند.

در موتورهای کاربراتوری کاربراتور جایگزین انژکتورهای سوخت و سیستم مدیریت سوخت می شود و وظیفه اختلاط سوخت و هوا را قبل از ورود به موتور بر عهده دارد.

وظیفه سیستم سوخت رسانی خودرو

وظیفه سیستم سوخت رسانی خودرو رساندن مقدار مناسب سوخت به موتور برای احتراق کارآمد است که به نوبه خود خودرو را نیرو می دهد. سیستم سوخت چندین وظیفه مهم را بر عهده دارد، از جمله:

• ذخیره سازی سوخت: مخزن سوخت بنزین یا گازوئیل را ذخیره می کند که در صورت نیاز به سیستم سوخت رسانی کشیده می شود.
• پمپاژ سوخت: پمپ بنزین سوخت را تحت فشار قرار داده و به موتور می فرستد.
• فیلتر کردن سوخت: فیلتر بنزین قبل از رسیدن به موتور ناخالصی ها را از سوخت پاک می کند و از موتور در برابر آسیب محافظت می کند.
• سوخت رسانی: انژکتورهای سوخت یا کاربراتور سوخت را به محفظه احتراق موتور می رسانند و در آنجا با هوا مخلوط شده و برای تولید نیرو می سوزند.
• تنظیم فشار سوخت: تنظیم کننده فشار سوخت تضمین می کند که فشار مناسب در سیستم سوخت حفظ می شود، که برای کارکرد موثر موتور ضروری است.
• مدیریت مخلوط هوا و سوخت: سیستم مدیریت سوخت، در ارتباط با بدنه دریچه گاز، مخلوط هوا و سوخت وارد شده به موتور را کنترل می کند و اطمینان حاصل می کند که موتور در عملکرد و آلایندگی بهینه کار می کند.
• نظارت و کنترل سیستم سوخت: واحد کنترل موتور (ECU) سیستم سوخت و سایر سیستم های مرتبط با موتور را نظارت می کند و تنظیمات لازم را برای اطمینان از عملکرد کارآمد انجام می دهد.

سیستم سوخت رسانی نقش مهمی در عملکرد خودرو و عملکرد کلی آن ایفا می کند، بنابراین نگهداری صحیح از آن و در صورت لزوم بازرسی و تعمیر آن بسیار مهم است.

چه زمانی باید سیستم سوخت رسانی خودرو تعویض شود

نیاز به تعویض سیستم سوخت خودرو بسته به عوامل متعددی مانند نوع سیستم سوخت رسانی، مدل خودرو، شرایط رانندگی و شیوه های نگهداری می تواند متفاوت باشد. با این حال، در اینجا چند دستورالعمل کلی برای زمان تعویض سیستم سوخت وجود دارد:

1. پمپ بنزین: پمپ بنزین یک کالای سایش است که ممکن است در طول زمان فرسوده شود و عملکرد آن ممکن است کاهش یابد و منجر به عملکرد ضعیف موتور یا عدم استارت شود. اگر پمپ بنزین صداهای غیرعادی ایجاد می کند یا خراب شده است، توصیه می شود آن را تعویض کنید.
2. فیلتر سوخت: فیلتر سوخت باید به طور دوره ای، معمولاً هر 12000 تا 15000 مایل یا طبق توصیه سازنده خودرو تعویض شود. کثیف یا گرفتگی فیلترهای بنزین باعث می شود موتور ضعیف کار کند یا اصلا روشن نشود.
3. انژکتورهای سوخت: انژکتورهای سوخت ممکن است به مرور زمان مسدود شوند و منجر به عملکرد ضعیف موتور شوند. توصیه می شود اگر انژکتورها به درستی کار نمی کنند تمیز یا تعویض شوند.
4. خطوط سوخت: خطوط سوخت ممکن است در طول زمان شکننده شوند و در صورت آسیب دیدگی یا نشتی ممکن است نیاز به تعویض داشته باشند.
5. تنظیم کننده فشار سوخت: در صورت خرابی یا عدم عملکرد فشار سوخت در محدوده تعیین شده، باید رگولاتور فشار سوخت تعویض شود.
6. واحد کنترل موتور (ECU): اگر ECU آسیب دیده باشد یا به درستی کار نکند، ممکن است نیاز به تعویض داشته باشد که باعث بروز مشکلاتی در سیستم سوخت رسانی یا سایر سیستم های مرتبط با موتور می شود.

اگر مشکوک به مشکلی در سیستم سوخت هستید، مهم است که وسیله نقلیه خود را توسط یک مکانیک واجد شرایط بررسی کنید. تعمیر و نگهداری منظم، مانند تعویض فیلتر بنزین و بررسی فشار سوخت، می تواند به افزایش عمر سیستم سوخت رسانی و جلوگیری از تعمیرات پرهزینه کمک کند.

نگهداری سیستم سوخت رسانی خودرو 

در اینجا چند نکته برای حفظ عملکرد خوب سیستم سوخت خودرو آورده شده است:

• تعمیر و نگهداری منظم: وسیله نقلیه خود را به طور منظم تعمیر کنید، از جمله تعویض فیلتر بنزین، بررسی فشار سوخت و تمیز کردن انژکتورهای سوخت.
• از سوخت با کیفیت بالا استفاده کنید: از سوخت باکیفیت استفاده کنید که مطابق با مشخصات توصیه شده توسط سازنده خودرو شما باشد. از مصرف سوخت های حاوی ناخالصی مانند آب یا خاک خودداری کنید.
• سوخت را به درستی ذخیره کنید: سوخت را در مکانی تمیز، خشک و دارای تهویه مناسب، دور از منابع گرما یا جرقه نگهداری کنید. درپوش بنزین را بررسی کنید تا از محکم و ایمن بودن آن اطمینان حاصل کنید تا از خروج بخار سوخت جلوگیری شود.
• از دور آرام طولانی مدت خودداری کنید: از دور آرام طولانی مدت خودداری کنید، زیرا می تواند باعث مسدود شدن سیستم سوخت با رسوبات کربن و کاهش راندمان سوخت شود.
• عاقلانه رانندگی کنید: از رانندگی تهاجمی مانند شتاب گیری ناگهانی و ترمز شدید خودداری کنید، زیرا می تواند باعث استرس سیستم سوخت و فرسودگی سریعتر شود.
• موتور را تنظیم کنید: تنظیم منظم موتور می تواند به بهبود راندمان سوخت و افزایش عمر سیستم سوخت کمک کند.
• نشت را بررسی کنید: به طور منظم نشت سوخت را بررسی کنید، زیرا نشتی می تواند خطرناک باشد و می تواند کارایی سوخت را کاهش دهد.

با پیروی از این نکات و بازرسی منظم وسیله نقلیه خود توسط مکانیک ماهر، می توانید به حفظ عملکرد خوب سیستم سوخت خودرو، جلوگیری از تعمیرات پرهزینه و حفظ عملکرد آن کمک کنید.

جمع بندی

سیستم سوخت خودرو یک جزء حیاتی از یک وسیله نقلیه است که مسئول رساندن مقدار مناسب سوخت به موتور برای احتراق کارآمد است. نگهداری صحیح سیستم سوخت برای اطمینان از عملکرد آن و جلوگیری از تعمیرات پرهزینه مهم است. تعمیر و نگهداری منظم مانند تعویض فیلتر بنزین، بررسی فشار سوخت و تمیز کردن انژکتورهای سوخت می تواند به افزایش عمر سیستم سوخت کمک کند. سوخت با کیفیت بالا، ذخیره سازی مناسب، رانندگی معقول، تنظیم منظم موتور و بررسی نشتی نیز برای حفظ وضعیت عملکرد خوب سیستم سوخت مهم هستند. اگر به مشکلی در سیستم سوخت خود مشکوک هستید، مهم است که وسیله نقلیه خود را توسط مکانیک واجد شرایط بررسی کنید.

مطالب مرتبط:

• سیستم خنک کننده خودرو چگونه کار می کند
• سیستم ایمنی خودرو چگونه کار می کند

سیستم خنک کننده خودرو وظیفه کنترل دمای کارکرد موتور را بر عهده دارد. مخلوطی از آب و مایع خنک‌کننده را در موتور به گردش در می‌آورد تا گرما را جذب کند، سپس آن را به رادیاتور منتقل می‌کند و در آنجا با عبور هوا از مشبک خنک می‌شود. سپس مایع خنک‌کننده خنک‌شده به موتور بازگردانده می‌شود تا فرآیند تکرار شود. یک پمپ آب که توسط تسمه موتور به حرکت در می آید، مایع خنک کننده را به گردش در می آورد و یک ترموستات دمای مایع خنک کننده وارد شده به موتور را تنظیم می کند. این سیستم همچنین دارای یک درپوش فشار روی رادیاتور است که به جلوگیری از جوشیدن مایع خنک کننده کمک می کند.

سیستم خنک کننده خودرو چیست؟

سیستم خنک کننده خودرو یک سیستم مکانیکی در خودرو است که دمای موتور را با حذف گرمای تولید شده در طی فرآیند احتراق تنظیم می کند. مخلوطی از مایع خنک کننده و آب را از طریق بلوک موتور به گردش در می آورد و گرما را جذب می کند و آن را از موتور به رادیاتور می برد. سپس رادیاتور گرما را به هوا پراکنده می کند و مایع خنک کننده خنک شده برای تکرار این فرآیند به موتور بازگردانده می شود. سیستم خنک کننده خودرو به اطمینان از عملکرد موتور در دمای مطلوب خود کمک می کند و از گرم شدن بیش از حد جلوگیری می کند که می تواند باعث آسیب به موتور و سایر اجزا شود.

تاریخچه سیستم خنک کننده خودرو

تاریخچه سیستم خنک کننده خودرو را می توان به روزهای اولیه صنعت خودرو ردیابی کرد. در ابتدا، خودروهای اولیه از سیستم‌های خنک‌کننده هوای ساده استفاده می‌کردند که در آن هوا روی سطوح فلزی پره‌دار روی موتور هدایت می‌شد تا گرما را دفع کند. با این حال، این روش برای موتورهای با کارایی بالا ناکافی بود و نمی توانست دمای موتور را به طور موثر تنظیم کند. در دهه 1920، ضدیخ به آب اضافه شد تا خنک کننده کارآمدتری ایجاد کند و اولین سیستم خنک کننده مایع حلقه بسته معرفی شد که در آن یک پمپ مایع خنک کننده را از طریق موتور و رادیاتور به گردش در می آورد. این نوع سیستم امکان کنترل بهتر دما را فراهم می کرد و در هوای سرد یا گرم قابل اعتمادتر بود.

در طول سال ها، طراحی سیستم خنک کننده خودرو تکامل یافته و بهبود یافته است. رادیاتورها کارآمدتر شده اند و استفاده از مواد آلومینیومی و پلاستیکی باعث کاهش وزن سیستم شده است. فن های موتوری با فن های برقی جایگزین شده اند و استفاده از ترموستات ها و سنسورهای دما باعث بهبود دقت کنترل دما شده است. امروزه سیستم های خنک کننده مدرن از سیستم های کنترل شده توسط کامپیوتر و مواد پیشرفته استفاده می کنند تا کنترل دمای مطمئن و کارآمدی را برای موتور فراهم کنند.

قطعات سیستم خنک کننده خودرو

اجزای اصلی سیستم خنک کننده خودرو عبارتند از:

• رادیاتور: مبدل حرارتی که گرما را از مایع خنک کننده به هوا پراکنده می کند.
• پمپ آب: مایع خنک کننده را در موتور و رادیاتور به گردش در می آورد.
• ترموستات: دمای مایع خنک کننده ورودی به موتور را تنظیم می کند.
• فن: هوا را از طریق رادیاتور می کشد تا مایع خنک کننده خنک شود.
• شیلنگ ها: اجزای مختلف سیستم خنک کننده را به هم وصل کنید.
• مایع خنک کننده: مخلوطی از آب و ضد یخ که گرمای موتور را جذب می کند.
• درب رادیاتور: فشار را در سیستم خنک کننده برای جلوگیری از جوشش حفظ می کند.
• مخزن: خنک کننده اضافی را نگه می دارد و مکانی را برای انبساط و انقباض هوا با تغییر دمای مایع خنک کننده فراهم می کند.
• هسته گرمکن: یک رادیاتور کوچک در داخل خودرو که گرما را به محفظه سرنشینان می رساند.

این قطعات با هم کار می کنند تا دمای موتور را تنظیم کرده و از گرم شدن بیش از حد جلوگیری کنند. یک سیستم خنک کننده به خوبی نگهداری شده برای طول عمر و عملکرد مناسب موتور ضروری است.

وظیفه سیستم خنک کننده خودرو

سیستم خنک کننده خودرو برای تنظیم دمای کارکرد موتور و جلوگیری از گرمای بیش از حد استفاده می شود. این امر با چرخاندن مخلوطی از مایع خنک کننده و آب از طریق موتور برای جذب گرما و سپس انتقال آن به رادیاتور و در آنجا توسط هوای عبوری از مشبک خنک می شود به دست می آید. سپس مایع خنک‌کننده خنک‌شده به موتور بازگردانده می‌شود تا فرآیند تکرار شود.

سیستم خنک کننده برای عملکرد صحیح موتور بسیار مهم است و به اطمینان از عملکرد موتور در دمای مطلوب خود کمک می کند. گرمای بیش از حد می تواند به موتور و سایر قطعات آسیب برساند، بنابراین حفظ منظم سیستم خنک کننده برای اطمینان از عملکرد صحیح آن مهم است. سیستم خنک کننده خودرو علاوه بر تنظیم دمای موتور، می تواند از طریق هسته بخاری، گرمای قسمت سرنشینان را نیز تامین کند. این امر امکان گرمایش راحت در هوای سرد را فراهم می کند. به طور کلی، سیستم خنک کننده خودرو یکی از اجزای حیاتی خودرو است که نقش مهمی در حفظ سلامت و عملکرد موتور دارد.

سیستم خنک کننده خودرو چه زمانی باید تعویض شود؟

سیستم خنک کننده خودرو زمانی که دیگر به درستی کار نمی کند باید تعویض شود، که می تواند با علائم زیر نشان داده شود:

• گرمای بیش از حد: اگر موتور به طور مداوم داغ است، ممکن است نشانه درست کار نکردن سیستم خنک کننده باشد.
• سطح پایین مایع خنک کننده: اگر سطح مایع خنک کننده به طور مداوم پایین باشد، ممکن است نشان دهنده نشتی در سیستم خنک کننده باشد.
• نشتی: نشتی های قابل مشاهده در شیلنگ ها یا اطراف پمپ آب می تواند نشان دهنده خرابی در سیستم خنک کننده باشد.
• صداهای عجیب: صداهای ساییدن یا سوت زدن پمپ آب ممکن است نشان دهنده مشکل پمپ یا یاتاقان ها باشد.
• خنک کننده زنگ زده: خنک کننده زنگ زده یا بی رنگ می تواند نشان دهنده خوردگی داخلی یا سایر مشکلات سیستم خنک کننده باشد.

در صورت وجود هر یک از این علائم، توصیه می شود سیستم خنک کننده را توسط مکانیک بررسی کنید تا مشخص شود که آیا تعویض آن ضروری است یا خیر. علاوه بر این، توصیه می شود سیستم خنک کننده را به طور منظم بررسی و نگهداری کنید تا از عملکرد صحیح آن اطمینان حاصل کنید و از بروز مشکلات جلوگیری کنید.

اصول نگهداری سیستم خنک کننده خودرو

برخی از اصول برای حفظ سیستم خنک کننده خودرو به شرح زیر است:

1. سطح مایع خنک کننده را به طور مرتب بررسی کنید: سطح مایع خنک کننده را در رادیاتور و مخزن به طور منظم بررسی کنید و در صورت لزوم شارژ کنید تا مطمئن شوید که سیستم به درستی پر شده است.
2. از مایع خنک کننده مناسب استفاده کنید: از مایع خنک کننده ای استفاده کنید که به طور خاص برای خودروی شما توصیه شده است و آن را با توجه به مشخصات سازنده با آب مخلوط کنید.
3. شیلنگ ها و گیره ها را بازرسی کنید: شیلنگ ها و گیره ها را از نظر وجود ترک، نشتی یا علائم سایش بررسی کنید و در صورت نیاز برای جلوگیری از نشتی مایع خنک کننده، تعویض کنید.
4. شستشوی سیستم: برای جلوگیری از تجمع زنگ، رسوب و سایر آلاینده ها، سیستم خنک کننده را هر 2 تا 3 سال یا طبق توصیه سازنده، شستشو و با مایع خنک کننده تازه پر کنید.
5. ترموستات را تعویض کنید: ترموستات را هر 5 تا 7 سال یا در صورت نیاز تعویض کنید تا مطمئن شوید که درست کار می کند و دمای موتور را به درستی کنترل می کند.
6. پمپ آب را تعویض کنید: پمپ آب را هر 7 تا 10 سال یا در صورت نیاز تعویض کنید تا مطمئن شوید که مایع خنک کننده به طور موثر گردش می کند و از گرم شدن بیش از حد جلوگیری می کند.
7. رادیاتور را بازرسی کنید: رادیاتور را از نظر نشتی، گرفتگی یا علائم آسیب بررسی کنید و در صورت لزوم آن را تعمیر یا تعویض کنید تا از خنک شدن کارآمد اطمینان حاصل کنید.

با پیروی از این اصول تعمیر و نگهداری، می توانید از عملکرد صحیح سیستم خنک کننده خودرو خود اطمینان حاصل کنید و از بروز مشکلات پیش از بروز آنها جلوگیری کنید.

جمع بندی

در نتیجه، سیستم خنک‌کننده خودرو جزء حیاتی یک وسیله نقلیه است که نقش مهمی در تنظیم دمای موتور و جلوگیری از گرمای بیش از حد دارد. سیستم خنک کننده از چندین بخش تشکیل شده است که با هم کار می کنند تا موتور را در دمای بهینه خود حفظ کنند، از جمله رادیاتور، پمپ آب، ترموستات، فن، شیلنگ ها، مایع خنک کننده، درپوش فشار، مخزن و هسته بخاری. برای اطمینان از اینکه سیستم خنک کننده به درستی کار می کند، نگهداری منظم سیستم از جمله بررسی سطح مایع خنک کننده، استفاده از مایع خنک کننده صحیح، بازرسی شیلنگ ها و گیره ها، شستشوی سیستم، تعویض ترموستات، تعویض پمپ آب، و بازرسی سیستم خنک کننده بسیار مهم است. رادیاتور با پیروی از این اصول تعمیر و نگهداری، می‌توانید اطمینان حاصل کنید که سیستم خنک‌کننده خودرو به طور موثر کار می‌کند و از بروز مشکلات جلوگیری می‌کند.

مطالب مرتبط:

• سیستم ایمنی خودرو چگونه کار می کند

سیستم ایمنی خودرو ترکیبی از فناوری های مکانیکی، الکتریکی و نرم افزاری است که برای کمک به محافظت از مسافران و رانندگان در صورت تصادف طراحی شده است. برخی از نمونه‌های رایج سیستم‌های ایمنی خودرو عبارتند از کیسه هوا، کمربند ایمنی، ترمز ضد قفل، کنترل پایداری، تشخیص نقطه کور، هشدار خروج از خط و دوربین‌های پشتیبان. این سیستم ها برای کاهش خطر آسیب یا مرگ و بهبود ایمنی کلی رانندگی با هم کار می کنند.

تاریخچه سیستم ایمنی خودرو

تاریخچه سیستم‌های ایمنی خودرو به اوایل قرن بیستم بازمی‌گردد، زمانی که اولین ویژگی‌های ایمنی مانند کمربندهای ایمنی اولیه در وسایل نقلیه معرفی شدند. در طول دهه‌های بعد، فناوری‌ها و نوآوری‌های جدید همچنان توسعه یافتند که منجر به ایجاد سیستم‌های ایمنی پیچیده‌تر و مؤثرتر شد.

برخی از نقاط عطف کلیدی در تاریخچه سیستم های ایمنی خودرو عبارتند از:

• دهه 1920: اولین کمربندهای ایمنی در خودروها معرفی شدند.
• دهه 1950: اولین آدمک های تست تصادف برای ارزیابی ایمنی طرح های خودرو استفاده شد.
• دهه 1960: قوانینی که به کمربند ایمنی در خودروها نیاز دارند در چندین ایالت در ایالات متحده تصویب شد.
• دهه 1970: کیسه هوا به عنوان تجهیزات اختیاری در برخی خودروها عرضه شد.
• دهه 1980: ترمزهای ضد قفل معرفی شدند که به رانندگان این امکان را می دادند که کنترل فرمان را در هنگام ترمز شدید حفظ کنند.
• دهه 1990: کنترل پایداری الکترونیکی در دسترس قرار گرفت و به رانندگان کمک کرد تا کنترل خودروهای خود را در شرایط لغزنده حفظ کنند.
• دهه 2000: فناوری‌های جدید مانند هشدار خروج از خط و تشخیص نقاط کور برای کمک به رانندگان برای جلوگیری از تصادفات معرفی شدند.
  امروزه سیستم‌های ایمنی خودرو به بخشی ضروری از وسایل نقلیه مدرن تبدیل شده‌اند و فناوری‌های جدید به طور مداوم در حال توسعه و ادغام در خودروها برای ایمن‌تر و راحت‌تر کردن رانندگی هستند.

قطعات سیستم ایمنی خودرو

1. کیسه های هوا
2. کمربند ایمنی
3. ترمزهای ضد قفل (ABS)
4. کنترل پایداری الکترونیکی (ESC)
5. کنترل کشش
6. هشدار خروج از خط
7. تشخیص نقطه کور
8. دوربین دید عقب
9. کروز کنترل تطبیقی
10. سنسورهای پارکینگ

کاربری سیستم ایمنی خودرو

سیستم های ایمنی خودرو برای محافظت از سرنشینان خودرو در هنگام تصادف یا برخورد طراحی شده اند.

کاربرد اصلی این سیستم ها عبارتند از:

1. کیسه هوا: برای محافظت و محافظت از مسافران در برابر ضربه در هنگام برخورد.
2. کمربند ایمنی: برای نگه داشتن سرنشینان در جای خود و جلوگیری از پرتاب شدن آنها به اطراف خودرو در هنگام تصادف.
3. ترمزهای ضد قفل (ABS): برای جلوگیری از قفل شدن چرخ ها در هنگام ترمزگیری شدید، حفظ کشش و کنترل فرمان.
4. کنترل پایداری الکترونیکی (ESC): برای حفظ پایداری خودرو در هنگام انحراف یا لغزش ناگهانی.
5. کنترل کشش: برای حفظ کشش چرخ ها در سطح جاده برای بهبود شتاب و پیچیدن.
6. هشدار خروج از خط: برای هشدار دادن به راننده در صورتی که وسیله نقلیه شروع به خارج شدن از خط خود کرد.
7. تشخیص نقاط کور: برای هشدار دادن به راننده وسایل نقلیه در نقطه کور هنگام تغییر مسیر.
8. دوربین دید عقب: برای ارائه نمایی از آنچه در پشت خودرو در هنگام دنده عقب است.
9. کروز کنترل تطبیقی: برای حفظ خودکار فاصله ایمن از وسیله نقلیه جلویی در حین کروز.
10. سنسورهای پارک: برای هشدار به راننده از موانع در حین پارک کردن.

مزایای سیستم ایمنی خودرو

نرخ بقای بهبود یافته در تصادفات: سیستم های ایمنی خودرو می توانند به کاهش شدت صدمات وارده در هنگام تصادف کمک کنند و احتمال زنده ماندن را افزایش دهند.

1. کنترل بهتر در حین مانورهای اضطراری: سیستم های ABS، ESC و کنترل کشش می توانند به رانندگان کمک کنند تا کنترل خودرو را در هنگام ترمز یا انحراف ناگهانی حفظ کنند.
2. افزایش آگاهی راننده: سیستم‌هایی مانند هشدار خروج از خط و تشخیص نقاط کور می‌توانند رانندگان را از خطرات احتمالی آگاه کرده و به جلوگیری از تصادف کمک کنند.
3. کاهش خستگی و استرس: ویژگی‌هایی مانند کروز کنترل تطبیقی و سنسورهای پارک می‌توانند رانندگی را خسته‌تر کرده و سطح استرس را کاهش دهند.
4. رتبه بندی بیمه بهبود یافته: وسایل نقلیه با سیستم های ایمنی پیشرفته اغلب دارای رتبه بندی بیمه بهتری هستند که در نتیجه هزینه های بیمه کمتر می شود.
5. افزایش ارزش فروش مجدد: وسایل نقلیه با سیستم های ایمنی مدرن اغلب تقاضای بیشتری دارند و ارزش فروش مجدد بیشتری دارند.
6. آرامش خاطر: وجود سیستم های ایمنی پیشرفته در یک وسیله نقلیه می تواند آرامش خاطر را برای رانندگان و سرنشینان فراهم کند، زیرا بدانند در صورت تصادف از آنها محافظت می شود.

سیستم ایمنی خودرو چه زمانی باید تعویض شود؟

1. کیسه هوا: در صورت باز شدن کیسه هوا در تصادف یا اگر وسیله نقلیه دچار تصادف شدید شده باشد، کیسه های هوا باید تعویض شوند. همچنین در صورتی که تاریخ انقضای آنها که معمولاً بین 10 تا 15 سال است، رسیده باشد، باید تعویض شوند.
2. کمربندهای ایمنی: اگر کمربندهای ایمنی آسیب دیده اند یا در برخورد شدید قرار گرفته اند باید تعویض شوند. همچنین اگر مکانیزم جمع کننده به درستی کار نمی کند باید تعویض شوند.
3. ترمزهای ضد قفل (ABS): اگر سیستم‌های ABS به درستی کار نمی‌کنند یا چراغ‌های هشدار روی داشبورد روشن هستند، باید بازرسی و در صورت لزوم تعویض شوند.
4. کنترل پایداری الکترونیکی (ESC): اگر سیستم‌های ESC به درستی کار نمی‌کنند یا چراغ‌های هشدار روی داشبورد روشن هستند، باید بازرسی و در صورت لزوم تعویض شوند.
5. کنترل کشش: اگر سیستم‌های کنترل کشش به درستی کار نمی‌کنند یا چراغ‌های هشدار روی داشبورد روشن می‌شوند، باید بازرسی و در صورت لزوم تعویض شوند.
6. هشدار خروج از خط: اگر سیستم های هشدار خروج از خط به درستی کار نمی کنند یا چراغ های هشدار روی داشبورد روشن شده اند، باید بازرسی و در صورت لزوم تعویض شوند.
7. تشخیص نقاط کور: اگر سیستم‌های تشخیص نقاط کور به درستی کار نمی‌کنند یا چراغ‌های هشدار روی داشبورد روشن می‌شوند، باید بازرسی و در صورت لزوم تعویض شوند.
8. دوربین دید عقب: اگر دوربین های دید عقب به درستی کار نمی کنند یا کیفیت تصویر کاهش می یابد، باید بازرسی و در صورت لزوم تعویض شوند.
9. کروز کنترل تطبیقی: سیستم های کروز کنترل تطبیقی در صورت عدم کارکرد صحیح و یا روشن بودن چراغ های هشدار روی داشبورد باید بازرسی و در صورت لزوم تعویض شوند.
10. سنسورهای پارکینگ: سنسورهای پارکینگ باید بازرسی شده و در صورت لزوم در صورت عدم عملکرد صحیح و یا روشن شدن چراغ‌های هشدار روی داشبورد تعویض شوند.

چگونه سیستم ایمنی خودرو را حفظ کنیم؟

1. تعمیر و نگهداری منظم خودرو: تعمیر و نگهداری منظم خودرو می تواند به عملکرد صحیح سیستم های ایمنی کمک کند. این شامل تعویض منظم روغن، چرخش لاستیک و بازرسی ترمز است.
2. چراغ‌های هشدار را بررسی کنید: اگر چراغ هشدار مربوط به سیستم ایمنی روی داشبورد روشن شد، باید بلافاصله توسط یک متخصص به آن رسیدگی شود.
3. قطعات فرسوده یا آسیب دیده را تعویض کنید: اگر هر یک از اجزای مربوط به سیستم ایمنی فرسوده یا آسیب دیده باشد، باید فوراً تعویض شوند تا از عملکرد صحیح اطمینان حاصل شود.
4. بررسی عملکرد سنسور: سنسورهایی که بخشی از سیستم های ایمنی هستند، مانند سنسورهای پارک و سنسورهای تشخیص نقطه کور، باید به طور منظم بررسی شوند. برای اطمینان از عملکرد صحیح آنها.
5. استفاده صحیح از کمربندهای ایمنی: بستن صحیح کمربندهای ایمنی و اطمینان از تنظیم صحیح آنها برای اثربخشی آنها بسیار مهم است.
6. کالیبره کردن سیستم‌ها پس از برخورد: اگر وسیله نقلیه‌ای در تصادف بوده است، سیستم‌های ایمنی ممکن است نیاز به کالیبره یا تعویض داشته باشند.
7. به روز رسانی منظم نرم افزار: برخی از سیستم های ایمنی، مانند ESC و هشدار خروج از خط، ممکن است برای حفظ عملکرد بهینه نیاز به به روز رسانی نرم افزار داشته باشند.
8. بازرسی‌های منظم توسط متخصصان: بازرسی‌های منظم توسط متخصصان خودرو می‌تواند به رفع هرگونه مشکل در سیستم‌های ایمنی قبل از تبدیل شدن به یک مشکل کمک کند.

جمع بندی

سیستم های ایمنی خودرو برای محافظت از سرنشینان خودرو در هنگام تصادف یا برخورد طراحی شده اند. اجزای اصلی این سیستم ها شامل کیسه هوا، کمربند ایمنی، ترمز ضد قفل (ABS)، کنترل پایداری الکترونیکی (ESC)، کنترل کشش، هشدار خروج از خط، تشخیص نقاط کور، دوربین دید عقب، کروز کنترل تطبیقی و سنسورهای پارک می باشد. از مزایای این سیستم ها می توان به بهبود نرخ بقا در تصادفات، کنترل بهتر در حین مانورهای اضطراری، افزایش آگاهی راننده، کاهش خستگی و استرس، بهبود رتبه بندی بیمه، افزایش ارزش فروش مجدد و آرامش خاطر اشاره کرد. برای حفظ اثربخشی سیستم‌های ایمنی خودرو، انجام منظم تعمیر و نگهداری خودرو، بررسی چراغ‌های هشداردهنده، تعویض قطعات فرسوده یا آسیب‌دیده، بررسی عملکرد سنسور، استفاده صحیح از کمربند ایمنی، کالیبره کردن سیستم‌ها پس از برخورد، انجام به‌روزرسانی‌های نرم‌افزاری منظم و به‌طور منظم داشتن اهمیت است. خودرو توسط متخصصان بازرسی شده است.

مطالب پیشنهادی:

• تاریخچه خودروسازی سایپا

• تاریخچه ایران خودرو

تارا یک خودروی سواری ساخت ایران است و از سال ۱۴۰۰ توسط ایران خودرو تولید می‌شود. این خودرو بر پایه پلتفرم IKP1 ایران خودرو که نمونه تغییریافته پلتفرم PF1 پژو سیتروئن است، ساخته شده‌است. در نتیجه پلت‌فرم این خودرو، با خودروهای پژو ۲۰۸، پژو ۲۰۰۸، پژو ۳۰۱ و سیتروئن سی-الیزه مشترک است. تارا درحال حاضر در دو تیپ دستی و اتوماتیک تولید و عرضه میگردد. ایکو تارا را میتوان تحولی بزرگ در صنعت خودروسازی ایران دانست چرا که این خودرو از پلتفرم جدیدی استفاده میکند و بر خلاف بسیاری از تولیدات دیگر ایران خودرو(به مانند محصولات خانواده سمند و دنا)، از پلتفرم قدیمی پژو ۴۰۵ استفاده نمی‌کند.

ایران خودرو و پی‌اس‌ای پس از برجام تحت شرکت ایکاپ قصد تولید مشترک پژو ۳۰۱، پژو ۲۰۸، پژو ۵۰۸ و پژو ۲۰۰۸ را داشتند. پس از بازگشت تحریم‌ها توسط آمریکا، پژو از ایران خارج شد و شرکت ایکاپ به تعلیق درآمد. در نتیجه ایران تصمیم گرفت با الگو گرفتن ازخودرو پژو۳۰۱ یک خودرو بسازد نخستین بار در ۳۰ بهمن ۱۳۹۸ در حاشیه جلسه هیئت دولت توسط حسن روحانی رونمایی شد. کی۱۳۲ به‌طور رسمی توسط شرکت ایران خودرو در ساپکو رونمایی شد. این خودرو برای نخستین‌بار در ۱۸ تیرماه ۱۳۹۹ پیش‌فروش شد.

تاریخچه تارا

تاریخچه خودرو تارا به اواسط دهه 90 شمسی و همکاری کوتاه ایران خودرو با پژو برمی گردد، زمانی که قرار بود بعد از پژو 2008، پژو 301 هم به‌عنوان یک سدان اقتصادی روی خط مونتاژ ایران خودرو بیاید و در تیراژ بالا به بازار کشورمان عرضه شود. حتی تعداد محدودی از نسخه اولیه (قبل از فیس‌لیفت) پژو 301 هم به‌صورت وارداتی با مدل 2016 در بازار کشورمان عرضه شد تا بازخورد مشتریان نسبت به آن سنجیده شود.

عرضه اتومبیل تارا، اواخر مرداد ماه سال 1400 به صورت رسمی شروع شد و به تعداد محدود در دسترس مشتریان قرار گرفت. طرح پیش‌فروش این خودرو داخلی، اواخر شهریور ماه سال جاری، انجام شد و قرار است، حداکثر تا ۱۲ ماه بعد این خودروها به مشتریان تحویل داده شوند. در این طرح پیش فروش، ماشین تارا دستی و در رنگ‌های مشکی، نقره‌ای، آبی رویال و آبی کبود قرار دارد.

طراحی تارا

بخش‌هایی از قالب جانبی، کابین و فریم سقف این خودرو با پژو ۳۰۱ و سیتروئن سی۳-ایکس‌آر مشترک است و بیشترین تغییرات در بخش طراحی جلو و عقب خودرو انجام شده‌است. به ادعای ایران خودرو، قطعات این خودرو ۹۲ درصد داخلی‌سازی شده‌است. اما نشان تجاری و نام شرکت پژو بر روی برخی قطعات و مجموعه‌های ساخت‌داخل این خودرو همانند موتور، همچنان به‌چشم می‌خورد. در بحث طراحی بیرونی،استفاده از فرم چراغ پیوسته توسط ایران‌خودرو ابتدا باعث انتقاد فعالان خودرو از این نوع طراحی توسط ایران‌خودرو شد. بیشتر انتقاد البته به دلیل استفاده از لامپ هالوژن معمولی در تمام طول این چراغ پیوسته بود که چندان عرف نیست.ایران‌خودرو عنوان دارد در طراحی این چراغ عقب از نماد بناهایی چون برج میلاد استفاده کرده است. 

به هر حال، این زبان طراحی توسط ایران‌خودرو برای اولین بار به کار گرفته شد و همچنین ایران‌خودرو تصمیم گرفت برای نسخه جدید V4 تارا اتوماتیک از گرافیک جدید چراغ های عقب با نئون استفاده کند تا نمای تارا زیباتر و عامه پسند تر روانه بازار شود. فرم کاپوت و خطوط آن باعث ایجاد نمای عضلانی برای کاپوت تارا شده است. طراحی لبه بالایی گلگیر تارا کاملا بیننده را به یاد پژو ۳۰۱ و سیتروئن سی-الیزه می اندازد. طراحان ایران‌خودرو لبه پایینی سپر را برجسته کرده اند تا نمای اسپرت تری به جلوی تارا بدهند. آیینه های خودرو مشابه پژو ۲۰۰۸ هستند. در نسخه دستی تارا، جلوپنجره با خطوط افقی نصب شده اما در نسخه اتوماتیک تارا، جلوپنجره طرح خطوط شبکه ای به خود گرفته است.

در طراحی داخلی، داشبورد و رودری ها کاملا مشابه سیتروئن سی ۳ ایکس آر هستند و ایران‌خودرو در طراحی آنها چندان دخالتی نداشته است. مانیتور و طراحی آن بسیار به پژو ۲۰۰۸ و پژو ۳۰۱ شباهت دارد. فرمان خودرو بصورت D-CUT است که فضای بیشتری به راننده جهت جابجایی بدهد. در طراحی داخلی تارا، نکاتی همچون قرارگیری کلید شیشه بالابرها در وسط کابین و بالای دسته دنده و همچنین عدم وجود زیر آرنجی عقب و چراغ سقفی عقب(در نسخه دستی)

را میتوان جزو معایب طراحی داخلی تارا در نظر گرفت.در همین جهت ایران‌خودرو قصد دارد با عرضه تیپ V4 تارا اتوماتیک، ایراداتی مانند قرارگیری کلیدهای شیشه بالابر را با انتقال آنها به رودری خودرو مرتفع کند. همچنین زیرآرنجی عقب و دستگیره های سقفی نیز در این نسخه اضافه خواهند شد.[۵] هرچند که طراحی داخلی کابین تارا به طور کلی مناسب به نظر می‌رسد. چنان که ارگونومی و طراحی صندلی های آن به لطف استفاده از طراحی سیتروئن C3-XR مناسب اند‌.

فضای سرنشینان در تارا کافی و همانند دنا پلاس مشکل فضای کابین و کمبود جای سرنشینان را ندارد. محفظه داشبورد این خودرو مشابه پژو ۳۰۱ و گنجایش مناسبی دارد. صندوق عقب تارا ظرفیتی معادل ۶۴۰ لیتر دارد که یکی از نقاط قوت برجسته آن در مقایسه با دنا پلاس با ظرفیت صندوق ۵۰۰ لیتری و خصوصا در مقایسه با شاهین سایپا با ظرفیت صندوق ۴۲۰ لیتر است.

مشخصات تارا

این خودرو در دو گونه دنده دستی و خودکار تولید می شود. این خودرو از پیشرانه TU5P که یک موتور بهبودیافته از روی TU5 است، استفاده می‌نماید؛ این پیشرانه ۱۶۰۰ سی‌سی حجم، ۱۶ سوپاپ، ۱۱۳ اسب‌بخار قدرت و ۱۴۴ نیوتن‌متر گشتاور تولید می‌کند که دارای سامانه زمان‌بندی متغیر سوپاپ CVVT و سرسیلندر با میل سوپاپ دوبل DOHC می‌باشد، همچنین دارای پمپ روغن متغیر است که باعث می‌شود که در شرایط مختلف عملکرد پیشرانه بهبود یابد. 

نسخه اصلی پژو ۳۰۱ از پیشرانه‌ای با نام EC5 استفاده می‌کند که ۱۱۴ اسب‌بخار قدرت و ۱۵۰ نیوتن‌متر گشتاور تولید می‌کند و نمونه مدرن‌تری نسبت به پیشرانه TU5 است اما پیشرانه تارا مدل توسعه‌یافته‌ای از پیشرانه TU5 با قدرت ۱۱۳ اسب‌بخار و گشتاور ۱۴۴ نیوتن‌متر است. طول خودرو ۴۵۱۹ میلی‌متر، عرض خودرو ۱۷۴۸ میلی‌متر و ارتفاع ۱۴۶۶ میلی‌متر می‌باشد وزن خودرو بدون سرنشین و باک پر ۱۱۷۰ کیلوگرم می‌باشد؛ دارای ۵۰ لیتر مخزن سوخت، استاندارد آلایندگی یورو۵ و فرمان خودرو برقی می‌باشد.

حداکثر سرعت ۱۹۰ کیلومتر بر ساعت و شتاب ۰ تا ۱۰۰ آن در نمونهٔ دستی طبق اعلام ایران خودرو ۱۲٫۵ ثانیه است. شاسی و جلوبندی خودرو مشابه پژو ۳۰۱ است؛ تعلیق عقب خودرو اکسل یکپارچه با فنر پیچشی و تعلیق جلوی خودرو مک‌فرسون است. طبق اظهارات محسن رضایی منش، معاون تحقیقات، طراحی و تکوین محصول ایران خودرو، تیپ V4 تارا اتوماتیک با طراحی و امکانات مدرن تر از بهمن ۱۴۰۱ به تولید انبوه می‌رسد.پیش بینی شد تا اواخر سال ۱۴۰۱ یا اوایل سال ۱۴۰۲ ایران خودرو اولین عرضه تیپ جدید و لوکس تارا اتوماتیک را خواهد داشت. 

مشخصات تارا اتوماتیک

اگر روی همان موتور TU5P تارا دنده‌ای، گیربکس 6 دنده دنا پلاس توربو اتومات را نصب کنید، حاصل کارتان خودرویی بنام تارا اتوماتیک است؛ محصولی که زمستان 1400 به بازار کشورمان راه یافت. تارا اتوماتیک، حدود 100 کیلوگرم سنگین‌تر از تارا دنده‌ای است اما اعداد و ارقام منتشر شده توسط ایران خودرو، نشان می‌دهد که شتاب حدود 0.5 ثانیه و مصرف سوختش نیز حدود 0.3 لیتر تغییر کرده. به لحاظ فنی، تغییر محسوس دیگری در این خودرو رخ نداده اما به لحاظ تجهیزات، ایران خودرو اکثر امکاناتی که از تارا دنده‌ای حذف کرده بود، برای تارا اتومات از آنها استفاده کرده است.

به عنوان مثال ایربگ‌های جانبی اضافه شده‌اند و رینگ خودرو نیز از فولادی به آلومینیومی تغییر یافته. آینه‌های جانبی از نوع تاشو برقی هستند. دوربین عقب به مالتی‌مدیا افزوده شده و تنظیم صندلی‌های جلو که قبلا از نوع دستی بود، حالا از نوع برقی است. روکش صندلی‌ها از پارچه، به چرم و پارچه تغییر کرده و روکش چرمی به غربیلک فرمان هم افزوده شده. سانروف، سنسور نور (اتولایت) و سنسور باران از دیگر تجهیزات تارا اتوماتیک هستند. ایران خودرو همچنین گفته که تارا اتومات، اولین محصول تولید داخل این شرکت است که سیستم کیلس استارتر در آن وجود دارد.

مشخصات تارا برقی

شرکت ایران‌خودرو در مراسمی، با حضور مدیران ارشد و اصحاب رسانه، محصول جدید خود را رونمایی کرد. این محصول نسخه برقی سدان تارا است که با نام تارا EV شناخته می‌شود‌. تارا برقی، اولین محصول الکتریکی شرکت ایران‌ خودرو است که در آینده‌ای نزدیک وارد بازار می‌شود. لازم به ذکر است که عرضه خودروهای الکتریکی، نیازمند همراهی ارگان‌ها و ایجاد زیرساخت‌های لازم مانند عرضه جایگاه شارژ است. علاوه بر آن، باید مشوق‌هایی برای فرهنگ‌سازی استفاده از خودروهای برقی نیز در نظر گرفته شود.

ساخت و ارائه خودو برقی تارا، با فعالیت‌های جامع شرکت تحقیق و توسعه فناوری‌‌های خودرو یا جتکو، از زیرمجموعه‌های ایران‌ خودرو، میسر شده است. بخش تولید الکتروموتور این خودرو بر عهده شرکت‌های موتورژن و رادسا، طراحی و ساخت پک باتری با شرکت صبا باطری، بخش درایو توسط پرتو صنعت و مانا، شارژر و مبدل DCDC بر عهده شرکت فرزانگان بوده و سیستم مدیریت حرارت تارا برقی به صورت مشترک توسط دانشگاه صنعتی شریف، رایزکو، کوشش رادیاتور و سندن انجام شده است.

تارا برقی از یک موتور برقی نیرو می گیرد و خروجی حداکثر 160 اسب‌بخار قدرت و گشتاور 300 نیوتن‌متر را ارائه می‌دهد. این خودرو در مدت زمان 9 ثانیه از سکون به سرعت صد کیلومتربرساعت می‌رسد. حداکثر سرعت لحظه‌ای تارا برقی 140 کیلومتربرساعت اعلام شده است. باتری تارا برقی، 45 کیلووات بوده و با یک‌بار شارژ می‌تواند مسافت 300 کیلومتر را طی کند.‌ با استفاده از شارژر سریع، تارا EV در زمانی کم‌تر از 30 دقیقه و با شارژر خانگی در 10 ساعت، به صورت کامل شارژ می‌شود.

امکانات تارا

رانا خودرویی محصول شرکت ایران خودرو است که بر روی پلتفرم پژو ۲۰۶ صندوقدار ساخته شده‌است. رانا از سال ۱۳۹۰ تا به امروز درخط تولید است. این خودرو پس از سمند و تیبا، سومین خودرو ملی به‌‌شمار می‌رود.بر اساس وعده‌های شرکت سازنده می‌بایست ۲۰ تا ۳۰ هزار دستگاه از این خودرو با قیمت پایه ۱۰ میلیون تومان در سال ۱۳۸۹ تولید می‌شد که این وعده‌ها عملی نشدند.

ساختار بدنهٔ رانا بر پایه پلتفرم پژو ۲۰۶ از نوع سه محفظه‌ای بوده و از ورق‌های فولادی فرم داده شده ساخته شده که با توجه به عملکرد آن دارای ضخامت ۰٫۷ تا ۲٫۵ میلی‌متر است.از ورق‌های فولادی با استحکام بالا برای اجزایی استفاده می‌شود که مقدار تنش آن‌ها بسیار زیاد است، مانند تکیه گاه‌های سازه‌ای جلو یا رام موتور، این امر هم باعث استحکام بیشتر و هم کاهش وزن حدود ۵۰ درصد برای دستیابی به ورق‌های معمول می‌شود که برای مقاومت در برابر تنش‌های مشابه و شدید می‌بایست ضخامتی دو برابر آنچه گفته شده داشته باشند.

تاریخچه رانا

در 29 فروردین 88 ایران خودرو پس از کش و قوس های فراوان مراسمی برگزار کرد که در آن علاوه بر رونمایی از رانا، به تودیع منطقی و معارفه ی نجم الدین،به عنوان مدیر عامل سابق و جدید گروه صنعتی ایران خودرو هم پرداخت.ایران خودرو در این مراسم ادعا کرد رانا را در سال 88 با قیمت بین 10 تا 12،5 میلیون تومان وارد بازار خواهد کرد.که البته رانا در بهار سال 91 با قیمتی بیشتر از آن که ایران خودرو ادعا کرده بود وارد بازار خودروی کشور شد.

طبق معمول ایرانی ها از هر خودرویی که ایران خودرو طراحی و تولید می کند استقبال می کنند از رانا هم استقبال بسیار خوبی صورت گرفت.درست است که رانا خودروی خوبی است اما این درست نیست که صنعت خودروسازی ما با اینکه بیش از 50 سال از آغاز فعالیتش می گذرد با کارهایی جزئی مثل تغییر دادن چراغ های یک خودرو اسم دومین خودروی ملی را روی آن بگذارد. رانا ابتدا به عنوان جایگزینی برای پیکان، تحت عنوان پروژه نیو پیکان طراحی شد. بعد از عرضه پژو ۲۰۶ صندوقدار این خودرو برای مدتی مسکوت ماند و در نهایت در سال ۱۳۹۱ رانا جایگزین تیپ‌های ارزان‌تر پژو ۲۰۶ اس‌دی شد. در سال ۱۳۹۹ تولید خودرو رانا پلاس نسخه فیس لیفت شده رانا شروع شد.

انواع رانا

این خودرو در کلاس B و C خودروهای صندوقدار قراردارد. پلت فرم استفاده شده در این خودرو همان پلت فرم پژو ۲۰۶ است. همچنین سامانه تعلیق عقب این خودرو از نوع "Twist Beam" بوده و از کیسه هوای راننده و سرنشین جلو برخوردار است. رانا به فرمان هیدرولیک، کولر، ترمز ABS، شیشه بالابر جلو و عقب برقی، آیینه‌های برقی و قفل مرکزی مجهز است. بر روی این خودرو موتور ۱٫۶ لیتری بنزینی تی‌یو۵ (مشابه موتور ۲۰۶ تیپ ۵) نصب شده‌است.

مشخصات رانا EL و LX

رانا از سوی ایران خودرو ابتدا در مدل EL به بازار عرضه شد و پس از یکسال بدلیل ایراد های برقی زیاد در تیپ EL مدل جدید رانا LX جایگزین آن شد. تفاوت رانا LX با رانا EL تنها در تجهیزات و آپشن‌های داخلی خودرو می‌باشد و هر دو خودرو از دید فنی و ظاهری یکسان می‌باشند، از تفاوت های رانا LX با رانا EL میتوان به شیشه بالابرهای برقی عقب، نمایشگر جدید با قابلیت نمایش ساعت، تاریخ و دما، سنسور دنده عقب و صفحه کیلومتر مشابه پژو 206 اشاره کرد.

پس از عرضه موفقیت‌آمیز پژو 206 صندوقدار در اواخر دهه 80 شمسی، بار دیگر پروژه تولید یک مدل ارزان‌قیمت و اقتصادی با هدف جایگزینی پیکان، در دستور کار مدیران ایران ‌خودرو قرار گرفت. ماحصل این کار در اواخر سال 1390 چیزی نبود جز نمونه ارزان‌سازی شده 206 صندوقدار با نام رانا که در واقع یک فیس‌لیفت اقتصادی بود. ارزان‌سازی‌های صورت گرفته در رانا به قیمت کاهش کیفیت آن تمام شد. به همین دلیل از اواخر 1392 تیپ LX آن به بازار آمد که نسبت به مدل پایه‌ای رانا، یعنی تیپ EL، ویژگی‌های جدیدی مانند

• بهبود و تغییر رنگ تریم داخلی
• سنسور عقب
• شیشه بالابر برقی عقب
• اسپیکرهای درب عقب
• نمایشگر کامپیوتر سفری

روی داشبورد داشت. ایران خودرو همچنین از آذرماه 1394 گارانتی رانا را از 2 سال (40 هزار کیلومتر) به 3 سال (50 هزار کیلومتر) افزایش داد تا بلکه رضایت خریداران از این فرانسوی ایرانیزه شده، بیشتر و بیشتر شود.

مشخصات رانا پلاس

ایران خودرو در هشتمین سال عرضه رانا، نسخه جدید این خودرو را با نام «رانا پلاس» معرفی کرد؛ خودرویی که هرچند در زمستان 98 برای اولین‌بار رونمایی شد اما از پاییز 1399 بدست مشتریان رسید. رانا پلاس با اینکه فیس‌لیفت رانا محسوب می‌شود اما بهتر است آنرا نسخه ارتقایافته رانا بدانیم چراکه هم استاندارد آلایندگی موتورش بهتر شده، هم به امکانات بیشتری مجهز شده و هم اینکه، چندین تغییر ظاهری را تجربه کرده است. به‌عنوان مثال گرافیک چراغ‌های جلو و عقب تغییر کرده و به دی‌لایت نئونی مجهز شده‌اند. همچنین قاب آینه‌ها تغییر کرده و حالا راهنمای LED هم دارند. همرنگ‌شدن دستگیره‌ها و زه‌جانبی با رنگ بدنه، طرح جدید جلوپنجره و تغییر قالپاق‌ها از دیگر ویژگی‌های جدید رانا پلاس هستند.

اما در کابین رانا پلاس، حجم تغییرات بسیار بیشتر است؛ اولین چیزی که در کابین جلب توجه می‌کند، استفاده از همان فرمانی است که قبلا در پژو 207 سری جدید دیده بودیم. این فرمان جدید، که دکمه‌های کنترلی (برای سیستم صوتی و کروز کنترل) روی آن وجود دارد، در قسمت پایینی دارای روکش نقره‌ای رنگی است تا حس اسپرت بیشتری به راننده القا شود. طرح جدید رودری‌ها، صندلی‌های جدید (مشابه 207) با روکش جدید، صفحه کیلومتر جدید، دسته راهنما و دسته برف پاک کن جدید (مشابه 206) و همچنین رادیوپخش جدید (بدون سی دی پلیر) با بلوتوث ازجمله تغییرات مهم در کابین خودروست. در قسمت فنی، ارتقا آلایندگی موتور به استاندارد یورو5، تنها حرف جدید رانا پلاس است ولی با این حال، ایران خودرو چند تغییر مختصر دیگر را هم انجام داده مانند

• بهبود مقاومت فن رادیاتور
• عایق جدید کاپوت برای کاهش صدا
• بهبود ایربگ‌های جلو

انجام داده است.

مشخصات رانا پلاس پانوراما

با هدف بهبود تعویض دنده‌ها، افزایش لذت رانندگی و کاهش مصرف سوخت، ایران خودرو در زمستان 1399 از رانا پلاس پانوراما رونمایی کرد؛ خودرویی که البته از اواسط سال 1400 تحویل آن به مشتریان شروع شد. رانا پلاس پانوراما را باید نخستین محصول ایران خودرو بدانیم که در آن از گیربکس جدید MT6 استفاده شده است. دنده ششم در این گیربکس جدید باعث شده تا دور موتور (RPM) در سرعت‌های بالای 100 کیلومتربرساعت، به میزان 20% کاهش یابد. به همین دلیل نیز در کنار کاهش 7 درصدی مصرف سوخت، فشار وارده روی موتور و در نتیجه استهلاک موتور را نیز کمتر کرده است.

اما در کنار نصب گیربکس جدید، رانا پلاس پانوراما چند مزیت مهم دیگر نسبت به رانا پلاس سقف فلزی (5 دنده) دارد: اولین نکته درباره موتور بهبودیافته TU5P آن است؛ موتوری که به تکنولوژی CVVT یا همان زمانبندی متغیر سوپاپ‌ها مجهز است که آلایندگی را کمتر کرده و قدرت و گشتاور را چندین واحد افزایش داده است. همچنین ایران خودرو گفته که بهبودهای فنی دیگری نیز در موتور TU5P انجام داده مانند: بهبود سیستم جرقه زنی و بهبود پاشش سوخت. دومین نکته درباره اضافه‌شدن سقف شیشه‌ای به خودروست که دقیقا مشابه سقف 207 پانوراماست. سومین نکته درباره فرمان برقی خودروست درحالیکه راناپلاس 5 دنده از فرمان هیدرولیکی بهره می‌برد.

مشخصات رانا برقی

رانا برقی از یک موتور برقی با قدرت ۱۲۲ اسب بخار بهره می‌برد. این پیشرانه توانایی تولید ۲۲۰ نیوتن متر گشتاور را از اولین لحظه حرکت دارد. این موتور به وسیله یک گیربکس تک سرعته، قدرت تولیدی را به چرخ‌ها می‌دهد. موتور این خودرو به صورت محدود از منابع خارجی تهیه شده‌است. در این نسخه از رانا فقط به جای باک خودرو و محفظه زاپاس در صندوق عقب پک باتری‌های لیتیوم یونی آن با ظرفیت ۳۰kWh قرار گرفته‌است. با این پک باتری می‌تواند در هر بار شارژ ۲۲۰ کیلومتر پیمایش داشته باشد. برای خنک کاری مجموعه باتری‌های این خودرو سامانه گردش آب جداگانه ای طراحی شده‌است.

در رانای برقی، یک پیشرانه بنزینی وجود دارد که باتری‌ها را شارژ می‌کند. اما این پیشرانه، همان پیشرانه 1.6 لیتری TU5 نیست! چراکه فقط 1.0 لیتر حجم دارد و از نوع DOHC است. موتور برقی رانا برقی توانی برابر 90 کیلووات دارد یعنی حداکثر قدرتش به حدود 122 اسب‌بخار می‌رسد. همچنین گشتاور تولیدی آن نیز معادل 220 نیوتن‌متر است که به چرخ‌های جلو منتقل می‌شود. باتری‌های رانا برقی را می‌توان با شارژ سریع، تنها در 45 دقیقه شارژ کنید. اما در صورتیکه از ولتاژ معمولی استفاده کنید، شارژ باتری‌های آن حدود 8 ساعت طول می‌کشد. 

طراحی داخلی رانا

تقریبا می توان گفت همه ی خودروهای ایرانی در این بازه ی قیمتی از مواد اولیه و کابین هایی با کیفیت ساخت پایین استفاده میکنند و رانا هم از این قاعده مستثنی نیست اما اگر شما داخل خودروی رانا را نگاه کنید متوجه تفاوت زیادی که با پژو 206 صندوقدار دارد خواهید شد . رانا با فرم کلی خوب داشبورد و حجم پردازی‌های منطقی آن و همچنین استفاده از پنل های بدنه دینامیک و دارا بودن دسته دنده ی زیبا سعی بر جبران کمبود کیفیت ساخت و مواد اولیه ی پایین داشته و تا حد زیادی هم موفق عمل کرده است.

در مقایسه ی رانا با 206 و تندر 90 باید گفت که فرمان رانا طراحی غربیلک خوبی دارد و چیزی بین فرمان تندر 90 و 206 می باشد.دریچه های تهویه ی آن مانند تندر 90 و دکمه ها و کنترل های آن مشابه 206 است.شما روی صندلی رانا راحتی بیشتری نسبت به 206 خواهید داشت زیرا رانا فوم صندلی های خود را تغییر داده و تنها ایرادی که می توان از قسمت عقب رانا گرفت کمبود فضای پا برای سرنشینان می باشد ولی باز هم در مقایسه با 206 فضای سرنشینان عقب رانا بیشتر است و البته این موضوع برای خانواده های کم جمعیت اصلا اهمیت ندارد.از دیگر خصوصیات کابین رانا باید به ارگونومی خوب آن و طرح ساده و دلچسب صفحه کیلومتر وآمپرها اشاره کرد.

مزایای رانا

رانا LX به عنوان یک سدان کامپکت با پیشرانه قوی و کم مصرف، طراحی ظاهری خوب، امکانات و تجهیزات مناسب و سواری خوب و جذاب ارزش خرید بالایی دارد. در بازار فعلی کشورمان در رنج قیمتی رانا شاهد تنوع نسبتاً خوبی هستیم و رانا LX هم در حال حاضر، یکی از بهترین گزینه‌های این بخش بازار است.

1. پیشرانه خوب و کم مصرف
2. طراحی ظاهری قابل قبول
3. ترمزهای قوی و ایمنی خوب
4. تجهیزات، امکانات و آپشن های قابل قبول
5. تجربه رانندگی خوب

معایب رانا

رانا یک سدان خانوادگی جمع و جور است که در این رنج قیمتی از طراحی مناسب، امکانات قابل قبول و پیشرانه کم استهلاکی برخوردار است. چنین مواردی می‌تواند مزایای بزرگی برای این خودرو محسوب شود، اما در کنار چنین مزایایی پس از خرید رانا با معایبی همچون سیستم تعلیق خشک، بازار دست دوم ضعیف، فضای محدود کابین و صندوق و... مواجه خواهید شد.

1. کابین دلگیر و خسته کننده
2. بازار دست دوم ضعیف
3. مشکلات فنی متعدد
4. تعلیق خشک

مطالب مرتبط:

• همه چیز درباره دنا
• همه چیز در مورد ساینا

دنا یکی از محصولات شرکت ایران خودرو است که به هدف جایگزینی خودرو سمند و سمند سورن طراحی و ساخته شد اما پس از عرضه این اتفاق رخ نداد و دنا به عنوان محصولی مستقل در کنار این خودروها تولید شد. این خودرو قرار بود سال ۱۳۹۱ وارد بازار داخلی و جهانی گردد که بالاخره پس از کشمکش‌ها و گفتگوهای فراوان بر سر قیمت‌گذاری و با تأخیر زیاد در سال ۱۳۹۳ روانه بازار شد. خودرو دنا با موتور ای‌اف۷ (EF7) بنزینی عرضه شده‌است. 

شروع پروژه دنا

ایران خودرو در آذر سال ۱۳۸۸، پروژه‌ای را با نام (NX7) تعریف کرد که طی آن طراحی محصولی جدید از خانواده خودرو ملی برای پوشش بازه بالاتر قیمتی تعریف شد. هزینه طراحی دنا در سال ۱۳۸۸ ، ۶۰ میلیارد تومان بوده است. ایران‌خودرو به قصد حفظ بازار فروش خود اقدام به طراحی دنا برپایه پلتفرم سمند که در واقع همان پلتفرم پژو ۴۰۵ است نمود. دنا در بخش‌های فنی مانند سیستم‌های الکترونیکی ، سیستم تعلیق ، سیستم سوخت رسانی ، موتور و گیربکس کاملا با سمند یکسان است اما به گفته ایران‌خودرو دنا در بخش شاسی و بدنه نسبت به سمند تغییراتی داشته است. 

مشخصات دنا

حدود 15 سال پس از عرضه سمند، ایران ‌خودرو در سال 1393 دنا را به‌عنوان فیس‌لیفت سمند راهی بازار کرد. طراحی مجدد نمای جلو و عقب، داشبورد و تریم داخلی جدید در کنار استفاده از پیشرانه EF7، ترمزهای چهارچرخ دیسکی و سایر ویژگی‌های مشترک با سمند سورن، باعث شد تا دنا چه به لحاظ فنی و چه به لحاظ ظاهری، محصول جذاب‌تری نسبت به سمند باشد اما برخی مشتریان همچنان از ضعف کیفی و الکترونیکی، عایق‌بندی نامناسب کابین و تعلیقش، دلِ خوشی ندارند. مهم‌ترین رقیب چینی دنا، ام‌وی‌ام 550 است که هرچند قیمت بیشتر و عملکرد فنی بهتری نسبت به دنا دارد اما با توجه به بازار فروش و همچنین کیفیت ساخت مشابه هر دو خودرو، اکثر مشتریان، خریدن دنا را منطقی‌تر از 550 می‌دانند. در مجموع، اگر از سمند ناراضی هستید، مطمئن باشید که در دنا، ناراضی‌تر خواهید بود! ایران خودرو از اواسط سال 97 «رینگ آلومینیومی»، «ترمز دیسکی» و «کروز کنترل» را از تجهیزات استاندارد دنا حذف کرد.

امکانات دنا

سیستم ایمنی 

• مطابقت با استانداردهای ایمنی تصادف از پهلو و جلو
• مجهز به کیسه هوا برای راننده و سرنشین جلو
• مجهز به کمربندهای ایمنی سه نقطه‌ای جلو و عقب با پیش کشنده و محدودکننده نیرو–جلو
• مجهز به سامانه ترمز ضد قفل (ترمز ای‌بی‌اس) و بوستر MBA به همراه توزیع الکترونیکی نیرو (EBD)
• ستون فرمان جمع شونده در تصادف
• چراغ‌های مه‌شکن جلو و عقب به همراه چراغ‌های ایمنی درها

امکانات رفاهی

• مجهز به کروزکنترل
• مجهز به سامانه تهویه مطبوع اتوماتیک
• سامانه کمک پارک عقب (سنسور دنده عقب و قابلیت نصب دوربین دنده عقب)
• مولتی مدیای لمسی CD/DVD/MP3/USB/Micro SD/Bluetooth
• قابلیت تماس و پاسخگویی به تماس با بلوتوث
• ستون فرمان قابل تنظیم
• کنترل سامانه صوتی روی غربیلک فرمان
• آینه‌های جانبی تنظیم برقی (تاشو برقی با گرمکن)
• شیشه‌های سولار (ضد اشعه UV)
• زیرآرنجی جلو و عقب
• قابلیت دسترسی به صندوق عقب از داخل اتاق
• صندلی‌های برقی جلو
• چراغ همراهی تا در منزل
• عملکردی
  برخورداری از سامانه الکترونیکی مالتی پلکس
• دارای سامانه ناوبری ماهواره ای
• رینگ اسپورت آلومینیومی ( از سال ۱۳۹۷ به پایین )
• سامانه ضد سرقت (immobilizer)
• قابلیت تنظیم زاویه نور چراغ‌های جلو

مشخصات دنا پلاس و انواع آن

دنا پلاس یا دنا+ مدل تغییر شکل یافته و پرآپشن‌تر دنا معمولی بوده و در انواع دنا پلاس، دنا پلاس توربوشارژ و دنا پلاس توربو اتوماتیک تولید می‌شود. دنا پلاس از نظر تجهیزات به سقف بازشو، ۴ کیسه هوا، دی لایت و … مجهز شده بود. اما از سال ۱۳۹۸ در برخی از مدل‌ها ۲ ایربگ داخل صندلی و سانروف دنا پلاس برداشته شد. این خودرو از نظر ظاهری کمی بروزتر شده و چهره متفاوت‌تری نیز دارد و از سال ۹۵ به بازار خودرو معرفی شد. دنا پلاس با سرمایه‌گذاری ۵۵ میلیارد تومانی ایران خودرو طراحی و ساخته شده‌است.

این خودرو در کنار پژو ۲۰۷آی صندوقدار معرفی شد. تحول گرافیک داخلی چراغ‌ها، باعث جذابیت بیشتر خودرو شده؛ البته شکل کلی چراغ و ابعاد فیزیکی آن بدون تغییر باقی مانده‌است. افزودن لامپ‌های ال‌ای‌دی به خودرو به‌عنوان چراغ دید در روز یا روزنما (Daytime running lights) و نیز چراغ‌های کوچک (Position lights) از جنس نئون که در خودروهای روز دنیا مثل آئودی، ب‌ام‌و، مرسدس بنز و … هم دیده می‌شوند، از جمله تغییرات در چراغ‌های این خودرو به‌شمار می‌روند. در چراغ‌های عقب نیز تغییراتی، البته کم‌تر از جلو، اعمال شده و چراغ‌های کوچک نئونی در این قسمت نیز دیده می‌شوند.

تغییرات ظاهری دنا پلاس عمدتاً در چراغ‌های جلو و عقب متفاوت، جلوپنجره اسپرت با ابعاد بزرگ‌تر و خطوط جانبی تازه روی درها خلاصه می‌شود. ایران‌خودرو در ابتدا امکانات رفاهی مشتری پسندی مانند

• سانروف
• مانیتور بزرگ‌تر
• دوربین عقب
• ایربگ جانبی
• کروز کنترل
• دی‌لایت‌های جدید
• چراغ خوش‌آمدگویی

روی دنا پلاس قرار داده بود. البته از اواسط سال 97 بعضی از این آپشن‌ها (ایربگ جانبی و سانروف) مجددا از خانواده دنا پلاس حذف شدند. مهم‌ترین حذفیات این خودرو مواردی مانند ایربگ‌های جانبی، سانروف، جاعینکی و سیستم پشتبانی نویگیشن است. در قسمت فنی نیز دنا پلاس، تفاوتی با دنا معمولی ندارد. کیفیت ساخت آن نیز اندکی بهتر از دناست اما همچنان از تندر پلاس، کمتر است.

دومین عضو خانواده دنا نسخه پلاس توربو دنده‌ای است .خودرویی که تولید آن از اواسط سال 96 آغاز شد اما اولین سری آن در سال 97 بدست مشتریانش رسید. به لحاظ فنی، تفاوت پلاس توربو با پلاس معمولی مانند تفاوت سورن توربو با سورن معمولی است؛ یعنی ایران خودرو فقط سیستم توربوشارژ را به پیشرانه EF7 این خودرو افزوده و چندین تغییر فنی جزیی در آن اعمال کرده است.

البته به لحاظ تجهیزات ظاهری نیز دنا پلاس توربو با چندین ویژگی متفاوت‌تر به تولید رسیده است مثل:

• رینگ بزرگتر با طراحی جدید
• فرمان چرمی با دوخت قرمز
• زیرپایی موکتی با طرح توربو
• نوار قرمز رنگ
• سر دنده جدید

اما سومین عضو خانواده دنا، نسخه پلاس توربو اتومات است که از گیربکس 6 سرعته اتومات بهره می‌برد و به همین دلیل نیز وزن خالصش حدود 70 کیلوگرم بیشتر شده است. درباره گیربکس اتومات این خودرو باید این نکته را بدانید که حتی در حالت تیپ ترونیک نیز به شما اجازه نمی‌دهد دور موتور را بالاتر از 4500 ببرید. دنا پلاس توربو اتومات که تحویل آن از نیمه اول 99 شروع شد، در تجهیزات و کیفیت ساخت متاسفانه دقیقا مانند دنا پلاس توربو دنده‌ای است. فقط به این تفاوت که به فرمان برقی مجهز شده است. از تابستان 1401 نیز دناپلاس توربو با گیربکس 6 دنده به بازار کشورمان آمد که تنها تفاوتش با مدل‌های توربو 5 دنده، بازهم در فرمان برقی خلاصه می‌شد.

تفاوت‌های دنا پلاس با دنای معمولی

• دوربین عقب
• سامانه چندرسانه‌ای جدید با قابلیت فیش ورودی
• خطوط جدید بدنه در نمای جانبی
• چراغ‌های کوچک نئونی در جلو و عقب
• تغییر در صندوق، تغییر تریم درب‌ها و سپر عقب جدید
• چراغ‌های دی لایت یا ابرویی چراغ‌های جلو با نواری از LED
• ۴ ایربگ جانبی ( از سال ۱۳۹۸ به قبل)
• سانروف ( از سال ۱۳۹۸ به قبل)

مشخصات دنا پلاس توربو شارژ اتوماتیک

گروه صنعتی ایران خودرو مدتی بعد از عرضه دنا پلاس توربو دنده‌ای تصمیم به راه اندازی خط تولید دنا پلاس توربوشارژ با جعبه‌دنده خودکار نمود، این خودرو از یک جعبه‌دنده ۶ سرعته اتوماتیک DAE با حالت اسپرت، برفی و قابلیت تیپ ترونیک برخوردار است.

این خودرو از لحاظ ویژگی‌های فنی تفاوت آنچنانی با نسخه دنده‌ای ندارد و تفاوت اصلی این خودرو علاوه بر جعبه‌دنده اتوماتیک ۶ سرعته، اضافه شدن فرمان کمکی برقی (EPS) می‌باشد و این در حالتی است که پیش از این دنا پلاس مجهز به فرمان هیدرولیکی بوده‌است.

دناپلاس توربو اتوماتیک کامل‌ترین خودرویی است که روی پلتفرم پژو 405 توسعه یافته. این سدان خانوادگی به نوعی ویترین تمامی دستاوردهای ایران‌خودرو محسوب می‌شود؛ یعنی هم از پیشرانه ملی EF7 (آن هم از نوع توربو اصلاح‌شده) برخوردار است و هم با آپشن‌های کامل مثل ایربگ‌های جانبی و صندلی‌های برقی و از همه مهم‌تر گیربکس اتوماتیک به نسل‌های گذشته خود فخر میفروشد. اما تمامی اینها دلیل نمی‌شوند که این محصول را یک خودرو بی‌نقص و ایده‌آل بدانیم. مثلاً در بحث طراحی، فاصله زیادی میان دنا با تولیدات روز جهان ایجاد شده، پلتفرم کلی و ایمنی ماشین هم وضعیت جالبی ندارند و کمبود ESP و مشکلات ارگونومی موجود برای خودروسازی پرسابقه ما مایوس‌کننده به نظر میرسند.

در واقع این ماشین علیرغم تمامی کاستی‌هایش می‌تواند به عنوان گزینه‌ای به نسبت منطقی (در شرایط خاص کشور) مطرح باشد. بخصوص که گیربکس اتوماتیک دنا نسبتاً خوب از آب درآمده و با اصلاحات صورت گرفته روی توربو، مشکلات پیشرانه هم کمتر از قبل شده است. از همه مهم‌تر اینکه شبکه خدماتی گسترده ایران‌خودرو پشت سر این محصول قرار دارد که ریسک خریدش را در برابر رقبای چینی کاهش میدهد. این نکته به بازار دست دوم بهتر ماشین نیز منتهی شده که برای مشتریان ایرانی پارامتر مهمی به حساب می‌آید.

مشخصات دنا پلاس هیبریدی

ایران خودرو در پنجمین همایش صنعت خودرو کشور در سال ۱۳۹۶، دنا پلاس اتوماتیک هیبریدی را معرفی کرد. این خودرو جعبه‌دنده خودکار داشته و در کنار قابلیت هیبرید، قابلیت شارژ مستقیم با برق شهری را نیز دارد. دنا پلاس اتوماتیک هیبریدی می‌تواند بدون روشن شدن پیشرانهٔ بنزینی، در صورت شارژ کامل باتری‌ها ۹۰ کیلومتر با برق طی مسافت نموده و سطح آلایندگی آن در این حالت صفر می‌باشد. گشتاور موتور برقی این خودرو ۲۲۰ نیوتون متر اعلام شده و نیرویی برابر با ۱۴۰ اسب بخار تولید می‌کند. البته این خودرو هنوز به مرحله تولید انبوه نرسیده‌است.

دنا پلاس هیبرید، یکسال پس از عرضه دنا پلاس دنده‌ای و تنها چندین هفته بعد از شروع اولین فروش دنا پلاس توربو دنده‌ای، رونمایی شده بود و همین موضوع، نشان می‌داد که ایران خودرو، به موازات تولید نسخه‌های معمولی این خودرو، مشغول کار روی پروژه‌ خودروهای سبز است. پیشرانه این خودرو از نوع پلاگین هیبریدی است، یعنی با برق شهری یا ولتاژ خانگی نیز قابل شارژ خواهد بود. ایران خودرو برای ساخت دنا پلاس هیبرید، از همان پیشرانه‌‌ خودرو رانا برقی استفاده کرده است. حتی پکیج باتری‌ها نیز همان پکیج استفاده شده در رانا برقی است. اما ساختار فنی این خودرو با رانا برقی کاملا متفاوت شده؛ طوری که در رانا برقی، شما نمی‌توانید از موتور بنزینی برای حرکت‌تان استفاده کنید اما در دنا پلاس هیبرید، این امکان برای‌تان فراهم شده است.

مطالب مرتبط:

• همه چیز در مورد پژو 206
• همه چیز درباره رنو تندر۹۰

دنا یکی از محصولات شرکت ایران خودرو است که به هدف جایگزینی خودرو سمند و سمند سورن طراحی و ساخته شد اما پس از عرضه این اتفاق رخ نداد و دنا به عنوان محصولی مستقل در کنار این خودروها تولید شد. این خودرو قرار بود سال ۱۳۹۱ وارد بازار داخلی و جهانی گردد که بالاخره پس از کشمکش‌ها و گفتگوهای فراوان بر سر قیمت‌گذاری و با تأخیر زیاد در سال ۱۳۹۳ روانه بازار شد. خودرو دنا با موتور ای‌اف۷ (EF7) بنزینی عرضه شده‌است. 

شروع پروژه دنا

ایران خودرو در آذر سال ۱۳۸۸، پروژه‌ای را با نام (NX7) تعریف کرد که طی آن طراحی محصولی جدید از خانواده خودرو ملی برای پوشش بازه بالاتر قیمتی تعریف شد. هزینه طراحی دنا در سال ۱۳۸۸ ، ۶۰ میلیارد تومان بوده است. ایران‌خودرو به قصد حفظ بازار فروش خود اقدام به طراحی دنا برپایه پلتفرم سمند که در واقع همان پلتفرم پژو ۴۰۵ است نمود. دنا در بخش‌های فنی مانند سیستم‌های الکترونیکی ، سیستم تعلیق ، سیستم سوخت رسانی ، موتور و گیربکس کاملا با سمند یکسان است اما به گفته ایران‌خودرو دنا در بخش شاسی و بدنه نسبت به سمند تغییراتی داشته است. 

مشخصات دنا

حدود 15 سال پس از عرضه سمند، ایران ‌خودرو در سال 1393 دنا را به‌عنوان فیس‌لیفت سمند راهی بازار کرد. طراحی مجدد نمای جلو و عقب، داشبورد و تریم داخلی جدید در کنار استفاده از پیشرانه EF7، ترمزهای چهارچرخ دیسکی و سایر ویژگی‌های مشترک با سمند سورن، باعث شد تا دنا چه به لحاظ فنی و چه به لحاظ ظاهری، محصول جذاب‌تری نسبت به سمند باشد اما برخی مشتریان همچنان از ضعف کیفی و الکترونیکی، عایق‌بندی نامناسب کابین و تعلیقش، دلِ خوشی ندارند. مهم‌ترین رقیب چینی دنا، ام‌وی‌ام 550 است که هرچند قیمت بیشتر و عملکرد فنی بهتری نسبت به دنا دارد اما با توجه به بازار فروش و همچنین کیفیت ساخت مشابه هر دو خودرو، اکثر مشتریان، خریدن دنا را منطقی‌تر از 550 می‌دانند. در مجموع، اگر از سمند ناراضی هستید، مطمئن باشید که در دنا، ناراضی‌تر خواهید بود! ایران خودرو از اواسط سال 97 «رینگ آلومینیومی»، «ترمز دیسکی» و «کروز کنترل» را از تجهیزات استاندارد دنا حذف کرد.

امکانات دنا

سیستم ایمنی 

• مطابقت با استانداردهای ایمنی تصادف از پهلو و جلو
• مجهز به کیسه هوا برای راننده و سرنشین جلو
• مجهز به کمربندهای ایمنی سه نقطه‌ای جلو و عقب با پیش کشنده و محدودکننده نیرو–جلو
• مجهز به سامانه ترمز ضد قفل (ترمز ای‌بی‌اس) و بوستر MBA به همراه توزیع الکترونیکی نیرو (EBD)
• ستون فرمان جمع شونده در تصادف
• چراغ‌های مه‌شکن جلو و عقب به همراه چراغ‌های ایمنی درها

امکانات رفاهی

• مجهز به کروزکنترل
• مجهز به سامانه تهویه مطبوع اتوماتیک
• سامانه کمک پارک عقب (سنسور دنده عقب و قابلیت نصب دوربین دنده عقب)
• مولتی مدیای لمسی CD/DVD/MP3/USB/Micro SD/Bluetooth
• قابلیت تماس و پاسخگویی به تماس با بلوتوث
• ستون فرمان قابل تنظیم
• کنترل سامانه صوتی روی غربیلک فرمان
• آینه‌های جانبی تنظیم برقی (تاشو برقی با گرمکن)
• شیشه‌های سولار (ضد اشعه UV)
• زیرآرنجی جلو و عقب
• قابلیت دسترسی به صندوق عقب از داخل اتاق
• صندلی‌های برقی جلو
• چراغ همراهی تا در منزل
• عملکردی
  برخورداری از سامانه الکترونیکی مالتی پلکس
• دارای سامانه ناوبری ماهواره ای
• رینگ اسپورت آلومینیومی ( از سال ۱۳۹۷ به پایین )
• سامانه ضد سرقت (immobilizer)
• قابلیت تنظیم زاویه نور چراغ‌های جلو

مشخصات دنا پلاس و انواع آن

دنا پلاس یا دنا+ مدل تغییر شکل یافته و پرآپشن‌تر دنا معمولی بوده و در انواع دنا پلاس، دنا پلاس توربوشارژ و دنا پلاس توربو اتوماتیک تولید می‌شود. دنا پلاس از نظر تجهیزات به سقف بازشو، ۴ کیسه هوا، دی لایت و … مجهز شده بود. اما از سال ۱۳۹۸ در برخی از مدل‌ها ۲ ایربگ داخل صندلی و سانروف دنا پلاس برداشته شد. این خودرو از نظر ظاهری کمی بروزتر شده و چهره متفاوت‌تری نیز دارد و از سال ۹۵ به بازار خودرو معرفی شد. دنا پلاس با سرمایه‌گذاری ۵۵ میلیارد تومانی ایران خودرو طراحی و ساخته شده‌است.

این خودرو در کنار پژو ۲۰۷آی صندوقدار معرفی شد. تحول گرافیک داخلی چراغ‌ها، باعث جذابیت بیشتر خودرو شده؛ البته شکل کلی چراغ و ابعاد فیزیکی آن بدون تغییر باقی مانده‌است. افزودن لامپ‌های ال‌ای‌دی به خودرو به‌عنوان چراغ دید در روز یا روزنما (Daytime running lights) و نیز چراغ‌های کوچک (Position lights) از جنس نئون که در خودروهای روز دنیا مثل آئودی، ب‌ام‌و، مرسدس بنز و … هم دیده می‌شوند، از جمله تغییرات در چراغ‌های این خودرو به‌شمار می‌روند. در چراغ‌های عقب نیز تغییراتی، البته کم‌تر از جلو، اعمال شده و چراغ‌های کوچک نئونی در این قسمت نیز دیده می‌شوند.

تغییرات ظاهری دنا پلاس عمدتاً در چراغ‌های جلو و عقب متفاوت، جلوپنجره اسپرت با ابعاد بزرگ‌تر و خطوط جانبی تازه روی درها خلاصه می‌شود. ایران‌خودرو در ابتدا امکانات رفاهی مشتری پسندی مانند

• سانروف
• مانیتور بزرگ‌تر
• دوربین عقب
• ایربگ جانبی
• کروز کنترل
• دی‌لایت‌های جدید
• چراغ خوش‌آمدگویی

روی دنا پلاس قرار داده بود. البته از اواسط سال 97 بعضی از این آپشن‌ها (ایربگ جانبی و سانروف) مجددا از خانواده دنا پلاس حذف شدند. مهم‌ترین حذفیات این خودرو مواردی مانند ایربگ‌های جانبی، سانروف، جاعینکی و سیستم پشتبانی نویگیشن است. در قسمت فنی نیز دنا پلاس، تفاوتی با دنا معمولی ندارد. کیفیت ساخت آن نیز اندکی بهتر از دناست اما همچنان از تندر پلاس، کمتر است.

دومین عضو خانواده دنا نسخه پلاس توربو دنده‌ای است .خودرویی که تولید آن از اواسط سال 96 آغاز شد اما اولین سری آن در سال 97 بدست مشتریانش رسید. به لحاظ فنی، تفاوت پلاس توربو با پلاس معمولی مانند تفاوت سورن توربو با سورن معمولی است؛ یعنی ایران خودرو فقط سیستم توربوشارژ را به پیشرانه EF7 این خودرو افزوده و چندین تغییر فنی جزیی در آن اعمال کرده است.

البته به لحاظ تجهیزات ظاهری نیز دنا پلاس توربو با چندین ویژگی متفاوت‌تر به تولید رسیده است مثل:

• رینگ بزرگتر با طراحی جدید
• فرمان چرمی با دوخت قرمز
• زیرپایی موکتی با طرح توربو
• نوار قرمز رنگ
• سر دنده جدید

اما سومین عضو خانواده دنا، نسخه پلاس توربو اتومات است که از گیربکس 6 سرعته اتومات بهره می‌برد و به همین دلیل نیز وزن خالصش حدود 70 کیلوگرم بیشتر شده است. درباره گیربکس اتومات این خودرو باید این نکته را بدانید که حتی در حالت تیپ ترونیک نیز به شما اجازه نمی‌دهد دور موتور را بالاتر از 4500 ببرید. دنا پلاس توربو اتومات که تحویل آن از نیمه اول 99 شروع شد، در تجهیزات و کیفیت ساخت متاسفانه دقیقا مانند دنا پلاس توربو دنده‌ای است. فقط به این تفاوت که به فرمان برقی مجهز شده است. از تابستان 1401 نیز دناپلاس توربو با گیربکس 6 دنده به بازار کشورمان آمد که تنها تفاوتش با مدل‌های توربو 5 دنده، بازهم در فرمان برقی خلاصه می‌شد.

تفاوت‌های دنا پلاس با دنای معمولی

• دوربین عقب
• سامانه چندرسانه‌ای جدید با قابلیت فیش ورودی
• خطوط جدید بدنه در نمای جانبی
• چراغ‌های کوچک نئونی در جلو و عقب
• تغییر در صندوق، تغییر تریم درب‌ها و سپر عقب جدید
• چراغ‌های دی لایت یا ابرویی چراغ‌های جلو با نواری از LED
• ۴ ایربگ جانبی ( از سال ۱۳۹۸ به قبل)
• سانروف ( از سال ۱۳۹۸ به قبل)

مشخصات دنا پلاس توربو شارژ اتوماتیک

گروه صنعتی ایران خودرو مدتی بعد از عرضه دنا پلاس توربو دنده‌ای تصمیم به راه اندازی خط تولید دنا پلاس توربوشارژ با جعبه‌دنده خودکار نمود، این خودرو از یک جعبه‌دنده ۶ سرعته اتوماتیک DAE با حالت اسپرت، برفی و قابلیت تیپ ترونیک برخوردار است.

این خودرو از لحاظ ویژگی‌های فنی تفاوت آنچنانی با نسخه دنده‌ای ندارد و تفاوت اصلی این خودرو علاوه بر جعبه‌دنده اتوماتیک ۶ سرعته، اضافه شدن فرمان کمکی برقی (EPS) می‌باشد و این در حالتی است که پیش از این دنا پلاس مجهز به فرمان هیدرولیکی بوده‌است.

دناپلاس توربو اتوماتیک کامل‌ترین خودرویی است که روی پلتفرم پژو 405 توسعه یافته. این سدان خانوادگی به نوعی ویترین تمامی دستاوردهای ایران‌خودرو محسوب می‌شود؛ یعنی هم از پیشرانه ملی EF7 (آن هم از نوع توربو اصلاح‌شده) برخوردار است و هم با آپشن‌های کامل مثل ایربگ‌های جانبی و صندلی‌های برقی و از همه مهم‌تر گیربکس اتوماتیک به نسل‌های گذشته خود فخر میفروشد. اما تمامی اینها دلیل نمی‌شوند که این محصول را یک خودرو بی‌نقص و ایده‌آل بدانیم. مثلاً در بحث طراحی، فاصله زیادی میان دنا با تولیدات روز جهان ایجاد شده، پلتفرم کلی و ایمنی ماشین هم وضعیت جالبی ندارند و کمبود ESP و مشکلات ارگونومی موجود برای خودروسازی پرسابقه ما مایوس‌کننده به نظر میرسند.

در واقع این ماشین علیرغم تمامی کاستی‌هایش می‌تواند به عنوان گزینه‌ای به نسبت منطقی (در شرایط خاص کشور) مطرح باشد. بخصوص که گیربکس اتوماتیک دنا نسبتاً خوب از آب درآمده و با اصلاحات صورت گرفته روی توربو، مشکلات پیشرانه هم کمتر از قبل شده است. از همه مهم‌تر اینکه شبکه خدماتی گسترده ایران‌خودرو پشت سر این محصول قرار دارد که ریسک خریدش را در برابر رقبای چینی کاهش میدهد. این نکته به بازار دست دوم بهتر ماشین نیز منتهی شده که برای مشتریان ایرانی پارامتر مهمی به حساب می‌آید.

مشخصات دنا پلاس هیبریدی

ایران خودرو در پنجمین همایش صنعت خودرو کشور در سال ۱۳۹۶، دنا پلاس اتوماتیک هیبریدی را معرفی کرد. این خودرو جعبه‌دنده خودکار داشته و در کنار قابلیت هیبرید، قابلیت شارژ مستقیم با برق شهری را نیز دارد. دنا پلاس اتوماتیک هیبریدی می‌تواند بدون روشن شدن پیشرانهٔ بنزینی، در صورت شارژ کامل باتری‌ها ۹۰ کیلومتر با برق طی مسافت نموده و سطح آلایندگی آن در این حالت صفر می‌باشد. گشتاور موتور برقی این خودرو ۲۲۰ نیوتون متر اعلام شده و نیرویی برابر با ۱۴۰ اسب بخار تولید می‌کند. البته این خودرو هنوز به مرحله تولید انبوه نرسیده‌است.

دنا پلاس هیبرید، یکسال پس از عرضه دنا پلاس دنده‌ای و تنها چندین هفته بعد از شروع اولین فروش دنا پلاس توربو دنده‌ای، رونمایی شده بود و همین موضوع، نشان می‌داد که ایران خودرو، به موازات تولید نسخه‌های معمولی این خودرو، مشغول کار روی پروژه‌ خودروهای سبز است. پیشرانه این خودرو از نوع پلاگین هیبریدی است، یعنی با برق شهری یا ولتاژ خانگی نیز قابل شارژ خواهد بود. ایران خودرو برای ساخت دنا پلاس هیبرید، از همان پیشرانه‌‌ خودرو رانا برقی استفاده کرده است. حتی پکیج باتری‌ها نیز همان پکیج استفاده شده در رانا برقی است. اما ساختار فنی این خودرو با رانا برقی کاملا متفاوت شده؛ طوری که در رانا برقی، شما نمی‌توانید از موتور بنزینی برای حرکت‌تان استفاده کنید اما در دنا پلاس هیبرید، این امکان برای‌تان فراهم شده است.

مطالب مرتبط:

• همه چیز در مورد پژو 206
• همه چیز درباره رنو تندر۹۰

ساینا خودرویی است که مراحل طراحی آن توسط سایپا صورت گرفته‌ است و از موتور ام۱۵ و استاندارد یورو۴ و یورو۵ برخوردار است. شرکت سایپا تاکنون ۵ تیپ ساینا از جمله ساینا اتوماتیک، ساینا اس، ساینا ex، ساینا sx و ساینا لوکس اتوماتیک تولید کرده‌است. این خودروی ۱۵۰۰ سی‌سی دارای امکاناتی همچون کیسه هوای راننده و سرنشین جلو، ترمز ترمز ای‌بی‌اس، سامانه توزیع الکترونیک نیروی ترمز (EBD)، سامانه ترمز کمکی (BA)، سامانه ضدسرقت، چراغ مه‌شکن جلو و عقب، چهار شیشه برقی، سنسور عقب، رینگ آلومینیومی (مدل ۹۸ به بالا به صورت سفارشی)، سامانه تهویه مطبوع دیجیتال و سنسور دماسنج است.این خودرو در ابتدا با کد سایپا ۲٣۲ شناخته می‌شد. مشخصات فنی و پلتفرم این خودرو مطابق با خودروی تیبا است که طراحی بدنه با انجام فیس‌لیفت به‌روزرسانی شده‌است و به تازگی نسخه فیس لیفت این خودرو به نام ساینا S رونمایی شده‌است.

طراحی ساینا

انواع ساینا

مشخصات ساینا

پس از معرفی نسبتا موفقیت‌آمیز تیبا هاچ‌بک، مدیران سایپا به این نتیجه رسیدند که مشتریان در بازار به‌دنبال محصولی میان تیبا و پژو 405 هستند و حاضرند رقمی بیشتر از قیمت تیبا را هم برای آن‌ پرداخت کنند. بدین‌تریب بود که ساینا خلق شد؛ خودرویی که در واقع فیس‌لیفت تیباست و تنها در ظاهر، طراحی مجدد داشبورد و برخی اصلاحات جزئی دیگر نظیر تصحیح شیب درب موتور (برای بهبود ایمنی در تصادف با عابرین پیاده) با تیبا متفاوت است. ساینا در زمستان 1395 و با دو تیپ SX و EX راهی بازار شد ولی خیلی زود سایپا عرضه تیپ ارزان‌تر ساینا یعنی SX را متوقف کرد. سایپا برای تیپ SX، چهار آپشن مشتری‌پسند ساینا (یعنی سنسور عقب، آینه جانبی برقی، شیشه برقی عقب، تهویه دیجیتال) را حذف کرده بود.

مقایسه ساینا SX و ساینا EX

در مقایسه ساینا SX و ساینا EX می‌توان گفت که این دو خودرو از نظر طراحی تفاوت چشم‌گیری با یکدیگر ندارند. چه ساینا EX و چه ساینا SX در بحث طراحی داخلی و خارجی شباهت‌های فراوانی به خودرو تیبا دارند. با این تفاوت که شرکت سایپا تلاش کرده با حداقل هزینه، ظاهر جذاب‌تری را برای ساینا به‌وجود آورد؛ به‌همین منظور در بخش چراغ‌ها، سپرها، جلو پنجره و… تغییرات جزئی را ایجاد کرده است. از دیگر تفاوت‌های ایجاد شده در میان ساینا و تیبا می‌توان به تغییر در آینه‌ها و همچنین رکاب خودرو اشاره کرد. 

ساینا SX و ساینا EX از نظر فنی هم تفاوتی با یکدیگر ندارند و هر دو این خودروها از همان پیشرانه M15 بهره می‌برند که در سایپا کوییک نیز مورد استفاده قرار گرفته است. این پیشرانه 4 سیلندر 8 سوپاپ در واقع نمونه ارتقاءیافته پیشرانه پراید محسوب می‌شود و به‌همین‌دلیل قطعات مشترک فراوانی میان پیشرانه این دو خودرو وجود دارد. اگر بخواهیم به‌طور خلاصه به تفاوت‌های میان ساینا SX و ساینا EX از نظر امکانات و تجهیزات اشاره کنیم، می‌توان گفت که ساینا SX فاقد امکاناتی همچون شیشه‌های برقی عقب، آینه‌های برقی و سیستم تهویه اتوماتیک است؛ این موضوع یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های ساینا EX و SX به‌شمار می‌رود.

مشخصات ساینا اتوماتیک

پروژه ساخت ساینا اتومات از سال 94 آغاز شد و در سال 95 نیز شرکت بلژیکی Punch وظیفه تامین گیربکس این خودرو را برعهده گرفت. ساینا اتومات نهایتا به‌عنوان مدل 97 به بازار آمد و سایپا به‌واسطه آن توانست نخستین خودرو (تقریبا!) ایرانی را با گیربکس اتومات بسازد. گیربکس این خودرو نسخه بهبودیافته‌ای است که ابتدا در سال 2007 با همکاری ZF آلمان تولید شده بود؛ این گیربکس از نوع CVT است اما قابلیت تعویض دستی هم دارد. مهم‌ترین تغییر فنی در ساینا اتومات، استفاده از دریچه گاز برقی و تغییر سیستم برق‌ خودروست و به همین دلیل انواع آپشن‌های متداول بازار (مانند فرمان برقی، کروز، کی‌لس، مالتی مدیا و ...) حالا قابلیت نصب روی این خودرو را دارند. به لحاظ ظاهری نیز طرح جدید رینگ‌ها، حذف نوار مشکی ستون B، فرمان دی‌کات اسپرت (با دکمه‌های کنترلی) و صفحه کیلومتر جدید، از مهم‌ترین تفاوت‌های ساینا اتومات نسبت به ساینا دنده‌ای است.

مشخصات ساینا آپشنال پلاس

سال 99 نخستین سالی بود که محصولات جدیدی از خانواده سایپا با پسوند «پلاس» به بازار کشورمان راه یافتند. طبق سیستم نام‌گذاری محصولات سایپا که در سال 99 اعلام شد، این شرکت به خودروهایی پسوند «پلاس» اضافه می‌کند که صرفا در آپشن‌ها تغییر کرده باشند. یکی از این خودروها، همین «ساینا پلاس» بود که از اواسط تابستان 99 تولیدانبوه آن شروع شد. ساینا پلاس همان ساینا EX است که با آپشن‌های ساینا S عرضه شده؛ در واقع ساینا پلاس بغیر از چهره ظاهری، تفاوت خاصی دیگری با ساینا S ندارد. تشخیص ساینا پلاس از ساینا EX، خوشبختانه کار آسانی است چرا که ساینا پلاس، سپر دو رنگ دارد و چراغ‌هایش نیز کاملا شبیه چراغ کوییک بوده اما پس‌زمینه‌ چراغش دیگر مشکی نیست. ناگفته نماند که رینگ آلومینیومی نیز برای ساینا پلاس همچنان بصورت سفارشی است. سایپا برای آنکه نظر خریداران ساینا پلاس را جلب کند، در کنار تغییر سپر و چراغ، تغییرات مهم دیگری نیز در این خودرو انجام داده که مهم‌ترین‌شان اضافه‌شدن این آپشن‌هاست: فرمان دی کات، دکمه‌های کنترلی روی فرمان، مانیتور 7 اینچی لمسی، دوربین عقب، نویگیشن و بلوتوث، دزدگیر جدید، شیشه دودی عقب، روکش چرم صندلی، استیکر ساینا پلاس، دستگیره‌های آسان بازشو (مشابه ساینا اتومات) و کفپوش سه بعدی برای کابین و صندوق عقب.

مشخصات ساینا اس

چهارسال بعد از عرضه ساینا، سایپا با شعار تبلیغاتی «یه تغییر به موقع» توانست اولین فیس لیفت ساینا را در نیمه دوم سال 99 به بازار بفرستد. مهم‌ترین نکته در ساینا نیوفیس این است که سایپا، از همان موتور 1.5 لیتری M15 استفاده کرده است ولی با این تفاوت که به دریچه گاز برقی (بجای مکانیکی در ساینای معمولی) مجهز شده و برای پاس کردن مجوزهای زیست محیطی، به استاندارد آلایندگی یورو5 ارتقا داده شده. نکته دیگر اینکه سایپا، کابین جدید ساینای نیوفیس را براساس «ساینا اتومات» ساخته است. تفاوت‌های اصلی ساینا نیوفیس با سری قبلی ساینا را می‌توان در این موارد دانست: اضافه شدن دی لایت و اتولایت، گرافیک جدید چراغ های جلو و عقب (اما بدون تغییر کاسه چراغ)، جلوپنجره جدید با قاب استیل، رینگ آلومینیومی جدید (که البته سفارشی است)، فرمان جدید، تریم داخلی جدید و صفحه کیلومتر جدید. البته همانطور که می‌دانید، سایپا همه تجهیزات خوبش را روی یک تیپ نمی‌گذارد! به همین دلیل نیز ساینا نیوفیس دنده‌ای، در دو تیپ ساینا S و ساینا G عرضه شده است که ساینا اس نسخه ارزان‌تر و ساینا جی نسخه گران‌تر آن است. سایپا برای ساینا اس، متاسفانه 8 آپشن‌ مهم را حذف کرده که عبارتند از: دکمه‌های کنترلی روی فرمان، سیستم کنترل پایداری، سنسور باد تایر، روکش چرم صندلی، مانیتور، دوربین عقب، شیشه دودی و ترمز کمکی.

آیا ساینا نسخه جهش‌یافته پراید است؟

باوجود تغییرات ظاهری وقتی به بخش فنی خودرو می‌رسیم، متوجه می‌شویم که سایپا نتوانسته تغییر چشمگیری در محصول جدیدش ایجاد کند. موتور ۱۵۰۳ سی‌سی ساینا توان تولید قدرت ۸۷ اسب بخار را دارد که قدرتی بسیار ناامیدکننده است. این موتور درواقع مدل تقویت‌شده موتور پراید است. سایپا این اتومبیل را در دو مدل دنده‌ای و اتوماتیک تولید کرده است. بااینکه ازنظر ایمنی ساینا بهتر از پراید عمل کرده، اما نمی‌توان آن‌ها را حتی با مدل‌های قدیمی خودروهای خارجی مقایسه کرد. وجود ۲ کیسه هوا و سنسور پارک و ترمز ضد قفل تنها آپشن‌های ایمنی ساینا هستند. البته تیپ لوکس این خودرو امکاناتی نظیر هشدار افت فشار باد تایرها و قفل خودکار درها و نگهدارنده صندلی کودک هم دارد.

ساینا در رقابت با خودروهای داخلی

اگرچه تعداد سدان‌های تولیدشده در داخل کشور زیاد نیست، اما اگر بخواهیم برای مقایسه ساینا با دیگر سدان‌های ایرانی نمونه‌هایی معرفی کنیم، می‌توانیم در مورد ال ۹۰، تیبا، پژو ۴۰۵ و رانا بنویسیم. ساینا ازنظر طراحی ظاهری تقریباً از تمام این اتومبیل‌ها یک سرو گردن بالاتر قرار می‌گیرد؛ اما در بحث فنی و قدرت موتور قطعاً در برابر ال ۹۰، پژو ۴۰۵ و حتی رانا حرفی برای گفتن ندارد. علاوه بر اینکه ال ۹۰ سواری خوب و هندلینگ مناسبی در میان سایر تولیدات ایرانی دارد که اکثر خریداران را راضی نگه‌داشته است. ساینا نسبت به دیگر تولیدات سایپا قیمت بالاتری دارد، اما تنها ظاهر زیبای آن نمی‌تواند خریدار را به انتخاب آن ترغیب کند. برگ برنده ساینا در رقابت با سدان‌های داخلی، گیربکس اتوماتیک این خودرو است. برای اتومبیلی در این بازه قیمتی، وجود دنده‌اتوماتیک آپشن بسیار خوب محسوب می‌شود که سایپا با زیرکی آن را استفاده کرده تا سایر نقاط ضعف محصولش را بپوشاند.

مزایای ساینا

از جمله مزایای مثبت ساینا داشتن ظاهر به روز نسبت به خودروهای هم رده، ترمز گیری خوب و صندوق 420 لیتری که در کلاس بدنه خود جادار است اما یکی از مهمترین مزایای خودروی ساینا نسبت به نمونههای داخلی مشابه موجود در بازار رعایت استاندارد حفاظت از عابر پیاده است. با وجود اینکه رعایت این استاندارد در بازارهای جهانی الزامی است و هنوز در ایران الزامی نبوده ولی در ساخت ساینا به کار گرفته شده است. طراحی قسمت جلویی خودرو به گونه ای است که در صورت تصادف ساینا با عابر پیاده، حداقل آسیب به عابر وارد شود.

معایب ساینا

از جمله معایب خودروی ساینا موتور 87 اسب بخار آن است که به جای قدرت، صدای زیادی دارد و در کابین شنیده می شود. ساینا با وزن 1050 کیلوگرم در 12-13 ثانیه به سرعت 100 کیلومتر در ساعت می رسد که باعث کندی شتاب و حرکت خودرو شده و برای تعداد ظرفیت 5 سرنشین بزرگسال عملکرد خوبی ندارد. به طور کلی فروش ساینا در بازار خودروی داخلی بهدلیل عدم تفاوت فنی و قیمت بالا نسبت به خودروهای هم رده چندان موفق نبوده است.

مطالب مرتبط:

• همه چیز درباره تیبا
• همه چیز درباره کوئیک

تیبا یا خودرو ملی شرکت سایپا، با نام پیشین مینیاتور نخستین محصول سایپا است که در ۲۳ آذر ۱۳۸۹ رونمایی شد. سایپا در طراحی این خودرو، تا حد زیادی از مشاوران و طراحان ایتالیایی، آلمانی و کره‌ای کمک گرفت. در طراحی این خودرو، استفاده از قطعات پراید، کیا ریو و تندر۹۰ مشهود است. ناظمی، مدیر استراتژیک سایپا با تأیید استفاده از مشاوران خارجی در این پروژه، استفاده از تجربیات سایپا در تولید ریو و پراید را باعث کاهش هزینه طراحی این خودرو می‌داند. این خودرو توسعه یافته پلتفرم S۸۱ سایپا بوده ودارای موتور ۱۵۰۰cc با مصرف حدود ۶/۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر و استاندارد آلایندگی یورو ۴ است. این خودرو در نسخهٔ فول هم قابل سفارش بود.

هزینه طراحی این خودرو ۱۲۰میلیون تومان است که استفاده از قطعات و طراحی‌های مشترک، باعث کاهش هزینه تمام شده طراحی آن شد. این خودرو در زمان رونمایی خودرویی برای دهک‌های میانی و پایین جامعه و با قیمت زیر ۱۰ میلیون بود . تولید این خودرو در مرداد ماه سال ۱۴۰۱ به دلیل عدم ایمنی کافی متوقف شد.

نام‌گذاری تیبا

در ابتدا برای این خودرو نام فرانسوی مینیاتور (miniature) با املای غلط miniator گزارده شد و سپس به تیبا تغییر نام داد. «تیبا» در لغت نامه دهخدا آهو معنی شده‌است. در این لغت نامه آمده‌است: تیبا (هزوارش) به زبان زند و پازند آهو را گویند. در راستای تغییر نام مینیاتور بیش از ۹۰ هزار نام پیشنهادی به شرکت سایپا ارائه شد که پس از بررسی توسط کمیته تغییر نام تیبا انتخاب شد.

طراحی و مشخصات فنی تیبا

بدنه تیبا

بدنه این خودرو، توسط استودیو طراحی ایتال دیزاین در کشور ایتالیا انجام شده‌است. طرح داخل این خودرو نیز تلفیقی از طرح تندر۹۰، کیا ریو و پراید است. زه‌های غیر همرنگ با بدنه خودرو، دستگیره‌های پلاستیکی برای درها و البته قرارگیری راهنما بیرون از بدنه خودرو از ویژگی‌های این طراحی است.نسخه هاچبک این خودرو به عنوان تیبا 2 شناخته می شود. تمام امکانات و مشخصات دو نسخه سدان و هاچ بک تیبا مشابه یکدیگر است. 

سیستم تعلیق تیبا

سامانه تعلیق جلو تیبا از گونه مک فرسون و کاملاً مشابه ریو است. این سامانه نسبت به تعلیق پراید از پایداری و عملکرد بهتری برخودار است و بر خلاف پراید، میل موج گیر و میل کششی به صورت مستقل از هم می‌باشند. قطعات زیادی از تعلیق و اکسل جلو تیبا با ریو مشترک است که از این جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• کمک فنرها
• اتصالات لاستیکی و بوش‌های تعلیق 
• طبق
• توپی
• بلبرینگ‌ها 
• رینگ و تایر 
• میله کششی

قطعاتی از تعلیق تیبا نیز کاملاً شبیه ریو است؛ اما به دلیل تفاوت جزئی امکان جایگزینی با یکدیگر را ندارند که از این جمله می‌توان موارد زیر را نام برد:

• میل موج گیر 
• سگدست 
• فنر  

سامانه تعلیق و اکسل عقب نیز از نوع میله پیچشی نیمه مستقل semi-independent و مشابه اکسل عقب خودروهای تندر، دوو سیلو، پراید و ریو است؛ ضمن اینکه قطعات ریو در بخش‌هایی از سیستم تعلیق تیبا دیده می‌شود.

موتور تیبا

موتور این خودرو، الگوبرداری شده از ریو و حجیم خورده B3 مزدا یا پراید در شرکت FEV آلمان (که ساخت موتور خودرو سمند و دنا (ای‌اف‌سون) را نیز در کارنامه خود دارد) است. با همکاری این شرکت، حجم موتور پراید از ۱۳۰۰ سی سی به ۱۵۰۳ سی سی و نسبت تراکم آن، از ۸/۵ به ۹/۷ افزایش یافته‌است و حداکثر توان آن به ۸۷ اسب بخار رسیده‌است که توان خروجی پایینی برای یک موتور ۱۵۰۰ سی سی است. از سال ۱۴۰۰ این موتور توانسته‌است استاندارد آلایندگی یورو ۵ را از آن خود کند. اما پس از تقویت موتور، سامانه انتقال قدرت پراید، توان مقاومت در برابر نیروی جدید موتور را نداشت؛ بنابراین، دنده دو گیربکس پراید را تغییر و فنر کلاچ را تقویت کردند. به همین دلیل سامانه کلاچ آن از پراید سفت‌تر است.

سیستم ترمز تیبا

سیستم ترمز این خودرو همان سامانه ترمز ریو است که در این زمینه نیز از شرکت بوش آلمان کمک گرفته شده‌است. عملکرد سیستم ترمز تیبا به گونه است که وقتی که پایتان را بر روی پدال ترمز فشار میدهید نیروی ترمز ایجاد میشود. اما این نیرو ممکن است به طور یکسان بین همه چرخها توزیع نشود. در نظر بگیرید که بار زیادی در صندوق عقب دارید. در این صورت باید به ترمز چرخهای عقب نیروی بیشتر وارد شود. و به چرخهای جلو نیروی ترمز کمتری وارد شود. در غیر این صورت فرایند ترمز گرفتن و کاهش سرعت خودرو به طور مناسب انجام نخواهد شد. توزیع نیروی ترمز میان چرخهای مختلف خودرو را بلوک abs که در تصویر بالا میبینید انجام میدهد.

در سیستم ترمز ضد قفل، ECU باعث میشود که چرخها قفل نشوند. زمانی که پدال ترمز را با شدت فشار میدهید ممکن است به خاطر ترمز شدید چرخش چرخها متوقف شود. در این حالت هدایت خودرو برای راننده دشوار خواهد شد. ممکن است خودرو به سمت چپ یا راست منحرف شود. حتی ممکن است خودرو به دور خودش بچرخد. برای اینکه این اتفاق نیافتد نباید چرخها در زمان ترمز گیری شدید به صورت ناگهانی متوقف شوند. بلکه باید سرعت حرکتشان به صورت تدریجی کم شود. در این صورت خودرو در مسیر مستقیم خودر حرکت خواهد کرد. به تدریج که سرعت خودرو کاهش میابد، همچنان کنترل خودرو در اختیار راننده خواهد بود. این موضوع در بروز تصادفات جاده ای بسیار موثر است.

انواع تیبا

مشخصات تیبا 

انواع تیپ های تيبا صندوق‌دار شامل 5 تيپ با نام‌های SL ،LX ،EX ،SX و پلاس می‌شود که البته بيش از 90 درصد نسخه‌های اين خودرو از تيپ SX هستند و ساير تيپ‌ها در تعداد نسبتاً محدودی عرضه شده‌اند. از جمله امکانات مشترک بين همه تيپ‌های تيبا می‌توانيم به مواردی مثل شيشه بالابر برقی جلو، تهويه مطبوع دستی، فرمان هيدروليک، مه‌شکن جلو و عقب، راديو پخش با پورت USB، قابليت تنظيم ارتفاع چراغ‌های جلو از داخل کابين، تنظيم ارتفاع صندلی راننده، ترمز ABS و… اشاره کنيم.

یکی از مهم‌ترین نتایج جانبی پروژه ارتقاء پلت‌فرم پراید در سال 1388، خلق محصول جدیدی بود که ابتدا «مینیاتور» و سپس «تیبا» نام گرفت. هم پراید و هم تیبا با پلت‌فرم مشترکی شکل گرفته‌اند که البته به سبب طراحی متفاوت بدنه، تیبا ایمن‌تر به نظر می‌رسد هرچند که دلیل و سندی برای این ادعا نیست. تیبا در سال‌های نخست عرضه‌اش، چهار تیپ مختلف داشت؛ تیپ SL بدون ایربگ، تیپ LX با ایربگ راننده، تیپ EX با دو ایربگ و نهایتا تیپ SX که برخلاف سه تیپ دیگر، به تهویه دیجیتال، شیشه بالابر برقی عقب، تنظیم برقی آینه، ریموت کنترل و رینگ آلومینیومی مجهز است.

از سال 1396 به بعد نیز فقط تیپ SX تیبا قابل خریداری بود. اما سایپا از اوایل سال 1400، تیپ جدیدی برای تیبا صندوقدار معرفی کرد که نامش SX پلاس بود اما در بازار به «تیبا آپشنال» معروف شد. در این تیپ جدید، شاهد پنج تغییر ظاهری هستیم: طرح قالپاق‌ها تغییر کرده، زه کرومی به دور جلوپنجره خودرو کشیده شده، سپر تک‌رنگ جلو تبدیل به دو رنگ شده، قاب آینه‌ها طرح کوییک شده و روی درب‌های جلویی نیز برچسب گرافیکی TIBA PLUS اضافه شده است. به لحاظ آپشن نیز سایپا، چندین ویژگی جدید را به تیبا صندوقدار پلاس افزوده که مهم‌ترین آنها عبارتند از: مانیتور لمسی با دوربین عقب، سنسور عقب، روکش چرم صندلی، کفپوش سه بعدی، شیشه دودی عقب، آینه‌های جانبی با تنظیم برقی و شیشه بالابر برقی عقب.

مشخصات تیبا صندوقدار پلاس

در تیر 1399 بالاخره تحویل تیبا صندوقدار پلاس آغاز شد. آن هم در شرایطی که سایپا، علاقه چندانی به رسانه‌ای کردن این خبر نداشت! به هرحال تحویل اولین سری تیبا صندوقدار پلاس شروع شده و اولین سوالی که برای همه ما پیش می‌آید، این است که چه آپشن‌های بیشتری نسبت به تیبای معمولی دارد؟ خوشبختانه جواب دادن به این سوال، آسان است: سایپا اکثر آن آپشن‌هایی که قبلا روی تیبا 2 پلاس نصب کرده بود را حالا دوباره روی تیبا صندوقدار نیز پیاده‌سازی کرده است. اما اگر می‌خواهید بدانید که دقیقا، تیبا صندوقدار پلاس، چه آپشن‌هایی بیشتر از تیبا صندوقدار SX دارد، باید به این موارد اشاره کنیم:

• جلوپنجره با قاب استیل
• قاب استیل در بالای جاپلاکی عقب
• سپر دو رنگ
• آینه جانبی جدید (مشابه ساینا و کوییک)
• تنظیم برقی آینه
• روکش چرم صندلی‌ها
• سنسور عقب
• شیشیه بالابر برقی عقب
• شیشه دودی عقب
• برچسب گرافیکی Plus روی بدنه
• کفپوش سه بعدی برای کابین و صندوق
• مانیتور لمسی
• دوربین عقب
• بلوتوث
• دزدگیر جدید
• ایزوفیکس صندلی

مشخصات تیبا 2

تیبا هاچ‌بک یا همان تیبا 2، محصول سال 1392 است؛ یعنی همان سالی که پرایدهای یورو4 به بازار آمدند. این هاچ‌بک ایرانی برخلاف مدل صندوقدارش تنها دو تیپ SX و EX داشت که تیپ SX آن در سال 1396 کنار گذاشته شد. تیبا هاچ‌بک نسبت به سایپا 111، پیشرانه قدرتمندتر، ضرایب متفاوت جعبه‌دنده و ترمزهای قوی‌تری دارد و در مجموع نیز محصول خوش‌فرم‌تری است. همچنین به‌کار گیری فولاد با ضخامت بالا، درهای تقویت شده و ستون‌های دوجداره باعث شده تا تیبا هاچ‌بک، اندکی ایمن‌تر از 111 باشد.

عدم تامین گسترده قطعات یدکی، موضوعی است که هنوز خیال برخی مشتریان تیبا هاچ‌بک، از بابتش راحت نیست. سایپا همچنین از بهار 99 عرضه تیبا پلاس را شروع کرد؛ خودرویی که هم امکاناتش بیشتر از تیبا EX بود و هم ظاهرش اندکی با آن فرق میکرد. در قسمت آپشن‌ها، تیبا پلاس به سنسور عقب و مولتی مدیا (با مانیتور و دوربین عقب) مجهز شده بود. در قسمت ظاهری نیز اضافه شدن باربند، شیشه های دودی عقب، سپر دو رنگ جلو و عقب، رینگ جدید، جلوپنجره با قاب استیل، آینه های جانبی طرح کوییک، حذف زه روی درب‌ها، روکش چرم صندلی و نهایتا زیرپایی و کفپوش صندوق سه بعدی از مهم‌ترین تغییرات تیبا پلاس هستند.

مشخصات تیبا 2 پلاس

شرکت سایپا از ابتدای آبانماه 98، فروش تیبا 2 پلاس را در حالی آغاز کرد که هیچکدام از مشتریان این شرکت، اطلاعی از تغییرات اعمال شده در این خودرو نداشتند. ولی از اوایل بهار 1399 که تحویل این محصول جدید شروع شد، دیگر همه چیز را درباره آن دانستیم. ویژگی‌های جدید تیبا 2 پلاس را می‌توان بصورت زیر خلاصه کرد:

• سنسور عقب
• باربند (روف رک)
• رینگ آلومینیومی جدید
• حذف زه جانبی روی درها
• جلوپنجره با قاب استیل
• آینه جانبی جدید (طرح کوییک)
• نصب دیفیوزر در جلو و عقب (سپر دو رنگ)
• شیشه دودی عقب و جانبی عقب
• برچسب گرافیکی TIBA 2 plus 
• روکش چرم مشکی صندلی با دوخت قرمز یا مارون
• زیرپایی و کفپوش صندوق سه بعدی
• مولتی مدیا + مانیتور لمسی + دوربین عقب

تفاوت تیپ‌‌های تیبا

تیبا از سوی سایپا در دو مدل SX و EX تولید می شد ؛ که امک انات تیپ EX نسبت به SX بیشتر است. تیپ EX در تجهیزات زیر نسبت به SX بهتر است:

• رینگ اسپرت، در EX ۱۴ اینچی و در SX ۱۳ اینچی است
• شیشه بالابر برقی برای شیشه‌های عقب خودرو، که در SX به صورت دستی است.
• تنظیم آینه‌های جانبی خودرو به صورت برقی، که در SX به صورت دستی است.

تیپ‌های تیبا از نظر فنی تفاوتی باهم ندارند و تفاوت آن‌ها تنها در بخش‌های ظاهری و آپشن‌ها است. از این‌رو، هرکدام از انواع تیبا ارزش خرید خاص خود را دارد و شما می‌توانید با توجه به سلیقه و سطح بودجه‌تان به‌سراغ خرید آن‌ها بروید. با توجه به قیمت تیبا سدان و قیمت تیبا 2 از مزایایی مثل پیشرانه قوی‌تر و ایمنی بالاتر نسبت به پراید، استهلاک و مصرف سوخت نسبتا پایین، فضای قابل‌قبول کابین و قیمت مقرون‌به‌صرفه برخوردار هستند اما معایب این خودروها هم شامل مواردی مثل طراحی نه‌چندان زیبا، آپشن‌های اندک (به‌جز تیپ‌های پلاس) و کیفیت ساخت نه‌چندان خوب می‌شود.

مطالب مرتبط:

• همه چیز درباره کوئیک
• همه چیز در مورد پژو 206

نام‌گذاری کوییک

 

بررسی فنی کوییک

مشخصات فنی کوییک

 

تجهیزات ایمنی و رفاهی کوییک 

خودروی کوییک بر پایه اعلام سایپا دارای ویژگی‌های زیر است: 

• تریم داخلی دو رنگ اسپرت ( در نسخه دو رنگ R)
• رینگ اسپرت (در نسخه دورنگ R و اتوماتیک)
• طراحی شده بر مبنای استاندارد محافظت از عابر پیاده
• کیسه هوای راننده و سرنشین جلو
• مجهز به سامانه ترمز ABS + EBD
• سامانه کمکی ترمز (BA)
• سامانه کنترل پایداری خودرو (ESC) (آپشن)
• سامانه پایش فشار باد تایرها (TPMS)
• سامانه هشدار سرقت با بوق خودرو (VAS)
• سامانه ضد سرقت (Immobilizer)
• چراغ‌های روشنایی در روز (DRL)(در نسخه اتوماتیک)
• قفل شدن اتوماتیک درب‌ها در سرعت بالای 10 km/h(در نسخه اتوماتیک)
• قفل مرکزی
• صندلی عقب مجهز به نگهدارنده صندلی کودک (Iso-Fix)
• قفل ایمنی کودک برای دربها
• نشانگر بازبودن درب‌ها
• بازشدن اتوماتیک درب‌ها هنگام تصادف
• کمربند ایمنی جلو با قابلیت تنظیم ارتفاع
• چراغ‌های جلو با قابلیت تنظیم ارتفاع
• هشدار محدودیت سرعت بالای ۱۲۰ km/h
• سامانه استارت دکمه‌ای (در نسخهٔ اتوماتیک)
• فرمان برقی (در نسخه اتوماتیک و S )
• سامانه ورود به خودرو بدون سوئیچ (در نسخه اتوماتیک)
• نمایشگر لمسی ۷ اینچی (در نسخه اتوماتیک و R )
• مجهز به مسیر یاب (Navigation)
• مجهز به Bluetooth
• دوربین دید عقب (در نسخه R و اتوماتیک)
• سنسور پارک دنده عقب
• کروز کنترل و محدودکننده سرعت (در نسخه اتوماتیک و S)
• سامانه کنترل صوتی روی فرمان سامانه تهویه مطبوع نیمه اتوماتیک
• صندلی برقی
• نشانگر تعویض دنده در حالت گیربکس دستی (GSI) (در نسخه اتوماتیک)
• چراغ‌های همراهی تا در منزل (Follow Me Home)
• کانسپت جدید دستگیره‌ها (آسان بازشو)
• شیشه بالابرهای برقی جلو و عقب
• نمایش دمای محیط بیرون
• شیشه‌های دودی عقب (در نسخه اتوماتیک و دو رنگ R)
• آینه‌های جانبی با قابلیت تنظیم برقی
• گرمکن شیشه عقب
• خروجی USB جهت شارژ
• موبایل غربیلک فرمان Dshape
• دستگیر درب ضد سرقت از بیرون

انواع خودرو کوییک

معرفی کوییک دنده ای

کلاس کراس‌اور فشرده که به تازگی موفق شده نظر بخش وسیعی از خریداران جهانی را به خود جلب کند، در داخل کشور هم با اقبال بیشتری از سوی مشتریان همراه بوده و در چند سال گذشته شاهد عرضه‌ی محصولات تازه‌ای از جمله رنو ساندرو استپ‌وی و برلیانس کراس در این بخش بوده‌ایم. مدتی بود که به نظر می‌رسید سایپا در حال طراحی مدل هاچ‌بک ساینا است که به نوعی نسخه‌ی فیس‌لیفت تیبا 2 هم به شمار می‌رود. در آخرین روزهای سال 1395، این شرکت از محصول تازه‌ی خود با نام سایپا کوییک رونمایی کرد که از امکانات و طراحی جالبی بهره می‌برد و به گفته‌ی سازندگانش، ارزان‌ترین خودرو دنده اتوماتیک ایران خواهد بود. در ادامه نگاهی اجمالی به این مدل تازه می‌اندازیم.

ماشین کوییک در کنار تیبا و ساینا یکی از اعضای خانواده X200 سایپا محسوب می‌شود و به همین دلیل مشخصات فنی یکسانی با این دو خودرو دارد. همین پیشرانه و گیربکس کوییک معمولی در مدل‌های جدیدتر نیز استفاده شده است. لیست آپشن‌های کوییک معمولی تقریبا خالی است و تنها آپشن قابل توجه آن سنسور عقب است. البته نمایشگر مولتی مدیا، استارت و ورود بدون کلید، و دوربین عقب به فهرست امکانات کوییک اتوماتیک اضافه شده است.

معرفی کوییک اتوماتیک

نسخه اتومات کوییک در سال 1397 به بازار کشورمان آمد. کوییک اتومات، که گیربکس CVT آنرا شرکت پانچ ساخته، در مقایسه با کوییک دنده‌ای، مزیت‌های فنی و امکاناتی متعددی دارد که می‌توان همه آنها را در 13 نکته مهم خلاصه کرد:

• دریچه گاز برقی
• رینگ آلومینیومی
• کامیپوتر سفری
• فرمان برقی
• کیلس استارتر
• کروز کنترل
• دی‌لایت به همراه چراغ بدرقه
• مالتی مدیا (مانیتور+دوربین+نویگیشن)
• شیشه دودی عقب
• سیستم BAS یا ترمز کمکی
• سیستم اتولاک یا قفل شدن درب‌ها در سرعت بالای 10 کیلومتر برساعت
• سیستم VAS یا هشدار سرقت با بوق
• بلوتوث

همچنین اگر درون کابین کوییک اتومات قرار بگیریم، به دو نکته جدید دیگری پی می‌بریم که قبلا در کوییک دنده‌ای ندیده بودیم؛ یکی استفاده از «فرمان دی‌کات» به همراه دکمه‌های کنترلی و دیگری نیز استفاده از «تریم رنگی» است که برای قاب دور دریچه‌های تهویه وسط بکار رفته. کوییک اتومات، در ابتدا با تیپ‌هایی بنام «فول» و «فول پلاس» عرضه می‌شد ولی سایپا خیلی زود، تیپ «فول» آنرا بدلیل بازار ضعیف‌تر و تجهیزات کمترش، حذف کرد.

معرفی کوییک آر

حدود یکسال بعد از شروع تولید کوییک، و در روزهایی که پارس خودرو برای جبران خداحافظی شرکایش (رنو، برلیانس و کیا) به مونتاژ سه محصول سایپا، یعنی خانواده X100 (پراید)، خانواده Q200 (کوییک) و خانواده S200 (ساینا) روی آورده بود، ناگهان سایپا از آغاز تولید کوییک R در پارس خودرو خبر داد؛ هاچ‌بکی که با نام «کوییک دو رنگ» نیز شناخته میشود و از اوایل زمستان 98 نیز نخستین سری آن تحویل مشتریانش شد. کوییک R در واقع همان کوییک معمولی است ولی اندکی زیباتر! در بخش بیرونی خودرو، سه قسمت کوییک R حالا با یکدیگر همرنگ شده‌اند. اولین قسمت، سقف خودروست، دومین قسمت قاب آینه بغل و سومین قسمت نیز ناحیه داخلی مه‌شکن‌ها و همچنین ناحیه زیرین سپر جلوست. اما همین اتفاق ساده، در بخش داخلی کوییک R هم رخ داده، یعنی قاب دور دریچه‌های تهویه وسط، قاب دور سیستم پخش و بخشی از رودری‌ها نیز همرنگ شده اند. علی‌رغم این تغییرات ظاهری اما کوییک R در قسمت فنی، هیچ تغییری را تجربه نکرده و همان ویژگی‌های کوییک معمولی را دارد.

طبق گفته سایت خودرو 45 

کوییک آر واکنش و پاسخ گروه خودروسازی سایپا به تشدید تحریم‌های آمریکا، قطع همکاری شرکت‌های خارجی با تولیدکنندگان داخلی، خروج سیتروئن از ایران و همچنین تامین بخشی از تقاضای بازار داخلی است. بعد از برجام، شرکت‌های خارجی برای همکاری با خودروسازان داخلی به ایران آمدند و سیتروئن یکی از این شرکت‌ها بود. هاچبک سیتروئن C3 یکی از خودروهایی بود که تولید آن بعد از برجام در گروه خودروسازی سایپا آغاز شد. یکی از نکاتی که در این خودرو جلب توجه می‌کرد، رنگ‌آمیزی دو رنگ آن بود.

با خروج شرکای خارجی از ایران و نبود قطعات لازم برای تولید سیتروئن C3، مدیران سایپا تصمیم گرفتند تا خودرو داخلی مشابهی تولید کنند و این گونه بود که ساخت کوییک آر در کارخانه پارس خودرو، یکی از زیرمجموعه‌های گروه خودروسازی سایپا شروع شد.

معرفی کوییک آر پلاس

کوییک R پلاس، نام نسخه ارتقایافته کوییک R است که سایپا در تابستان 1399 آنرا با گیربکس دنده‌ای معرفی کرد ولی از اواسط پاییز 1399، آنرا بدست مشتریانش رساند. تفاوت کوییک R پلاس دنده‌ای با کوییک R معمولی، دقیقا مشابه تفاوت ساینا پلاس با ساینا معمولی است! به عبارت بهتر، سایپا در قسمت بیرونی خودرو، فقط چند ویژگی ظاهری را تغییر داده اما در قسمت داخلی خودرو، «مولتی‌مدیا» و «فرمان دی‌کات» را در اختیار مشتریانش قرار داده است. تغییرات صورت گرفته در سایپا کوییک R پلاس دنده‌ای را میتوان در این موارد جدید خلاصه کرد:

• شیشه‌های دودی عقب
• رینگ آلومینیومی جدید
• لوگوی جدید کوییک
• برچسب پارکابی با طرح +R
• فرمان دی‌کات جدید با دکمه‌های کنترلی
• روکش چرمی فرمان
• روکش چرمی صندلی
• مولتی مدیا (مانیتور+دوربین+نویگیشن)
• برچسب گرافیکی R+ در زیر آینه ها
• کفپوش سه بعدی برای صندوق و کابین

سایپا کوییک R پلاس را می‌توان در چهار رنگ سفید/مشکی، سفید/قرمز، مشکی/قرمز و مشکی/نقره‌ای سفارش داد.البته خاص‌ترین رنگ کوییک R پلاس، مربوط به مدل‌هایی است که «سقف قرمز» دارند چراکه پارس خودرو برای سقف قرمز، این آپشن‌ها را هم در اختیارتان قرار می‌دهد: کمربندهای ایمنی قرمز، دوخت قرمز برای روکش صندلی‌ها، تریم قرمز برای روکش فرمان، جاسوییچی چرمی با دوخت قرمز، قاب قرمز برای دور مانیتور و پنل تهویه و سیستم پخش. شرکت سایپا همچنین از پاییز 1401 و با هدف رقابت با پژو 207 مولتی کالر شرکت ایران خودرو،، عرضه کوییک R پلاس اتوماتیک را نیز آغاز کرد. امکانات این نسخه جدید، دقیقا مشابه امکانات کوییک R پلاس دنده‌ای است ولی سایپا، آپشن‌های بیشتری مانند کیلس استارتر،دی‌لایت و روکش چرم صندلی را هم اضافه کرده. در قسمت فنی نیز شاهد استفاده از «دریچه گاز برقی» به همراه «فرمان برقی» هستیم.

معرفی کوییک اس

کوییک اس مدل فیس لیفت کوییک معمولی است و به همین خاطر تغییراتی در بدنه داشته. سپر جلو و جلوپنجره عوض شده‌اند و نمای جلوی خودرو حالتی X شکل پیدا کرده است. دو نوار مشکی رنگ روی سپر خودرو با الهام از یوزپلنگ ایرانی کشیده شده. با این تغییرات، کوییک اس چهره‌ای جذاب‌تر و اسپرت‌تر از مدل‌های قبلی پیدا کرده است. چراغ‌های جلو هم نسبت به مدل‌های قبلی تغییر داشته و به دیلایت یا چراغ روز مجهز شده. نمای جانبی هاچبک کوچک سایپا تغییری نداشته و دست نخورده باقی مانده است. در عقب خودرو هم مثل قسمت جلو شاهد تغییراتی هستیم. سپر عقب عوض شده و علاوه بر آن، گرافیک چراغ‌های عقب نیز تغییر کرده است.

هر چند طراحی ظاهری کوییک اس عوض شده و تغییراتی داشته اما کابین این خودرو هیچ تغییر و تحولی پیدا نکرده و همان کابین کوییک معمولی و کوییک آر است. حتی داشبرد هم دست نخورده باقی مانده و تنها تغییر کوییک اس، فرمان دی کات است.

فیس‌لیفت کوییک

نمونهٔ فیس‌لیفت شدهٔ خودروی کوییک در بخش‌های جلو پنجره، الگوی سپر، خط جانبی روی گلگیر و درب‌های جلو، تغییرات برخی اجزای کابین و… نسبت به کوییک معمولی متفاوت است. این خودرو در نمونهٔ معمولی دارای کیسه هوای راننده و سرنشین، ترمز ABS, EBD و BA، فرمان هیدرولیک، غربیلک فرمان طرح D، دسته دندهٔ جدید، شیشه‌ها و آینه‌های برقی، تهویهٔ دستی الکتریکی، چراغ روشنایی روز، جلو آمپر جدید، سنسور پارک عقب، رایانهٔ سفر، نمایشگر تعویض دندهٔ GSI، سامانهٔ مدیریتی BCM و باربند تزیینی و در نمونهٔ فول آپشن علاوه بر امکانات نمونهٔ معمولی دارای شیشه‌های عقب دودی، رینگ آلومینیومی، سنسور نور، نمایشگر لمسی ۷ اینچی، رهیاب ماهواره‌ای، دوربین عقب، سنسور باد لاستیک، قابلیت نمایش صفحهٔ تلفن همراه بر روی نمایشگر، کنترل سامانهٔ صوتی از روی فرمان و تریم داخلی چرم است.

این خودرو از لحاظ فنی نسبت به کوییک پیش از فیس‌لیفت بدون تغییر مانده‌است. پیش فروش نمونهٔ فیس‌لیفت کوییک از خرداد ۱۳۹۹ آغاز شد. کوییک فیس‌لیفت از شیوهٔ نام‌گذاری جدید سایپا برای محصولاتش استفاده می‌کند، نمونهٔ معمولی آن کوییک اس نام دارد و نمونهٔ فول آپشن از پسوند جی استفاده می‌کند. بعدها سایپا اعلام کرد که قرار است تا نسخه‌ای از این خودرو با موتور ارتقا یافتهٔ ام۱۵ جی‌اس‌آی و با نام کوییک جی‌ایکس عرضه شود.

مطالب مرتبط:

• همه چیز درباره رنو تندر۹۰
• همه چیز در مورد سمند

داچیا لوگان خانواده ای از خودروها است که به طور مشترک توسط سازنده فرانسوی رنو و زیرمجموعه رومانیایی آن داچیا از اواسط سال 2004 تولید و به بازار عرضه شد و جانشین داچیا 1310 و داچیا سولنزا بود. این خودرو به صورت سدان، استیشن واگن یا پیک آپ تولید شده است. این خودرو در کارخانه خودروسازی داچیا در میوونی، رومانی، و در کارخانه‌های رنو (یا شرکای آن) در مراکش، برزیل، آرژانتین، ترکیه، روسیه، کلمبیا، ایران و هند تولید شده است. این پیک آپ در کارخانه نیسان در راسلین آفریقای جنوبی نیز تولید شده است.

این خودرو همچنین با نام‌های رنو لوگان، نیسان آپریو، ماهیندرا وریتو، رنو L90، لادا لارگوس (MCV)، نیسان NP200 (پیکاپ)، رنو سیمبل (Mk3) یا رنو تالیانت عرضه شده است. تخمین زده می شود که از زمان عرضه آن، داچیا لوگان به بیش از 4 میلیون فروش در سراسر جهان رسیده است.  اولین نسل لوگان در تکنوسنتر رنو در نزدیکی پاریس طراحی شد که حاصل چهار سال توسعه پروژه X90 بود که توسط رنو در سال 1999 پس از خرید داچیا در همان سال اعلام شد. لوگان از ابتدا به عنوان یک خودروی مقرون به صرفه طراحی شد و دارای ویژگی های ساده شده زیادی برای کاهش هزینه ها است. این خودرو جایگزین بسیاری از خودروهای قدیمی در حال تولید، از جمله سری رومانیایی داچیا 1310 از خودروهای مبتنی بر رنو 12 شده است.

تولید این خودرو به طور رسمی در ژوئن 2004 راه اندازی شد و بازاریابی در سپتامبر 2004 آغاز شد. رنو در ابتدا برنامه‌ای برای فروش لوگان در اروپای غربی نداشت، اما در ژوئن 2005، شروع به تولید نسخه گران‌تر این خودرو کرد که از حدود 7500 یورو شروع می‌شد. این یک موفقیت غیرمنتظره بود زیرا با استقبال گسترده کسانی که ماشینی ساده می خواستند تا خودشان بتوانند آن را تعمیر کنند، مواجه شد.

تاریخچه ال 90

پس از به دست آوردن مالکیت ۹۹ درصدی برند داچیا (با تلفظ انگلیسی دِیسیا) توسط رنو در سال ۱۹۹۹ تصمیم گرفته شد تا برنامه جهانی رنو برای طراحی و توسعه خودرویی ارزان و در عین حال مدرن و استاندارد برای بازارهای در حال توسعه آغاز شود. داچیا برندی بود که با همکاری دولت رومانی و رنو در دهه ۶۰ میلادی خلق شد تا به تولید محصولات رنو با امتیاز و برند خود در رومانی بپردازد اما عقب ماندگی آن به مرور زمان و مانور زیاد آن بر روی محصولات قدیمی رنو (نظیر رنو ۱۲) موجب شد تا مسئولین رنو به فکر بیفتند تا با تصاحب مالکیت آن، محصولات مدرنی را در آن مجموعه به تولید برسانند. پس از عرضه لوگان در سال ۲۰۰۴ پیش فروش بالای آن مسئولان رنو را شوکه کرد و موفقیت آن در حدی بود که رنو تصمیم گرفت این خودرو را در بازارهای توسعه یافته اروپای غربی نظیر آلمان و فرانسه نیز عرضه کند. لوگان برنده جایزه طراحی کاربردی انجمن مهندسین اروپا شد.

نام گذاری ال 90 در ایران

ال۹۰ توسط شرکت خودروسازی داچیا رومانی که یکی از شرکت‌های تابعه رنو فرانسه می‌باشد طراحی گردیده‌است. هدف شرکت رنو از تولید این خودرو، بازاریابی و فروش در کشورهای در حال توسعه و اقتصادهای نوظهور همچون برزیل، هندوستان، روسیه و… که در آن مردم دارای قدرت خرید کمتر از کشورهای توسعه‌یافته دارند.

طراحی ال 90

لوگان به عنوان جانشین داچیا ۱۳۰۰ (که مدل رومانیایی خودرو رنو ۱۲ فرانسه بود) طراحی شد. با توجه به اهداف شرکت داچیا برای بازاریابی و فروش در کشورهای اتحادیه اروپا، بایستی طراحان خودرویی جادار، راحت، اسپرت و مهمتر از آن کم هزینه طراحی می کردند. داچیا در طراحی لوگان سعی کرده به غیر از در نظر گرفتن انتخاب‌های اقتصادی، خودرویی با کیفیت بالا و قابل اطمینان طراحی کند. از ویژگی‌های آن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• تحمل در هر نوع شرایط آب و هوایی، اقلیم، انواع جاده‌ها، خیابان‌های سنگفرش و راه‌های صحرایی.
• طراحی کلی بدنه در کشورهای کمتر توسعه یافته که کمبود پارکینگ دارند.
• راحتی در تعمیر.
• مطابق استانداردهای اروپایی یورو III و یورو IV.
• رعایت استانداردهای انتشار گازهای گلخانه‌ای و گازهای آلوده‌کننده.
• بازیافت ۹۵٪ درصدی خودرو.

سال ۲۰۰۴ این خودرو برای نخستین بار در رومانی تحت برند Dacia عرضه شد، اما در برخی کشورها تحت برند رنو و در برخی نیز تحت برند نیسان عرضه می‌ شود. این خودرو بر پایه پلتفرم پروژه ایکس نود تحت هدایت Louis Schweitzer طراحی و به مرحله تولید رسیده‌ است. قیمت فروش نسخه پایه این خودرو ابتا ۵۰۰۰ یورو بوده اما قیمت کنونی آن در رومانی ۶۲۸۰ یورو (در ۹ ژوئیه ۲۰۰۶) و در فرانسه ۷۶۰۰ یورو است. قیمت تمام شده این خودرو ۳۸۰۰ یورو اعلام شده‌است که برای مدل‌های مجهزتر تا ۱۰ هزار یورو می‌رسد.

فیس لیفت ال 90

در 1 ژوئیه 2008، تقریباً چهار سال پس از انتشار اولین لوگان، یک نسخه فیس لیفت شده به نام داچیا لوگان جدید عرشه شد. نسخه جدید دارای طراحی مدرن تر و فضای داخلی جذاب تر و راحت تر بود. این فیس لیفت در اکتبر همان سال روی استیشن واگن به کار گرفته شد.

مشخصات فنی ال 90

لوگان بر پایه پلت فرم داچیا B0 است که برای سایر مدل های رنو و نیسان نیز استفاده می شود. این خودرو 50 درصد قطعات کمتری نسبت به خودروهای رده بالای رنو دارد و تعداد محدودی دستگاه الکترونیکی دارد. این امر باعث می شود خودرو ارزان تر تولید شود و تعمیر آن آسان تر و ارزان تر باشد. برخی از قطعات نیز بسیار ساده تر از قطعات رقبا هستند. به عنوان مثال، آینه های دید عقب متقارن هستند و می توانند در دو طرف خودرو استفاده شوند، جلوپنجره صاف تر از حد معمول است و داشبورد یک قطعه تزریقی است.

توسعه دهندگان چندین تفاوت بین شرایط جاده و آب و هوا در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه را در نظر گرفته اند. سیستم تعلیق لوگان نرم و قوی است و شاسی آن به طور قابل توجهی بالاتر از سایر خودروهای جمع و جور قرار می گیرد تا به آن کمک کند تا در جاده های خاکی و چاله ها در جاده های آسفالتی که به خوبی نگهداری نشده اند، حرکت کند. موتور آن مخصوصاً برای مدیریت سوخت با کیفیت پایین‌تر آماده شده است، در حالی که تهویه مطبوع آنقدر قدرتمند است که دما را چندین درجه کاهش دهد (دمای بالای 40 درجه سانتیگراد در خاورمیانه و دریای مدیترانه معمول است).

مشخصات فنی تندر 90 در ایران

مدل عرضه شده در ایران از پیشرانه ۴ سیلندر خطی ۱٫۶ لیتری ۱۶ سوپاپ با کد K4M A690 سود می‌برد که با سامانه سوخت رسانی انژکتوری پاشش ترتیبی قادر است حداکثر قدرت ۱۰۵ اسب بخار (برخی منابع ۱۱۰ اسب بخار) و حداکثر گشتاور ۱۴۸ نیوتن متر را تولید کند. این خودرو از از جعبه‌دنده دستی ۵ سرعته و با اندازه‌گیری شتاب (توسط رنو و سازنده) ۰–۱۰۰ به حداقل ۱۰٫۸ و حداکثر ۱۷٫۹ می‌رسد. در کنار این پیشرانه نیز گیربکس‌های ۵ سرعته دستی با کد JH3 و ۴ سرعته اتوماتیک با کد AL4 DP2 قابل انتخاب است. همین مجموعه فنی بدون هیچ تغییری بر روی رنو ساندرو ایران نیز نصب می‌گردد. همچنین در ساندرو استپ وی از گیربکس JHQ مجهز به کلاچ هیدرولیک استفاده شده‌است. در تمامی مدل‌ها نیز ترمزها در جلو از نوع دیسکی خنک شونده و در عقب از نوع کاسه‌ای هستند.

داچیا لوگان یا ال 90 در ایران

ال۹۰ یا تندر۹۰ با نام اصلی داچیا لوگان خودرویی است که در ایران توسط شرکت رنو پارس که کنسرسیومی از شرکت‌های ایران خودرو، سایپا و پارس خودرو، برای تولید تندر ۹۰ و ساندرو تشکیل شده‌است تولید می‌شود. ساندرو مدل هاچ بک داچیا لوگان است.

تندر ۹۰ نامی است که طرف ایرانی در قرارداد با رنو بر روی رنو لوگان گذاشته‌است اما عموم مردم به دلیل تکرار زیاد عبارت L90 در اخبار و حواشی مربوط به این خودرو، همین نام را برای لوگان در گفتارهای روزمره به کار می‌برند. L90 در واقع کد اتاق مدل سدان خانواده X90 بوده که معادل لوگان است. نسل اول این خودرو از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۲ تولید شد. نسل دوم از اوایل سال ۲۰۱۳ آغاز به تولید نمود. خانواده لوگان (X90) یکی از معدود خانواده خودروهای ارزان قیمت در سطح جهان است.

تا کنون مدل‌های عرضه شده از این خانواده در کشور ایران شامل نسل اول لوگان سدان، نسل اول ساندرو ساده و استپ وی و داچیا داستر یا رنو داستر به عنوان مدل کراس اور است. همچنین لوگان MPV نسل اول نیز مدت کوتاهی به صورت وارداتی تحت عنوان تندر۹۰ استیشن عرضه شد. نسل دوم داچیا لوگان نیز در ایران با نام رنو سیمبل به صورت وارداتی عرضه می‌گردد.

مدل‌های مختلف ال 90

تولید لوگان با یک سدان 4 در و سپس یک واگن در سپتامبر 2006 آغاز شد. چهار مدل دیگر، یک پیک آپ، یک وانت ، یک هاچ بک (ساندرو) و یک سدان فیس لیفت شده در سال 2007 و 2008 دنبال شدند. فروش داچیا در سال 2006 بیش از 1.5 میلیارد یورو بود که 19.6 درصد بیشتر از سال 2005 بود. تا مارس 2009، بیش از 1.3 میلیون وسیله نقلیه بر روی پلت فرم لوگان در سراسر جهان فروخته شده است. در 3 سپتامبر 2009، اعلام شد که یک میلیون خودرو داچیا بر روی پلتفرم لوگان X90 در کارخانه Mioveni تولید شده است. 

یکی از دلایل افزایش فروش، قابل اعتماد بودن خودروهای داچیا است. در یک نظرسنجی که اخیرا توسط یک مجله فرانسوی انجام شد، خودروهای داچیا به عنوان یکی از ایمن ترین خودروهای فرانسه انتخاب شدند. دلیل دیگر هزینه نگهداری و تعمیر پایین آنهاست. طبق این بررسی، ماشین‌های داچیا ارزان‌ترین برای نگهداری و تعمیر بودند. در آلمان، داچیا در رتبه دوم مطالعه رضایت مالکیت خودرو در سال 2010 قرار گرفت که توسط J. D. Power and Associates در ژوئن 2010 منتشر شد.

مدل ها

• صندوقدار لوگان
• لوگان MCV
• لوگان VAN
• لوگان وانت

ال۹۰ در ایران در شرکت های ایران خودرو و پارس خودرو سه تیپ E0 ،E1 و E2 و پنج رنگ نقره‌ای، سفید، مشکی، زرشکی و دلفینی عرضه می‌شد . همچنین شرکت پارس خودرو اقدام به تولید مدلی ویرایش یافته از این خودرو تحت عنوان «پارس تندر» از سال ۹۱ نموده‌است. عمده‌ترین تغییر در این طراحی، تغییر نمای عقب خودرو و بهبود وزن آن بوده‌است.

شرکت ایران خودرو هم در سال ۱۳۹۶ از نمونه‌ای فیس‌لیفت شده از این خودرو تحت نام «تندر پلاس» پرده برداشت که در واقع مدل فیس لیفت ۲۰۰۸ رنو لوگان است. این فیس‌لیفت در واقع تغییراتی بر روی در صندوق، جلو پنجره، چراغ‌های جلو و عقب، سپرهای جلو و عقب، آینه بغل‌ها و در نهایت تریم داخلی آن که با رنو ساندرو مشترک است، بود.

لوگان MCV

لوگان MCV (وسیله نقلیه دلپذیر چندگانه)، در نمایشگاه اتومبیل پاریس 2006 راه اندازی شد، نسخه استیشن واگن لوگان است. این مدل دارای نسخه‌های 5 یا 7 صندلی است که بسته به تعداد صندلی‌های تاشو، فضای بار بین 200 تا 2350 لیتر و فضاهای ذخیره‌سازی متعدد برای اشیاء کوچک‌تر دارد. فاصله بین دو محور 275 میلی متر (10.8 اینچ) بیشتر از سالن، و درهای عقب بزرگتر برای دسترسی آسان به ردیف سوم صندلی ها است. از موتورهای مشابه سالن استفاده می‌کند، و یک پیشرفت مهم در دسترس بودن کیسه‌های هوای جانبی بود.  به دلیل ابعاد و ظرفیت 7 نفره آن، رقیبی برای MPV های جمع و جور در نظر گرفته شده است. 

فروش در بازار رومانی در اکتبر 2006 با قیمت های بین 8200 یورو و 12550 یورو آغاز شد، در حالی که فروش به کشورهای دیگر در اوایل سال 2007 آغاز شد. نسخه اصلاح شده با چراغ ها و سپر جدید منتشر شد. در اواخر سال 2008  تا ژوئن 2010، داچیا 300000 لوگان MCV تولید کرد. 

لوگان ون

نوع پنل ون لوگان در 23 ژانویه 2007 در بخارست راه اندازی شد. این یک وسیله نقلیه کوچک تجاری است، با فضای بارگیری 2500 لیتر و بار 800 کیلوگرم. Logan VAN کم و بیش یک MCV بدون شیشه های جانبی عقب است و به همین دلیل دارای همان ویژگی های ایمنی است و از موتورهای مشابه با مدل های دیگر استفاده می کند. تولید این مدل در آگوست 2012 متوقف شد. از زمان عرضه آن، بیش از 53000 دستگاه تولید شده است. نسخه ون همچنان در AvtoVAZ تولید می شود. 

لوگان وانت

نسخه وانت لوگان بر اساس MCV، در 10 سپتامبر 2007 (4 اکتبر 2007 در نمایشگاه بین المللی اتومبیل بخارست) معرفی شد و جایگزین داچیا وانت شد. فروش در رومانی در سال 2008 آغاز شد و قیمت آن بین 7300 تا 9450 یورو بود. از اکتبر 2008، لوگان وانت در آفریقای جنوبی با نام نیسان NP200 فروخته می شود. از نظر ظاهری شبیه به مدل اصلی در زمان راه اندازی، در اوایل سال 2009 یک فیس لیفت سبک دریافت کرد. این خودرو در کارخانه نیسان خارج از پرتوریا در کنار رنو ساندرو ساخته می شود و به کشورهای همسایه مانند زیمبابوه نیز صادر می شود. تا سال 2021، نیسان آفریقای جنوبی همچنان به ارائه وانت ادامه می‌دهد. 

همچنین از سال 2018 به عنوان پیک آپ تندر90 در ایران عرضه می شود. Logan Pick-Up توسط داچیا در جولای 2012 متوقف شد، و اکتبر 2020 بود که این شرکت یک مدل پیک آپ جدید، Dacia Duster Pick-Up را معرفی کرد.

تفاوت تیپ‌های ال۹۰

این خودرو که توسط ایران خودرو و پارس خودرو تولید می‌گردد و اکنون ایران خودرویی‌ها مدل تندر ۹۰ اتوماتیک و تندر نود E2 و تندر پلاس را به بازار عرضه و در همان سال‌های اول تولید ال نود تیپ پایه یا E0 تولید می‌شد که مه‌شکن عقب وجلو نداشت و رینگ پلاستیکی آن نصب می‌شد که از ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۰ تولید می‌شد. پارس خودرویی‌ها پارس تندر و تندر 90 E2 را تولید می‌کنند و اکنون در سال ۹۷ خبری دیگر از مدل E1 نیست و همه L90ها در مدل E2 که در اصل مدل فول آن است عرضه می‌گردد. طی ۱۶ سال مونتاژ تندر۹۰ در ایران این خودرو در سال ۹۹ برای همیشه توقف تولید شد .

از امکانات نسخه فول آن میتوان به :

1. چراغ مه‌شکن جلو
2. چراغ نقشه خوان جلو
3. چراغ داخل داشبورد
4. آیینه‌های جانبی برقی دارای گرمکن
5. شیشه بالابر برقی درهای عقب
6. تزئین کروم روی جلو پنجره
7. قاب کرومی پشت آمپر
8. ریموت رادیویی
9. رینگ ۱۵ اینچ آلومینیومی
10. صندلی راننده با قابلیت تنظیم ارتفاع، پشت سری جلو با قابلیت تنظیم ارتفاع، پشت سری صندلی عقب با قابلیت تنظیم ارتفاع
11. بوق ۲ شیپوره ( در سال ۹۱ به بوق بنزی تغییر یافت )

اشاره کرد. همچنین از آنجا که L90 در دو کارخانه ایران خودرو و پارس خودرو تولید می‌گردد و نیز قیمت تندر ۹۰ ایران خودرو و پارس خودرو متفاوت است برای بسیاری در این باره سؤال پیش می‌آید که در این باره می‌توان گفت از دید کیفیت مونتاژ باهم تفاوت دارند ولی از نظر آپشن و امکانات و نیز کیفیت فنی تفاوتی میان دو خودرو تولیدی L90 در این دو خودروساز نیست.

موتور ال 90

تندر 90 از موتور 1600 سي سي با توان 105 اسب بخار بهره مي برد كه اين ميزان قدرت در اين كلاس از خودروها قابل توجه است. اين موتور داراي 16 سوپاپ بوده و از سيستم سوخت رساني انژكتوري الكترونيكي سود مي برد. اين خودرو داراي 5 دنده در مدل دستي و 4 دنده در مدل اتومات مي باشد . تندر90 داراي شاسي و ساختار بدنه بسيارمحكم است كه ضربات وارده به اتاق رادر تصادفات به كليه قسمت هاي بدنه تقسيم كرده و از ورود مستقيم انرژي به سرنشينان جلوگيري مي كند.

همچنین در نسخه‌های جدیدتر گیربکس JHQ با کلاچ هیدرولیکی جایگزین مدل قدیمی‌تر JH3 (با کلاچ سیمی) شده تا دیگر شاهد مشکلات قبلی از جمله روغن‌ریزی و سفتی تعویض‌ها نباشیم. مصرف سوخت ترکیبی هم 6.9 لیتر به ازای هر صد کیلومتر پیمایش عنوان شده که به نسبت سن و سال پیشرانه عدد قابل قبولی محسوب میشود.

ایمنی ال 90

در ژوئن 2005، این خودرو در تست تصادف Euro NCAP به رتبه سه ستاره دست یافت. این نتیجه انتظارات اولیه اعلام شده توسط رنو را تایید می کند. بسته به سطح تجهیزات، استاندارد در برخی از انواع و اختیاری در برخی دیگر، لوگان فیس لیفت شده دارای کیسه هوای راننده، سرنشین و جانبی است. از نظر ایمنی فعال، تمام نسخه ها دارای آخرین نسل بوش 8.1 ABS هستند که دارای EBD (توزیع الکترونیکی نیروی ترمز) و EBA (دستیار ترمز اضطراری) است.

البته باید این را گفت که این خودرو در ایران توسط همان شرکت‌های داخلی تولید می‌شود و نظارت سختگیرانه رنو بر روی خط تولید این دو خودروساز باعث شده که تندر ۹۰ خودرویی بسیار باکیفیت و بی عیب از آب در بیاید.

مطالب مرتبط:

• همه چیز در مورد سمند
• همه چیز در مورد پژو 206

سمند یک خودروی سدان است که از سال ۱۳۷۹ به اسم خودروی ملی توسط شرکت ایران خودرو تولید می‌شود و علاوه بر فروش در ایران، به کشورهای دیگر هم صادر می شود. سمند براساس پلتفرم پژو ۴۰۵ ساخته‌نشده‌است. این خودرو در ابتدا قرار بود جایگزین پیکان شود که با توجه به هزینه طراحی و قیمت نهایی آن، این امر محقق نشد. سمند در ادبیات فارسی به اسبی گفته می‌شود که رنگی متمایل به زرد دارد. تولید این خودرو در ۱۰ مهر ۱۴۰۱ به پایان رسید و سورن پلاس جایگزین این خودرو شد.

پس از رشد صنعت خودروسازی در کشور کره که تقریباً همزمان با ایران آغاز به فعالیت نموده بود، تقاضای طراحی و تولید خودرو در افکار مردم ایران زیاد شد؛ نخستین بار در اوایل دهه هفتاد شمسی، طرح خودروی ملی در سازمان‌های رسمی کشور از جمله مجلس شورای اسلامی، وزارت صنایع سنگین وقت و سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران مطرح گردید. در سال ۷۲ مرکز تحقیقات و خدمات خودکفایی ایران در مجموعه سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران مأمور شد تا در چهارچوب یک برنامه تحقیقاتی، بر پایه مهندسی معکوس برای اولین بار در ساختار صنعت خودروسازی ایران، فرایند طراحی و ساخت خودرو به شیوه مقرون به صرفه را طراحی و تعریف نکند.

اصطلاح خودروی ملی اولین بار به یک خودروی مفهومی که در چهارچوب همین برنامه در این مرکز تحقیقاتی طراحی شده بود اطلاق گردید. پروژه خودروی ملی پروژه‌ای موفق و نسبتاً کم هزینه بود که از طرف شهردار وقت تهران غلامحسین کرباسچی و وزارت صنایع سنگین وقت حمایت می‌شد. نمونه‌های اولیه این خودرو که به صورت آزمایشی بر پایه پلتفورم خودروی شورلت رویال باقی مانده از پیش از انقلاب طراحی و ساخته شده بود، بارها در نمایشگاه‌های خودرو در محل دائمی نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران در سال‌های ۷۲ تا ۷۵ به نمایش گذاشته شد. در این پروژه برای اولین بار در ایران روش‌ها و فرایند کامل ساخت یک خودرو مورد تحقیق و بررسی قرار می‌گرفت اثبات شد که در ایران توان طراحی و ساخت خودرو وجود دارد.

در انتها با انتقال مستندات به گروه صنعتی ایران خودرو با الهام از این طرح و احتمالاً با استفاده از اولین یافته‌های تحقیقاتی مهندسین این مرکز، پروژه طراحی خودرو بومی در سال ۱۳۷۴ در گروه صنعتی ایران خودرو آغاز گردید.

با توجه به پیچیدگی طراحی پلت فرم و با اتکا به تجربه سازمان گسترش در پروژه خودروی ملی، شرکت ایران خودرو اقدام به خرید پلت فرم پژو ۴۰۵ از شرکت پژو فرانسه نمود. همزمان با انجام این پروژه در ایران، شرکت فرست اتومیتو انگلستان اقدام به طراحی نمونه اولیه خودرویی بر روی شاسی و قوای محرکه خودرو پژو ۴۰۵ برای تولید در یک شرکت تایوانی نموده بود که با توجه به ورشکستگی شرکت تایوانی و همچنین پیچیدگی طراحی بدنه، ایران این طرح را از شرکت فرست اتومیتو خریداری کردند اما چون شرکت فرست اتومیتو طراحی را خوب انجام نداده بود و ایران خودرو فهمیده بود این شرکت توانایی اصلاح آن را ندارد آن را به ایران برد و در آن جا مرکز تحقیقات ایران خودرو با جمع‌آوری فارغ التحصیلان دانشگاه‌های امیرکبیر، صنعتی شریف و چند دانشگاه صنعتی دیگر، طراحی خودرو ملی را در کنار مشاوران خارجی آغاز کرد. در این فرایند، اتاق نسبتاً کوچک و ارگونومی که متناسب با افراد کوتاه قد شرق آسیا ساخته شده بود بازطراحی شد.

انواع مدل‌های سمند

سمند X7

سمند معمولی یا x7 اولین نسخه از سمند است که تولید آن از سال ۱۳۷۹ آغاز شد و تا ۱۳۸۸ ادامه یافت. سمند معمولی از لحاظ امکانات بالاتر از EL است و بین EL و LX قرار می‌گیرد. این نسخه از سمند تنها با موتور XU7 عرضه‌شد و برخلاف سمند LX نسخهٔ موتور ملی آن تولید نشد. از لحاظ طراحی نمای داخلی خودرو این مدل تفاوت چندانی با دیگر مدل‌ها ندارد. اکنون مدل های پیشرفته تر از این خودرو با نام سمند سریر ، سمند سورن و سمند LX نیز تولید می شوند. مشخصات فنی سمند X7 همان مشخصات پژو 405 GLX است. موتور 4 سیلندر انژکتوری با حجم 1761 سی سی و قدرت 100 اسب بخار و حداکثر سرعت 180 کیلومتر در ساعت. جعبه دنده ی سمند X7 پنج دنده دستی است و شتاب آن 12 ثانیه می باشد.

در طراحی داخلی سمند X7 هم از برخی قطعات پژو 405 استفاده شده است. این خودرو مجهز به سیستم هشداردهنده است که در مواقعی که یکی از درها باز باشد و یا ترمز دستی کشیده به صورت صوتی و نوشتاری از طریق این سیستم راننده را مطلع می کند.

سمند LX

سمند ال‌ایکس، نسخه ارتقاءیافته سمند معمولی است. پروژه طراحی سمند LX از اسفند ۱۳۸۱ آغاز شد و این مدل در اردیبهشت ۱۳۸۳ وارد بازار شد. ایران خودرو مدعی است سمند ال‌ایکس دارای قدرت فرمان‌پذیری خوبی است و از نکات مهم در طراحی سمند ال‌ایکس را ایمنی آن می‌داند. این خودرو در بازار ایران با دو موتور ایکس‌یو۷ و ئی‌اف۷ عرضه شد، اما برای بازارهای صادراتی علاوه بر این دو موتور، از موتور تی‌یو۵ نیز استفاده شد. از تجهیزات اضافی به کار گرفته شده در مدل ال‌ایکس نسبت به مدل معمولی سمند می‌توان به ترمز ضد قفل، کیسه هوای راننده و سرنشین (در برخی مدل‌ها)، رینگ آلومینیومی، امکان تنظیم برقی صندلی‌های سرنشینان جلو، سنسور هشدار دنده عقب و صندوق پران الکتریکی عقب نام برد و دارای دندهٔ دستی با گیربکس ۵دنده می‌باشد.

سمند LX با بهره مندي از مزايايي همچون قطعات يدكي ارزان و در دسترس ، ايمني بالا به دليل برخورداري از بدنه مستحكم، راحتي سرنشينان با صندلي­ هاي طراحي شده متناسب با ويژگي­ هاي بدني آنها، ابعاد مناسب براي استفاده درون و برون شهري، فضاي قابل توجه داخل اتاق و صندوق عقب، فرمان پذيري عالي به ويژه در جاده‌­هاي پر پيچ و خم و امكانات مناسب به يكي از محبوب­ترين خودروهاي روز ايران و حتي برخي از كشورهاي هدف صادرات، تبديل شده است.

امروزه، حفظ محيط زيست در صنعت خودرو از جايگاه مهمي برخوردار است، به همين منظور خودروهاي شركت از جمله سمند LX، به تجهيزات استاندارد آلايندگي يورو 4 مجهز شده ­اند. از مزاياي ديگر سمند LX، برخورداري از كارت طلايي خدمات پس از فروش است كه دارنده اين خودرو ضمن بهره ­مندي از خدمات مختلف در سراسر كشور به صورت رايگان و سريع، از خدمات بيمه بدنه نيز بهره‌مند خواهد بود.

امکانات سمند ال‌ایکس

• بخاری سریع
• اتاقک جا باز
• صندوق عقب جا دار

سمند EL

سمند EL که موتور  پژو 405 GLX بر روی آن نصب شده یکی از خودروهای مناسب برای ناوگان حمل و نقل عمومی به ویژه تاکسیرانی تولید شده است و با توجه به کیفیت این خودرو برای استفاده شخصی نیز در نظر گرفته شد. سمند EL در ابتدا با موتور 4 سیلندر 8 سوپاپه با حجم 1.8 لیتری و قدرت 100 اسب بخار  و مصرف سوخت 8.6 لیتر تولید می شد اما بعد از مدتی این خودرو با موتور 4 سیلندر  EF7 و 16 سوپاپه  با حجم 1.7 لیتر و قدرت 114 اسب بخار و مصرف سوخت 7.9 لیتر در هر 100 کیلومتر ارائه می شود و سیستم انتقال هر دو 5 دنده دستی میباشد. برخی امکاناتی که در سمند X7 موجود بود مانند سیستم هشداردهنده و شیشه های برقی عقب ، رنگ سپر ،کنسول وسط و دریچه هوا برای صندلی های عقب و چراغ مه شکن جلو  در سمند EL حذف شده اند و فرمان هیدرولیک، کولر، شیشه بالابر برقی جلو و سیستم پخش MP3 از جمله امکانات سمند EL است.

از آن‌جایی که کاربری اولیه سمند EL، ناوگان تاکسی‌رانی بود، تعدادی از امکانات آن نسبت به سمند X7 حذف شده‌است. سمند EL به جای رینگ، دارای قالپاق معمولی بود و همچنین سامانه هشداردهنده هوشمند این مدل حذف شده‌بود. در این مدل شیشه عقب به صورت دستی عمل می‌کند. رنگ سپر، کنسول وسط و دریچه هوا برای صندلی عقب نیز دراین مدل حذف شد و سپر جلو نیز چراغ مه‌شکن ندارد. همچنین این مدل فاقد آنتن برقی بوده و از آنتن معمولی پژو در آن استفاده شده‌است. 

سمند SE

سمند SE همان سمند معمولی است که ابتدا با نام «سمند بهینه» معروف شد. این خودرو از محبوبیت زیادی برخوردار است و به همین دلیل، مدت زیادی از توقف تولید آن نگذشته بود که جای خالی آن احساس شد و شرکت سازنده اش تصمیم گرفت تولید آن را از سر بگیرد. شرکت تولیدکننده سمند با وجود تولید و عرضه مدل های بالاتر با سیستم موتور جدید، متوجه علاقه و تقاضای مردم نسبت به همان سمند معمولی شد. بر این اساس مجددا تصمیم به تولید سمند معمولی گرفت؛ همچنین سازنده این خودرو تصمیم گرفت مدل معمولی را بهینه کند و بعد به بازار بفرستد. 

سمند SE با امکانات کمتر نسبت به LX، جایگزین سمند معمولی و EL شد. این مدل در سال ۱۳۸۷ رونمایی و تولید آن در سال ۱۳۸۹ آغاز شد. تولید این مدل در سال ۱۳۹۶ پایان یافت. تفاوت این مدل با سمند معمولی و سمند کار از نظر فنی، تفاوت اکسل و کاهش وزن آن می‌باشد. از نظر طراحی نیز تفاوت SE با مدل معمولی و EL در طراحی چراغ‌های عقب، جلوپنجره و چیدمان دکمه‌های داشبورد است. سمند SE بر خلاف LX، فاقد سامانه مالتی‌پلکس ، فرمان تلکسوپی و سنسور هشدار دهنده دنده عقب می‌باشد. همچنین پنجره‌های عقب و آینه‌های جانبی آن دستی تنظیم می‌شوند. یعنی دارای سامانه ی مولتی پلکس و بدون هشدار دهنده همچنین طراحی چراغ‌های عقب این مدل با LX تفاوت دارد. موتور این تیپ ایکس‌یو۷ (موتور استفاده شده در پژو ۴۰۵) است.

سمند سریر

سمند سریر تنها با افزایش طول پژو ۴۰۵ و به‌ منظور استفاده‌های تشریفاتی در سال ۸۳ و در تعداد بسیار کم تولید شد. ظاهر این خودرو به غیر از ۳۰ سانتی‌متر فاصله بین درهای عقب و جلو تفاوت چندانی با سمند LX ندارد. چراغ‌های جلو به همان ‌شکل مستطیل کشیده هستند و جلوپنجره آن کوچک و نه‌چندان زیبا. روی بدنه این خودرو خطوط صاف و یکدستی وجود دارد که به سادگی چهره آن دامن می‌زند. صندوق عقب برآمده و مستطیلی‌ هم از دیگر تکرارهایی است که می‌توان در این بخش ذکر کرد. اما ویژگی منحصر‌به‌فرد و مهم سریر در داخل کابین آن است. طراحی داخلی و ارگونومی صندلی‌ها توسط شرکتی از جمهوری چک انجام شده است. صندلی‌هایی با روکش چرمی، وجود دو ال‌سی‌دی در پشت صندلی‌های جلو با قابلیت پخش فایل‌های صوتی و تصویری، فضای باز برای سرنشینان جلو و عقب، قراردهی یخچال به‌صورت سفارشی و همچنین تعبیه دو عدد سینی پذیرایی در پشت صندلی‌های جلو برای سرنشینان عقب، امکاناتی است که به این خودرو اضافه شده است. این خودرو از نظر طراحی پنل جلو و داشبورد مثل مدل‌های قبلی سمند ساده است و تغییر چندانی در آن دیده نمی‌شود. از امکاناتی که به‌دلیل تغییر در ساختار خودرو به آن اضافه شد، رینگ آلومینیومی و تایر پهن برای حفظ تعادل در سرِ پیچ‌ها است. رنگ دستگیره در‌ها به‌رنگ نقره‌ای تغییر کرده و یک جعبه سی‌دی در قسمت عقب اضافه شده است.

سریر، نسخه تشریفاتی سمند LX است. سمند سریر در سال ۱۳۸۳ معرفی و در سال ۱۳۸۴ پیش‌فروش آن آغاز شد. اما در نهایت عرضه عمومی سمند سریر تا سال ۱۳۸۷ به تعویق افتاد. این خودرو دارای موتور «XU7J4P/L4» بوده، که با پژو پارس ELX و سیتروئن زانتیا ۱۸۰۰ مشترک است. توان این موتور برابر با ۱۱۰ اسب بخار است. سریر از لحاظ طول نسبت به سمند LX بلندتر بوده، دارای جلوپنجره کرومی‌است و همچنین رنگ‌بندی طراحی داخلی آن متفاوت است. این خودرو دارای فضای پای بیشتر و صفحه نمایش برای سرنشینان عقب است. تولید سریر در سال ۱۳۹۱ متوقف شد.

نسخه‌های فیس‌لیفت سمند

در گذشته های دور هنگامی که خودرویی به بازار عرضه می شد ، سالیان زیادی طول میکشید تا نسل بعدی آن خودرو با تغییرات اساسی تولید و به بازار عرضه شود . در واقع خودرو جدید یا بهتر است بگوییم نسل جدید خودرو از لحاظ ظاهری محصولی کاملا متفاوت از خودروی قبلی بود پس مصرف کننده ای که به دنبال خودرویی جذاب تر و بروز تر بود ناچارا باید تا عرضه نسل جدید صبر میکرد یا به سراغ خودرویی دیگر می رفت .

طراحی و تولید نسل های جدید خودرو به صورت سالانه برای کارخانه ها به صرفه نبود و از طرفی هم در صورت ارتقاء ندادن محصولات خود سهم خود را از بازار از دست میدادند ، از این رو صنعت فیس لیفت خودرو ها شکل گرفت که خودرو سازان با انجام یک یا چندین فیس لیفت و بروز رسانی بر روی یک نسل جذابیت و توان رقابتی آن نسل را در بازار حفظ میکردند . در کلام ساده فیس لیفت با ایجاد بروزرسانی و تغییرات نه چندان اساسی در ظاهر داخلی و خارجی خودرو انجام میشود .

ایران خودرو به وسیله فیس‌لیفت سمند، نسخه‌های دیگری تولید کرده‌است که عبارتند از:

سمند سورن

سمند سورن یکی از محصولات ایران خودرو است که در سال 1385 تولید شد.  اولین تیپ از سمند سورن شامل موتور XU7JPL3  با حجم 1761 سی سی  و با قدرت 100 اسب بخار است  و بعد ها موتور EF7 با حجم 1650 سی سی و با قدرت 113 اسب بخار روی آن نصب شد، این نسخه با نام سورن ELX تولید می شود. سومین نسخه از سورن با نام سورن ELX توربو است که دارای موتور EF7 TC با همان حجم و با قدرت بیشتر  150 اسب بخار تولید می شود. موتورهای توربو شارژ علاوه بر افزایش قدرت و شتاب خودرو بدون بالابردن حجم موتور باعث افزایش راندمان و بهره وری سوخت و احتراق کامل تر سوخت و آلایندگی و مصرف کمتر نسبت به موتور های معمولی می شوند.

سمند سورن ظاهری متفاوت با دیگر سری های خودروی سمند دارد و در واقع فیس لیفتی روی آن صورت گرفته و آن را زیباتر از سایر نسخه های سمند کرده است. علاوه بر تفاوت ظاهری سمند سورن با دیگر نسخه های سمند ، تفاوت داخلی این خودرو نیز نسبت به دیگر نسخه ها در  سیستم تهویه اتوماتیک ، بلوتوث جهت اتصال گوشی به خودرو ، قرار گرفتن برخی از دکمه های سیستم صوتی و تماس بر روی فرمان و  ستون فرمان تلسکوپی است که در صورت تصادف از داخل جمع شده و مانع از اسیب به راننده می شود.

دنا

دنا در سال 1393 به بازار کشورمان معرفی شد؛ خودرویی به ظاهر جدید که روی یک پلتفرم کاملاً قدیمی مشترک با پژو 405 توسعه یافته بود و با تغییرات عمدتاً ظاهری نسبت به سمند، با حرف و حدیث‌های فراوان و قیمت گران‌تر از برادرش، در سبد محصولات ایران‌خودرو قرار گرفت. در واقع دنا را می‌توان نسخه فیس‌لیفت شده و تکامل‌یافته از سمند دانست که با طراحی ظاهری جذاب‌تر، کابین شکیل‌تر و آپشن‌های بیشتر، به‌روزرسانی شده بود و می‌توانست جایگزین مناسبی برای اسب پیر ایران‌خودرو باشد؛ اما از آنجایی که خودروسازان وطنی به این راحتی‌ها دست از سر تولیدات قدیمی خود برنمی‌دارند تولید سمند و حتی پدربزرگ دنا یعنی 405 هم در کنارش ادامه یافت. در هر صورت دنا ساده به عنوان نسخه پایه این محصول شناخته میشود و با اینکه در جایگاهی بالاتر از سمند قرار می‌گیرد اما در مقایسه با برادران ارتقاء یافته خود نظیر دنا پلاس، پلاس توربو و نسخه اتوماتیک از آپشن‌های کمتر و قیمت ارزان‌تر برخوردار است.

پایان تولید سمند در ایران خودرو

طی مراسمی که روز یکشنبه 10 مهرماه 1401 در سایت تولیدی ایران خودرو خراسان برگزار گردید، آقای مهدی خطیبی، مدیرعامل ایران خودرو، رسما اعلام کرد که تولید خودروهای سمند و 405، برای همیشه متوقف شده است. قرار است جای خالی سمند با محصولاتی همچون سورن پلاس و دناپلاس، پُر شود. آخرین سمند تولیدی، که بدنه‌ای سفید رنگ داشت، بعد از امضای نمادین توسط مدیران ایران خودرو، به موزه این شرکت منتقل گردید.

مدیرعامل گروه صنعتی ایران‌ خودرو، در این مراسم گفت: امروز شاهد دو اتفاق مهم در ایران‌خودرو شامل توقف تولید دو خودرو قدیمی و خاطره‌ساز و همچنین به صفر رسیدن خودروهای ناقص در گروه صنعتی ایران‌خودرو هستیم . وی این دو رویداد را دارای خیر مطلق برای ایران‌خودرو و صنعت و اقتصاد ملی دانست و تصریح کرد: در طول سال‌های تولید، ۳.۷۸۶.۱۹۴ دستگاه خودرو سمند و ۴۰۵ به تولید رسیده که سمند سهم ۱.۵۱۰.۷۴۵ دستگاهی از این تعداد داشته است.

جمع بندی

خانواده سمند معایبی دارد که در تمامی مدل‌های آن ثابت است. از جمله دید محدود راننده به واسطه نوع قرارگیری و ابعاد ستون کناری، دید عقب محدود، استهلاک و مصرف سوخت بالا و …، اما با وجود تمام نقاط ضعف و مشکلاتی که سمند طی سال‌های تولید با آن مواجه بوده، این خودرو یک خودروی جادار خانوادگی است که به خوبی جوابگوی نیازهای خانواده‌های ایرانی خواهد بود. سمند در رده خودروهای میان قیمت و متوسط قرار دارد و در مقایسه با هم‌رده‌های چینی، به علت سهولت تامین قطعات یدکی و دسترسی به تعمیرکاران مسلط به خودرو، انتخاب منطقی‌تر و بی‌حاشیه‌تری به نظر می‌رسد. در حال حاضر، شاید بتوان گفت که بهترین مدل از سمند برای خرید، مدل LX و سورن هستند که همچنان در حال تولید هستند و امکانات و توانایی بیشتری نسبت به سایر مدل‌ها دارند.

مطالب مرتبط:

• همه چیز در مورد پژو 206
• همه چیز درباره پراید

پژو ۲۰۶ یک خودروی هاچ بک تولید شرکت پژو است و با ۶ تیپ تولید و عرضه شده‌است. تولید این خودرو در سال ۱۹۹۸ آغاز و در سال ۲۰۱۰ در بیشتر کشورهای جهان متوقف شد. بیش از ۸۵ درصد تولید پژو ۲۰۶ در فرانسه به صادرات اختصاص می‌یافت و ۱۴۵ بازار صادراتی در اختیار داشت، بیشترین فروش این محصول در کشورهای فرانسه (۱٫۱میلیون)، انگلستان (۵۴۰ هزار)، اسپانیا (۴۰۰ هزار)، ایتالیا (۴۶۵ هزار) و آلمان (۳۳۱ هزار) بود و هم‌چنین با داشتن ۴ کارخانه (بجز ۲ کارخانه در فرانسه) تولید و مونتاژ ۲۰۶ در کشورهای انگلستان، ایران، برزیل و آرژانتین از مرز ۳۱۰۰ دستگاه در روز گذشت.

پژو ۲۰۶ جزء بهترین خودروهای هاچ‌بک دنیا تا امروز در اروپا شناخته می‌شود. ۲۰۶ تا سال ۲۰۱۳ بیش از ۱۰ ملیون دستگاه فروش داشته است. این آمار شامل فروش ایرانخودرو نیست.

تاریخچه پژو 206

پژو 206 یک سوپرمینی است که توسط خودروسازی فرانسوی پژو از سال 1998 تولید می شود. در اوایل دهه 1990، پژو تصمیم گرفت مستقیماً پژو 205 نمادین را جایگزین نکند، به این دلیل که سوپرمینی‌ها دیگر سودآور یا ارزشمند نیستند. در عوض، پژو یک استراتژی منحصر به فرد را دنبال کرد و تصمیم گرفت که یک نسخه جدیدتر، کوچکتر و سوپرمینی خود، پژو 106 (که در سال 1991 عرضه شد) را از سطح پایین رده 205 کاهش دهد، در حالی که پایین ترین مدل های پژو 306 بود که در سال 1993 عرضه شد تا با جایگزینی پژو 309، فروش را از 205های رده بالا بگیرد. 

متاسفانه برای پژو، این استراتژی جواب نداد. با حذف تدریجی 205، سوپرمینی های رقیب مانند فورد فیستا و فولکس واگن پولو همچنان به فروش خوب و حتی افزایش محبوبیت ادامه دادند و پژو به سرعت فروش خود را از دست داد. یک سوپرمینی جدید مورد نیاز بود و 206 در سال 1998 به عنوان جایگزینی تا حدودی دیرهنگام برای 205 به بازار عرضه شد و طیف های وسیعی از افراد مشهور از آن خریداری کردند تا خیلی سریع به شهرت آن افزوده شود.

جانشین نهایی آن یعنی پژو 207 در سال 2006 عرضه شد، اما پژو اعلام کرد که قصد دارد 206 را تا سال 2010 در حال تولید نگه دارد. از سال 2000، پژو 206 به مدت ده سال پرفروش ترین خودروی پژو در تمام دوران ها شد. سال 2010 به معنای پایان دادن به نسل '06' پژو پس از تقریبا 20 سال تولید بود. این خودرو تا پایان سال 2006 در فرانسه و انگلیس ساخته شد، تا زمانی که تولید به اسلواکی انتقال یافت. پایان تولید بریتانیا مصادف شد با بسته شدن کارخانه رایتون که پژو با خرید بخش اروپایی کرایسلر در سال 1979 آن را تصاحب کرده بود.

مدل های مختلف پژو 206

• هاچ‌بک سه در
• هاچ‌بک پنج در
• استیشن (اس‌دبلیو)
• کوپه روباز (سی‌سی)
• جی‌تی‌آی سه در
• آرسی (جی‌تی‌آی ۱۸۰) سه در
• صندوقدار (اس‌دی)
• سیتروئن سی۲
• +۲۰۶

پژو 206 دبلیوآرسی 

پژو ۲۰۶ دبلیوآرسی، یک نسخه از پژو ۲۰۶ می‌باشد که بر روی پژو ۲۰۶GT توسعه یافت و در میان سالهای سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۳ توسط تیم پژو اسپرت در رالی جهانی استفاده می‌شد. این خودرو از یک موتور ۲۰۰۰ سی سی ۳۲۵ اسب بخاری مجهز به توربوشارژر ۳۴ میلی‌متری (مطابق با قوانین FIA) به همراه سامانه انتقال قدرت ۶ دنده خطی و قابلیت انتقال نیرو به چهار چرخ بهره می‌برد. این خودرو در طول سه سال حضور در تیم پژو اسپرت، به مجموع ۲۵ قهرمانی در سالهای ۲۰۰۰، ۲۰۰۱ و ۲۰۰۲ دست یافت. در نهایت پژو ۳۰۷ دبلیو آر سی در سال ۲۰۰۴ جایگزین پژو ۲۰۶ دبلیوآرسی شد. پژو از مدل ۲۰۶RC به پاس پیروزی‌های چشم گیر این خودرو در مسابقات رالی، در زمان بازنشستگی آن در سال ۲۰۰۳ رونمایی کرد.

پژو 206 آرسی (جی‌تی‌آی ۱۸۰)

این مدل در سال ۲۰۰۳ میلادی و به مناسبت موفقیت‌های پژو با این خودرو در مسابقات رالی در میان سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۳ و برای تکرار موفقیت‌های پژو ۲۰۵ در دهه ۸۰ میلادی معرفی شد. این خودرو در بازار انگلستان با نام GTi 180 و در سایر نقاط دنیا با نام RC به فروش می‌رسید. ۲۰۶RC در محدوده کلاس خود عملکرد بالایی را به ارمغان آورد. این خودرو از موتور ۲لیتری EW10J4S بهره می‌برد که با استفاده از سامانه زمانبندی متغیر سوپاپ‌ها و همچنین منیفولد ورودی و خروجی بهبود یافته، می‌تواند تا ۱۷۷ اسب بخار نیرو به صورت تنفس طبیعی تولید کند که این خودرو را قادر به رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر در ساعت در ۷٫۳ ثانیه می‌کند.

این مدل، تنها به صورت هاچ بک سه در به تولید رسید و وزنی معادل ۱٬۱۰۰ کیلوگرم داشت. از جمله امکانات این مدل می‌توان به رینگ چرخ آلیاژی ۱۷ اینچی، مجموع ۶ کیسه‌هوا، صندلی‌های اسپرت مسابقه‌ای، سازوکار تعویض دنده کوتاه، سامانه کنترل پایداری الکترونیکی ESP، سامانه کنترل کشش ASR، سامانه ترمز بسیار قوی تر، اکسل عقب با بازوهای تقویتی و نسبت دنده اصلاح شده برای دنده‌های ۱ و ۲ نام برد. درنهایت تولید این مدل، در سال ۲۰۰۶ و سه سال پس از آغاز تولید، خاتمه یافت.

پژو 206 کروک

این خودرو در سال 2009 معرفی شد. سقف این خودرو از نوع تاشوی برقی و بر اساس سامانه جرج پائولین می‌باشد که برای نخستین بار در سال ۱۹۳۵ بر روی پژو ۴۰۲ نصب گردید. این مدل شامل موتورهای 1800cc TU5 و ۲۰۰۰cc EW10J4 می‌شود. این خودرو در سال ۲۰۰۷ با خودروی ۲۰۷CC جایگزین شد. ولی به هر حال بسیار بسیار بهتر از ۲۰۷cc است.

پژو 206 صندوقدار

پنجمین مدل پژو ۲۰۶ با همکاری پژو و ایران‌خودرو و با نام پژو ۲۰۶ اس‌دی یا پژو آریان تولید شده‌است. این خودرو در سال ۲۰۰۶ رونمایی شد. صندوق عقب کوچک ۲۰۶ علت اصلی رفتن به سمت تولید این خودرو بود حجم صندوق این خودرو ۳۸۵ لیتر است و از طریق ایران به ترکیه، روسیه و الجزایر صادر می‌شد. نام SD در واقع مخفف کلمه sedan است. این خودرو یکی از محصولات شرکت ایران خودرو واقع در تهران است و در تیپ‌های مختلفی به بازار وارد شد و با توجه به تیپ و آپشن استفاده شده در خودرو در قیمت‌های مختلفی مورد خرید و فروش واقع می‌شد. تولید این خودرو در اکتبر ۲۰۰۸ در آمریکای جنوبی و با نام "Passion 207" آغاز گردید. همچنین در بازارهای چین و مالزی این خودرو با نام ۲۰۷ به فروش رسید.

پژو 206 پلاس

این خودرو (که در واقع فیس لیفتی بر روی شاسی و پلت فرم پژو ۲۰۶ محسوب می‌شود) در سال ۲۰۰۹ توسط پژوی برزیل طراحی شد و برای آن دو موتور ۱۱۰۰cc TU1JP و ۱۴۰۰cc TU3JP در اروپا در نظر گرفته شد. در اواخر همان سال ایران خودرو از آن به عنوان خودرویی جدید با پیشرانه ۱۶۰۰cc TU5JP و با نام «پژو ۲۰۷i» رونمایی نمود. نام این خودرو در اروپا +۲۰۶ و در آمریکای لاتین 207Compact می‌باشد. تجهیزات آن در ایران مطابق با تجهیزات پژو ۲۰۶ تیپ ۵ و ۶ است.

تغییرات این خودرو نسبت به پژو ۲۰۶ به ۶ قسمت «سپر جلو، کاپوت، گلگیرهای جلو، چراغهای جلو، سپر عقب و در نهایت داشبورد» محدود می‌شود.[۳] تولید این خودرو نهایتاً در اروپا در سال ۲۰۱۲ و در ایران در سال ۱۳۹۱ و در پی تشدید تحریم‌های علیه ایران متوقف شد.اما در سال ۱۳۹۵ پیش فروش‌های این خودرو به صورت ایرانیزه آغاز شد و با تغییراتی مثل تغییر گرافیک چراغ‌ها، تغییر طراحی آینه‌ها، اضافه شدن مانیتور مولتی مدیا و تغییر طرح غربیلک فرمان و … می‌توان اشاره کرد و این خودرو تولیدش پس از وقفه ای چندساله ادامه یافت.

ایران خودرو همچنین در سال ۹۶ اقدام به تولید نسخه صندوقدار این خودرو گرفت. این نسخه طبق ادعای این شرکت با سرمایه‌گذاری ۵۵ میلیاردی تولید گشته‌است. البته که این خودرو پیش‌تر هم در بازار برزیل تحت نام 207 Passion عرضه شده‌است. لازم است ذکر شود که پلت فرم این خودرو همان ۲۰۶ اس‌دی است و از نظر امکانات هم تمامی امکانات موجود در ۲۰۷ به همراه بال عقب، فرمان برقی و آینه تاشوبرقی را دارد که نسبت به تیپ فول آپشن ۲۰۶ اس‌دی (V8) امکانات بیشتری دارد. ۲۰۷ سقف شیشه ای در دی ۱۳۹۷ در نمایشگاه تهران رونمایی شد. پژو ۲۰۷ سقف شیشه ای نهایتاً در سال ۱۳۹۹ عرضه شد. سقف این خودرو از نوع سانروف یا پانوراما نیست اما به غلط و به اصطلاح بازاری، پژو ۲۰۷ پانوراما نامیده می‌شود. سقف این خودرو در واقع از نوع مونروف است و باز نمی‌شود. پژو ۲۰۷ از بدو تولد در ایران با رینگ آلومینیمی سایز ۱۴ به نام «تورنادو» عرضه می‌شد که این رینگ ساخت فرانسه است اما در سال ۱۳۹۷ از لیست تجهیزات استاندارد این خودرو حذف گردید و رینگ فولادی (قالپاق) و رینگ پنج پر شمشیری جایگزین آن شدند. پژو ۲۰۷ در تابستان سال ۱۳۹۹ مجهز به فرمان برقی شد.

در خرداد سال ۱۴۰۱ ایران‌خودرو در نمایشگاه خودروی تهران ۱۴۰۱ از نسخه MC رونمایی کرد. این نسخه جدید، هرچند که در ظاهر، به جز تغییر رنگ سقف و برخی دیگر از اجزای بدنه، تفاوت ظاهری دیگری با پژو 207 ندارد ولی به لطف پیشرانه بهبود یافته TU5 با نام TU5P و گیربکس شش سرعته اتوماتیک 6AT ، مورد استقبال خریداران ایرانی قرار گرفته است.

ویژگی های ۲۰۷ MC

• موتور جدید TU5P با بهبود 5 تا 7 درصدی خروجی قدرت و گشتاور
• کاهش مصرف سوخت با نصب سیستم CVVT یا سیستم متغیر زمانبندی سوپاپ‌ها
• ارتقای آلایندگی به یورو5
• گیربگس جدید 6 سرعته اتوماتیک
• استفاده از رنگ قرمز در سقف، اسپویلر، غربیلک فرمان چرمی، برخی قطعات روی داشبورد، دوخت جدید روکش صندلی‌ها، برخی قطعات رودری، قاب دور چراغ مه‌شکن، قاب آینه جانبی، قاب چراغ پلاک عقب، هواکش روی کاپوت و دوخت گردگیر دسته دنده.

سیتروئن سی 2

در سال ۲۰۰۶ گروه پی‌اس‌ای تصمیم گرفت که با اجرای تغییراتی بر روی شکل و شمایل خودروی پژو ۲۰۶ نسخه‌ای از سیتروئن سی۲ را به صورت اختصاصی برای بازار چین عرضه کند، زیرا در این بازار برند سیتروئن از مقبولیت بیشتری نسبت به برند پژو بهره‌مند بود. این ابتکار برای گروه پی‌اس‌ای تازه نبود چرا که پیش از این هم همین گروه با اجرای تغییراتی در شکل ظاهری خودروی پژو ۱۰۴ اقدام به عرضه خودروی سیتروئن ال‌ان‌ای نمود. مشخصات فنی و موتوری این خودرو با توجه به این که در کارخانه سیتروئن چین مونتاژ می‌شود هیچگونه شباهتی به نسخه‌های اروپایی سیتروئن سی۲ ندارد.

پژو 206 در ایران

پژو ۲۰۶ برای نخستین بار در سال ۱۳۸۰ به بازار ایران عرضه شد. ۲۰۶ آن موقع به همراه پژو پارس و سیتروئن زانتیا خودروهای روی بورس بازار بودند و قیمتش در آن زمان متوسط روبه بالا بود. کیفیت مونتاژ ایران خودرو با شرکت اصلی پژو در فرانسه تفاوت زیادی دارد. ۲۰۶ فرانسوی از سال ۱۳۸۰ که عرضه شد تاکنون در شش تیپ مختلف تولید شده‌ است که در حال حاضر تنها پژو ۲۰۶ تیپ ۳ سقف شیشه ای تولید می‌گردد.

• تیپ یک: نخستین مدل عرضه شده ۲۰۶ به بازار بود. امکاناتی مانند فرمان دوشاخه، ساعت دیجیتال و سامانه صوتی قدیمی این مدل را از بقیه خانواده ۲۰۶ متمایز می‌کند. این خودرو از پیشرانه TU3 با تسمه تایم ۱۰۸ دنده که متفاوت با ۱۰۴ دنده تیپ۲ هست و جعبه‌دنده پنج سرعته دستی بهره می‌برد. با ضرایب دنده نزدیک به گیربکس تیپ پنج
• تیپ دو: دارای کیسه هوا راننده و سرنشین و مانیتور شرایط خودرو، حسگر دنده عقب، حسگر برف پاک کن خودکار و سامانه اعلان پنچری، ضربه، بنزین و نمایش بازبودن کدام در. تیپ دو از سامانه برق کشی مولتی پلکس بهره می‌برد اما به مانند تیپ یک آینه‌های دستی دارد. از سال ۱۳۹۰ ترمز ABS و EBD به این خودرو افزوده شد. تا سال ۱۳۹۰ پر فروش‌ترین محصول خانواده ۲۰۶ بود اما از آن سال به بعد تیپ پنج جایش را گرفت. این خودرو هم از پیشرانه TU3 و شتاب بسیار بالا و جعبه‌دنده پنج سرعته دستی بهره می‌برد.
• تیپ سه: می توان گفت این خودرو در اصل همان تیپ پنج است اما با موتوری متعلق به تیپ دو. زمانی که ۲۰۶ تیپ سه وارد بازار شد، همراه با یک سامانه تهویه مطبوع خودکار، گرم کن آینه برقی، دو کیسه هوا، سامانه‌های ترمز EBD و ABS، سامانه صوتی بهبود یافته کلاریون و غیره یکی از آپشنال‌ترین خودروهای موجود در بازار بود که با قیمتی خوب روانه بازار شد. در بهار ۱۴۰۱ ایران خودرو پژو ۲۰۶ تیپ ۳ سقف شیشه ای(پانوراما) را تولید کرد. این نسخه رینگ آلومینیومی دارد و از ترمز دیسکی عقب بهره می‌برد. بقیه تجهیزات این خودرو همانند تیپ ۳ معمولی است.
• تیپ چهار: در این خودرو دیگر خبری از پیشرانه TU3 نیست و جایش را یک پیشرانه ۱٫۶ لیتری با نام TU5 گرفته‌است که توان ارائه قدرتی در حدود ۱۰۵ اسب بخار را دارد. علاوه برا ین این خودرو به جای گیربکس دستی پیشفرض از یک گیربکس ۴ سرعته اتوماتیک با کد AL4 و بدون قابلیت تعویض به صورت دستی بهره می‌برد. این خودرو به شکل skd در سالهای ۱۳۸۱ و ۱۳۸۲ مونتاژ و عرضه شد. پژو ۲۰۶ تیپ ۴ فاقد آینه برقی، شیشه عقب برقی و تهویه مطبوع اتوماتیک است.
• تیپ پنج: محبوبترین هاچ بک میان تیپ‌های ۲۰۶ تیپ پنج این خودرو است. این مدل از همه مدل‌های پیشین آپشنال تر و مقرون به صرفه تر است و در اوایل عرضه یکی از بهترین‌های بازار بود. یک موتور ۱٫۶ لیتری TU5 با توان تولید ۱۰۵ اسب بخار، گیربکس ۵ سرعته دستی، ترمزهای ABS دیسکی ۴ کاناله و ارتفاعی کمتر در سامانه تعلیق آپشن‌هایی بود که تیپ پنج با کمک آنها هنوز هم محبوبیت خود را حفظ کرده‌است.
• تیپ شش: پژو ۲۰۶ تیپ ۶ در سال ۱۳۸۳ در بازار عرضه شد و تولید آن تا اواسط سال ۱۳۹۱ ادامه داشت. موتور این خودرو از نوع tu5 با ۱۰۵ اسب بخار قدرت می‌باشد که بر روی پژو ۲۰۶ تیپ ۴ و ۵ نیز از همین موتور استفاده شده‌است. گیربکس اتوماتیک پژو ۲۰۶ تیپ ۶ همان گیربکس AL4 موجود بر روی تیپ ۴ است فقط با این تقاوت که قابلیت تعویض دنده دستی را دارد. در واقع گیربکس پژو ۲۰۶ تیپ ۶ یک گیربکس تیپ ترونیک است. پژو ۲۰۶ تیپ ۶ از لحاظ امکانات، مشابه پژو ۲۰۶ تیپ ۵ است و امکاناتی مانند آینه‌های برقی، شیشه عقب برقی و تهویه مطبوع اتوماتیک را می‌توان در لیست امکانات پژو ۲۰۶ تیپ ۶ یافت.

توقف تولید پژو 206 در ایران

با آغاز سال ۱۳۹۱ هجری شمسی و تحریم‌های بین‌المللی علیه فعالیت‌های هسته‌ای ایران و هم‌زمان شدن این موضوع با مسئله همکاری مشترک جنرال موتورز آمریکا و پژو، زمزمه‌های پایان همکاری پژو و ایران خودرو به وجود آمد و در نهایت در اواخر تابستان همین سال، همکاری پژو و ایران خودرو به‌طور کامل قطع شد و پژو به ارسال قطعه برای ایران خودرو پایان داد. پس از توقف تولید این خودرو مدیران خودرو سازی ایران به فکر چاره ای شدند و در نتیجه مدل ایرانی شده به جای قطعات فرانسوی را تولید کردند همکاری ایران خودرو و پژو پس از توافق برجام بیشتر شد اما در سال‌های اخیر کمرنگ شده‌است. 

تولید ۲۰۶ و ۲۰۷آی ایرانیزه

پس از اینکه تولید پژو ۲۰۶ متوقف شد، ایران خودرو برای کاهش ضرر ناشی از توقف ناگهانی تولید این خودرو و همچنین پاسخ به عطش بازار، دست به تولید پژو ۲۰۶ ایرانی، بدون نظارت و اجازه و لیسانس پژوی فرانسه زد. در این خودرو تمامی قطعاتی که تحت نظر و لیسانس پژوی فرانسه تولید یا از سوی پژو برای تولید ۲۰۶ تأمین می‌شد، با نمونه‌های ساخت داخل یا کشورهای شرق آسیا تعویض شد.

حتی برخی از سامانه‌های این خودرو که دارای انحصار ساخت توسط پژو بود، از روی این خودرو حذف گردید به گونه‌ای که خودروی جدید تنها در ظاهر با ۲۰۶های پیشین شباهت داشته و بسیاری از توانایی‌های اصلی آن عملاً وجود ندارد، به عنوان نمونه می‌توان از تغییر صفحه نمایش چند منظوره خودرو به نوع بزرگتر (اما با امکانات بسیار کمتر) به جای صفحه نمایش هوشمند متداول تک خطی، استفاده از پشت کیلومتر رانا در نمونه‌های تولیدی اسفند ۱۳۹۱ تا فروردین ۱۳۹۲ و بهره‌گیری از قطعات کیسه‌هوای ایرانی و چینی و ترمز ای‌بی‌اس کره‌ای اشاره نمود همچنین این خودرو به هیچ عنوان امکان استفاده از کروزکنترل‌های متداول خانواده خودروهای پژو و سقف پانورامای فابریک ۲۰۶ را ندارد. همچنین پیش از توقف تولید پژو ۲۰۶، ایران خودرو از رانا به عنوان جانشین پژو ۲۰۶ یاد کرده بود که با توقف تولید پیش از موعد ۲۰۶، رانا زودتر به بازار ارائه شد. موتور این خودرو به‌طور مشترک توسط کشورهای ایران، هند و چین طراحی شده‌است که مصرف سوخت بالاتر و قدرت کمتری نسبت به نمونه‌های فرانسوی دارد. ۲۰۶های ایرانیزه در ظاهر هم با طرح متفاوت چراغ عقب و ستون B همرنگ بدنه نسبت به نمونه فرانسوی قابل شناسایی است.

همچنین در زمستان سال ۱۳۹۴، خبری مبنی بر داخلی‌سازی پژو ۲۰۷آی بر روی خروجی خبرگزاری‌ها مخابره شد و سپس در اسفند همان سال نمونه‌ای از این خودرو در نمایشگاه توانمندی‌های صنعت خودرو رونمایی شد و بسیار زود، در فروردین ۱۳۹۵ پیش فروش آن برای تحویل از مرداد ماه همان سال آغاز گشت، اما تحویل نخستین سری از آن تا دی ماه همان سال به طول انجامید.بنا بر اظهارات مدیر عامل وقت ایران خودرو، تولید ۲۰۷آی جدید کاملاً مستقل از پژو بوده و مانند تولید ۲۰۶های ایرانی، از قطعات ساخت داخل و جنوب شرق آسیا و بدون نظارت و لیسانس پژو در تولید این خودرو استفاده شده‌است.

این خودرو نیز، مانند پژو ۲۰۶ ایرانی از سامانه برق ایران خودرو موسوم به اکو مکس بهره می‌برد که محدودیت‌های بسیار زیادی نسبت به ۲۰۷ آی‌های اصلی دارد. قطعات دارای انحصار تولید از سمت پژو از روی این خودرو حذف گردید؛ به شکلی که این خودرو تنها در ظاهر با ۲۰۷آی‌های اصلی مشترک بود. همچنین در قسمت چراغ‌ها، فرمان و کیسه‌هوا و مالتی مدیا که شرکت قادر به کپی کردن قطعات با کیفیت و ظاهر اصلی نبود، با قطعاتی با طرح متفاوت از ۲۰۷آی اصلی جایگزین گشت. کیفیت قطعات ارائه شده توسط ایران خودرو درمقایسه با قطعات اصلی دارای کیفیت پایینتری است. نمونه سقف شیشه ای (پانوراما) این خودرو هم در سال ۱۳۹۷ معرفی اولیه شد و نخستین سری آن در سال ۱۳۹۹ عرضه شد.

سایر مشخصات پژو 206

پژو ۲۰۶ محصول سال ۱۹۹۸ فرانسه و یکی از پرفروش‌ترین خودروهای پژو می‌باشد، این خودرو مجهز به سامانه مالتی پلکس است که در این سامانه، کلیه دستورهایی که راننده صادر می‌کند، به یک واحد مرکزی الکترونیکی (BSI) ارسال و از آن جا، فرمان لازم برای عملگر مربوط صادر می‌شود. در حال حاضر از شبکه مالتی‌پلکس روی خودروهایی نظیر سمند و سورن نیز به جای دسته‌سیم معمولی استفاده می‌شود. این سامانه در اواخر دهه ۱۹۸۰ توسط شرکت آلمانی بوش ابداع شد. برای فعال کردن این آپشن‌ها نیاز به تغییرات در bsi خودرو پژو ۲۰۶ می‌باشد و لازم است ذکر شود در خودروهایی که سال تولید آنها بعد از ۹۱ می‌باشد امکان تغییر با توجه به تغییر نوع سیم کشی میسر نیست.

• هشدار سرعت، با قابلیت انتخاب سرعت مورد نظر به منظور هشدار به راننده مبنی بر تخطی از سرعت تعیین‌شده. توسط دستگاه عیب‌یاب می‌توان هشدار مربوط به سرعت را در خودرو فعال کرد
• روشن شدن خودکار فلاشر در زمان ترمز شدید در هنگام ترمزهای ناگهانی و شدید
• روشن شدن نور بالا و نور پایین به صورت هم‌زمان در هنگام استفاده از نور بالای دائم
• قفل شدن خودکار قفل درها با افزایش سرعت به بیش از ۱۰ کیلومتر در ساعت
• قفل شدن خودکار درها در صورتی که پس از بازکردن قفل مرکزی، به مدت ۳۰ ثانیه هیچ‌یک از درها باز نشود
• روشن ماندان چراغ‌های جلو به مدت ۳۰ ثانیه پس از خاموش کردن خودرو (چراغ همراهی)
• تهویه مطبوع خودکار (غیر از تیپ دو و تیپ‌های پایین ۲۰۶ اس‌دی)
• جلوگیری از آسیب به تیغه‌های برف‌پاک‌کن
• برف‌پاک کن هوشمند حساس به سرعت
• روشن شدن خودکار برف‌پاک‌کن عقب در زمان استفاده از دنده عقب
• استفاده از شیشه بالابرها و آیینه‌های برقی به مدت ۴۵ ثانیه و برف پاک کن‌ها تا ۶۰ ثانیه پس از خاموش کردن خودرو
• استفاده از سامانه صوتی تا ۳۰ دقیقه پس از خاموش شدن خودرو
• امکان انتخاب قطر چرخ
• یافتن خودرو در پارکینگ‌ها (با فشردن کلید قفل بر روی سوئیچ)
• ضد سرقت بودن رادیو پخش
• روشن ماندن چراغ سقف
• فعال شدن هشدار درها
• بی‌صدا کردن رادیو پخش که با نگه داشتن دکمه‌های بالا و پائین ضبط صورت می‌گیرد
• نصب چراغ داخل جعبه داشبورد و چراغ مطالعه روی سقف، تنها به تهیه و نصب کلید و چراغ بدون نیاز به معرفی، قابل راه اندازی است. سوکت‌های مربوط به این سامانه‌ها پشت کنسول وسط در مدل‌های با تهویه مطبوع اتوماتیک موجود است و پشت کنسول وسط زیر چراغ سقف جا سازی شده‌است.
• سخت‌افزارهای دیگر کامپیوتر سفر، ره‌یاب، حسگر نور و باران، شیشه‌شوی چراغ‌های جلو، کروز کنترل ساده و لیمیتر دار نیز بر روی خانواده پژو ۲۰۶ قابل نصب است.

مطالب مرتبط:

• همه چیز در مورد پژو 405
• همه چیز درباره پراید

پژو 405 یک خودروی خانوادگی بزرگ است که توسط خودروساز فرانسوی پژو در خرداد 1366 ( ژوئیه 1987 ) عرضه شد و همچنان تحت لیسانس خارج از فرانسه تولید می شود. اما در سال 1376 تولید آن در اروپا متوقف شد. این خودرو در سال 1367  با بیشترین تعداد آرا در تاریخ مسابقه به عنوان خودروی سال اروپا انتخاب شد. در آن سال حدود 2.5 میلیون پژو 405 در سراسر جهان، از هر دو مدل LHD و RHD، فروخته شد. در اوایل سال 2020، دوره تولید 33 ساله پژو 405 به عنوان بیستمین خودروی تک نسل با عمر طولانی در تاریخ به شمار می‌رفت.

ظاهر آن شبیه به آلفارومئو 164 است که در همان سال عرضه شد و همچنین توسط Pininfarina طراحی شده است. در حالی که 405 کفپوش خود را با سیتروئن BX مشترک است، سیستم تعلیق هیدروپنوماتیک آن خودرو را ندارد. خودرو پژو XUD 405  آخرین خودروی پژو فروخته شده در ایالات متحده بود که بین سال‌های 1988 و 1991 فروخته شد.

تاریخچه پژو 405

در ژوئیه ۱۹۸۷، پژو مدل ۴۰۵ را تنها در نسخه سدان معرفی کرد. فروش ۴۰۵ به سرعت در بازارهای قاره اروپا آغاز شد در آغاز فروش برای پژو ۴۰۵، چهار موتور بنزینی با قدرت از ۶۴ تا ۱۵۸ اسب‌بخار موجود بودند که در سال ۱۹۸۸، انواع موتورهای دیزل و توربوشارژر به موتورهای قابل سفارش برای ۴۰۵ اضافه شدند. مدل استیشن نیز در طول سال ۱۹۸۸ معرفی شد، تا سال ۱۹۹۰ حدود یک میلیون دستگاه پژو ۴۰۵ توسط پژو فروخته شد. ۴۰۵ در سال ۱۹۹۱ یک‌بار فیس‌لیفت شد، به روزرسانی‌های این فیس‌لیفت در داشبورد، فرمان اتومبیل و عایق‌های صوتی بود.

در سال ۱۹۹۲ پژو ۴۰۵ یک‌بار دیگر فیس‌لیفت شد. در فاز دوم فیس‌لیفت چراغ‌های عقب باز طراحی شدند و بخش کرکره‌ای میان‌چراغ‌های عقب حذف شد. همچنین در فاز دوم یک داشبورد جدید برای ۴۰۵ طراحی شد. در فیس‌لیفت دوم در نسخه‌های MI16 و T16 دو کیسه‌هوا در جلو قرار داده شد. در پاییز سال ۱۹۹۵، پژو ۴۰۶ رونمایی و تولید نسخه سدان ۴۰۵ متوقف شد. ۴۰۵ یکی از پرفروش‌ترین ماشین‌های خانوادگی در اروپا بود که بیشترین فروش خود را در فرانسه و بریتانیا تجربه کرد. این خودرو هشتمین خودروی پرفروش در بریتانیا در سال‌های ۱۹۹۲ و ۱۹۹۳ بود.

پژو 405 یکی از پرفروش‌ترین خودروهای خانوادگی بزرگ‌تر اروپا، به‌ویژه در فرانسه و بریتانیا بود. این خودرو در سال های 1992 و 1993 هشتمین خودروی پرفروش بریتانیا بود.

مدل های مختلف پژو 405

در بازارهای جهانی ۴۰۵ با ۵ موتور بنزینی و دو موتور دیزل، که همگی چهار سیلندر بودند به فروش می‌رسید.

• موتور ۱٫۴ لیتری با ۷۰ اسب‌بخار (۵۲ کیلووات) و ۵٬۶۰۰ نیوتن متر گشتاور.
• موتور ۱٫۶ لیتری (۱٬۵۸۰ سی‌سی) با یک جعبه‌دنده دستی پنج سرعته و ۹۲ اسب‌بخار (۶۹ کیلووات) و ۶۰۰۰ نیوتن متر گشتاور دور در دقیقه.
• موتور ۱٫۹ لیتری (۱٬۹۰۵ سی‌سی) ۸ سوپاپ که با یک جعبه‌دنده دستی پنج سرعته در دسترس بود. (نسخه‌های اتوماتیک هم قابل سفارش بودند)
• موتور ۱٫۹ لیتری ۱۶ سوپاپ با کد mi۱۶ که ۱۶۰ اسب‌بخار (۱۲۰ کیلووات) و ۶٬۵۰۰ دور در دقیقه گشتاور تولید می‌کرد و توانایی حرکت تا ۲٢۵ کیلومتر بر ساعت را داشت.
• موتور ۲ لیتری تی۱۶ با کد ایکس‌یو۱۰ که ۲۲۰ اسب‌بخار(۱۶۴ کیلو وات) قدرت تولید می‌کرد.
• موتور دیزلی ۱٫۹ لیتری (۵۲ کیلوواتی) که ۴٬۶۰۰ نیوتن متر گشتاور را تولید می‌کند.
• موتور توربودیزل ۱٫۸ لیتری با ۶۷ کیلووات قدرت.

پژو 405 در ایران

تولید پژو ۴۰۵ در ایران تقریباً پس از توقف تولید ۴۰۵ در اروپا و آمریکای شمالی شروع شد. پژو ۴۰۵ حدود سه دهه در ایران تولید شد. خانواده ۴۰۵ که شامل انواع ۴۰۵، روآ، آردی، ۴۰۵ استیشن و پارس می‌شود از ابتدای تولیدشان تا سال ۱۳۸۹ حدود ۲ میلیون و ۲۹۵ هزار دستگاه توسط ایران‌خودرو تولید شده‌اند که پس از خانواده پراید بیشترین تیراژ خودرو از ابتدای صنعت خودروسازی ایران را از آن خود کرده‌است. 

در ایران چندین خودرو بر اساس پلت فرم پژو ۴۰۵ تولید می‌شود. پژو پارس یا پژو پرشیا فیس لیفتی از پژو ۴۰۵ است که در آن در بخش‌های سپر جلو و عقب، جلوپنجره، در کاپوت، چراغ‌های جلو و عقب و در صندوق عقب نسبت به ۴۰۵ تغییر یافته‌است. پژو آردی هم خودرویی شبیه به مدل‌های پیش از فیس لیفت ۴۰۵ بود که با موتور پیکان و محور محرک عقب عرضه می‌شد. مدل ارتقا یافته آن نیز پژو روآ نام دارد که در سال ۸۵ و در ابتدا با نام آردی‌ایکس عرضه می‌شد.

خودرو سمند که به عنوان اولین خودروی ملی ایران شناخته می‌شود نیز خودرویی بر مبنای پلت فرم پژو ۴۰۵ است و در ابتدا قرار بود جانشین پیکان شود.

ایران خودرو مدل‌های زیر را بر اساس پژو ۴۰۵ تولید کرد:

• پژو ۴۰۵ GL/GLX: ابتدا با موتور ۱٫۶ لیتری و پس از آن ۱٫۹ لیتری ۸ سوپاپ کاربراتوری که تولید آن در سال ۲۰۰۲ متوقف شد.
• پژو ۴۰۵ GLX: با موتور ۱٫۸ لیتری ۸ سوپاپ انژکتوری که از سال ۸۲ تا سال ۹۹ تولید می‌شد.
• پژو ۴۰۵ GLI:مدل کم آپشن تر GLX که در سال‌های ۸۳ تا ۸۶ تولید می‌شد.
• پژو ۴۰۵ SLX:مدل بروزرسانی شده پژو ۴۰۵ که با تغییراتی در نمای خارجی و داخلی و موتور ۱٫۶ لیتری تی‌یو۵ از سال ۱۳۸۸ عرضه شد. (نسخه‌های اولیه موتور ۱٫۸ لیتری داشتند)
• پژو پارس: فیس‌لیفت پژو ۴۰۵ در نمای جلو و عقب؛ خود پارس در ۴ مدل مختلف عرضه می‌شود:

1. پژو پارس معمولی: که از سال ۹۰ به بعد با نام پژو پارس سال شناخته می‌شود. این مدل با موتور ۱٫۸ لیتری ۸ سوپاپ ایکس‌یو۷ عرضه می‌شود و جدیداً نسخه بهبودیافته این موتور با نام ایکس‌یو۷پی روی این خودرو قرار می‌گیرد.
2. پژو پارس LX:  که با موتور ۱٫۶ لیتری ۱۶ سوپاپ تی‌یو۵ عرضه می‌شود.
3. پژو پارس ELX: با ۲ موتور ۱٫۹ لیتری ۸ سوپاپ و ۱٫۸ لیتری ۱۶ سوپاپ عرضه می‌شد. به تازگی نسخه جدید این خودرو با امکانات بیشتر معرفی شده که موتورهای ۱٫۸ لیتری ۸ سوپاپ و ۱٫۶ لیتری ۱۶ سوپاپ برروی آن قرار می‌گیرند.
4. پژو پارس اتوماتیک: در اوایل با موتور ۱٫۸ لیتری عرضه می‌شد که بعدها با جای خود را به موتور ۱٫۶ لیتری داد.

• پژو آردی و پژو روآ: هردو خودرو با ظاهر ۴۰۵ و موتور ۱٫۶ لیتری پیکان عرضه می‌شدند.
• سمند، سمند سورن، دنا و دنا پلاس: خودروهای ملی ایران که با پلت فرم، گیربکس و موتور (در مدل سمند) پژو ۴۰۵ عرضه می‌شوند.
• وانت آریسان: علی‌رغم اینکه با نشان تجاری ایران خودرو عرضه می‌شود ولی شباهت‌های ظاهری آن با پژو ۴۰۵ انکار ناپذیر است.

پژو 405 در آمریکای شمالی

سه نسخه از ۴۰۵ در آمریکای شمالی تا پایان سال ۱۹۸۸ به فروش رسید. دونسخه با موتورهای متفاوت و نسخه اس که نسخه اسپرت ۴۰۵ بود. ۴۰۵ پس از خروج شرکت پژو پس از سال ۱۹۹۱ از بازارهای آمریکا و کانادا خارج شد.

پژو 405 در بریتانیا

در آغاز ماه ژانویه ۱۹۸۸ پژو ۴۰۵ وارد بازار بریتانیا شد. پژو ۴۰۵ انگلستان در ابتدا مجهز به یک موتور ۱٫۶ لیتری کاربراتوری بود در اواخر سال ۱۹۸۸ اولین مدل از مدل ام آی پی ۱۶ وارد بازار انگلیس شد. همچنین در این سال نسخه استیشن با موتور ۱٫۸ لیتری گازوئیلی وارد مدار تولید شد. در اواخر سال ۱۹۸۹ نسخه چهار چرخ محرک ام‌آی۱۶ به بازار اضافه شد.

پژو 405 موتوراسپرت

نسخه موتور اسپورت 405، رالیینگ 405 توربو 16 GR، بسیار متفاوت از مدل جاده 405 بود. این خودرو به سبک بدنه کوپه در پیکربندی موتور وسط ساخته شده بود، دارای چهار چرخ محرک ثابت با دیفرانسیل مرکزی قابل تنظیم الکترونیکی مانند 205 بود.از این مدل حداقل چهار مورد تولید شد که در تپه نوردی و رالی پاریس-داکار شرکت می کردند. امروزه سه مورد در موزه رسمی پژو و دیگری در یک مجموعه خصوصی است.

• 1988: راننده فنلاندی Ari Vatanen رکورد جدیدی را در کوهنوردی بین المللی Pikes Peak به نام خود ثبت کرد . کانکونن و پیرونن برنده رالی پاریس-داکار در 405 T16 GR شدند.
• 1989: پیروزی در رالی پاریس-داکار توسط تیم Vatanen-Ickx با 405 T16 GR.
• 1990: پیروزی در رالی پاریس-داکار توسط تیم Vatanen-Berglund با 405 T16 GR.

نسخه BTCC پژو 405 بر اساس قوانین سوپر تورینگ ساخته شده است. پژو Racing 405s از نظر مشخصات بسیار نزدیکتر به مدل‌های جاده‌ای برای چندین سال در مسابقات اتومبیلرانی تور اروپا در اوایل تا اواسط دهه 1990، به ویژه در مسابقات قهرمانی اتومبیل‌های تور بریتانیا و قهرمانی سوپرتوریسم فرانسه مورد استفاده قرار گرفت. در بریتانیا، 405 موفقیت چندانی به دست نیاورد، اما این خودرو در سال‌های 1994 و 1995، در دستان لوران آیلو، برنده سری فرانسوی شد.

پژو ۴۰۵ GLX

در ابتدا پژو ۴۰۵ در مدل GLX در دو نسخه ۱۶۰۰ سی‌سی و ۲۰۰۰ سی‌سی ارایه شد. خیلی زود مشتریان متوجه موتور قدرتمندتر و کارکرد بهتر نوع ۲ لیتری شدند و این تیپ در بازار لقب پژو جی‌ال‌ایکس ۲۰۰۰ گرفت. خریداران و متقاضیان مدل ۲۰۰۰ بیشتر از ۱.۶ لیتری بودند و بنا به‌دلایلی ایران خودرو توانایی پاسخ به تمام مشتریان را نداشت. علاوه بر آن، سازندگان دغدغه ایمنی و خطرات تصادف بیشتر با موتور ۲۰۰۰ را هم داشتند. برای همین تنها چند سال بعد و در حالی که اکثر مشتریان علاقمند به نوع ۲۰۰۰ نتوانسته بودند به ماشین درخواستی خود برسند، در سال ۱۳۸۱ هر دو نسخه از خط تولید خارج شدند و جای خود را به یک مدل پژو GLX ۱.۸ لیتری دادند.

پژو ۴۰۵ GLI

یکی دیگر از انواع پژو ۴۰۵ مدل GLI است؛ نسخه‌ای کم‌آپشن‌تر و البته با قیمت کمتر مدل GLX که ایران خودرو خیال می‌کرد با حذف بعضی از امکانات مثل شیشه‌های برقی و آینه‌های برقی و همینطور گذاشتن یک سپر ساده و مشکی بجای سپر همرنگ بدنه می‌تواند آن دسته از مشتریانی که توانایی پرداخت مبلغ خرید تیپ اول را ندارند به خود جذب کند. پژو ۴۰۵ GLI در سال ۱۳۸۲ معرفی شد و از لحاظ ظاهر به جز همان سپر که اشاره شد تفاوت خاصی با GLX نداشت؛ در بخش مکانیکی نیز هر دو مثل هم بودند و تغییری در این قسمت صورت نگرفته بود.

پژو ۴۰۵ SLX

آخرین نسخهٔ معرفی شده توسط ایران خودرو از انواع پژو ۴۰۵ این مدل است که از سال ۱۳۸۸ به مشتریان عرضه شد. پژو ۴۰۵ SLX دچار تغییراتی نسبت به گذشته شده بود و می‌توان این تفاوت‌ها را در بخش‌هایی مثل چراغ‌ها و داخل اتاقک دید. در طراحی جدید، مه‌شکن عقب و جلو و همچنین به درب صندوق عقب اسپویلر اضافه شده بود؛ چراغ‌ها کریستالی شدند و در کابین نیز داشبورد و صفحه کیلومتر و دنده طراحی جدیدی پیدا کرده بودند. ضمن اینکه این مدل را می‌توان با سفارش موتور جدید ۱۶۰۰ سی‌سی و TU5 معروف این گروه خودروسازی که بر روی پژو ۲۰۶ تیپ ۵ قرار می‌گیرد، دریافت کرد.

پژو آردی

کج‌روی در تولیدات شاخه پژو ۴۰۵ در کارخانه ایران خودرو به نوعی از این مدل شروع شد. در سال ۱۳۷۸ این گروه ایرانی مدل را معرفی کرد که پژو آردی نام داشت. نام آن از Rear Wheel Drive گرفته شده و بدین معنا بود که این نسخه از ۴۰۵ یک خودروی دیفرانسیل عقب است. ایران خودرو برای آردی از موتور پیکان استفاده کرده بود و بدنه پژو را روی آن قرار داده بود! با این حرکت قصد داشت با پایین آوردن محسوس قیمت ۴۰۵ به‌نوعی حتی مشتریانی که بودجه‌ای در حد پیکان داشتند را به سمت خود بکشاند. در واقع، این گروه خریداران پول چهره پژو ۴۰۵ را بدهند، در حالیکه کیفیت سواری و قدرت پیکان نصیبشان می‌شد. هر چند که در ظاهر این روش حرکتی ناامیدانه دیده می‌شد، اما برخلاف انتظار پروژه آردی آن چنان که پیش‌بینی می‌شد شکست نخورد.

پژو روآ

پزو روآ یکی دیگر از انواع پژو ۴۰۵ بود که به بازار ایران قدم گذاشت. بعد از بالا گرفتن انتقادات از ابداع ایران خودرو در تولید آردی و خصوصاً مشکلات پیش آمده در آن محصول به خاطر دیفرانسیل عقب بودن و ضعیف بودن پیشرانه پیکان برای بدنه پژو، این گروه خودروساز در سال ۱۳۸۵ مدل پژو روآ را معرفی کرد. این مدل به نوعی همان آردی بود که موتور ارتقا یافتهٔ پیکان روی آن گذاشته شد. با این حال، نتایج نشان می‌داد که اوضاع این مدل نیز مثل آردی در کارکرد و راندمان فنی اصلاً مطلوب و مناسب نیست.

مزایا و معایب پژو 405

از جمله نکات مثبت پژو405 می توان به فضای جادار کابین، فراوانی لوازم و قطعات، خدمات پس از فروش مناسب و سیستم تعلیق نه چندان خشک اشاره کرد. در سمت مقابل از نکات منفی این خودرو نیز می توان به مصرف سوخت بالا خصوصا در مدل های قدیمی‌تر، ظاهری بسیار قدیمی، امکانات رفاهی و ایمنی کم و کیفیت بسیار پایین کابین و داشبورد در مدل های جدیدتر اشاره کرد.

مطالب مرتبط:

• ناگفته هایی در مورد پژو
• همه چیز درباره پراید

آرمان پژو کارآفرین و صنعت‌گر فرانسوی بود، که به‌عنوان یکی از پیشگامان صنعت خودروسازی محسوب می‌شود. آرمان پژو بنیانگذار شرکت خودروسازی پژو بود. برند پژو متعلق به شرکت خودروسازی فرانسوی است، که در سال ۱۸۱۰ توسط خانوادهٔ پژو جهت ساخت آسیاب‌های قهوه، در شهر فرانش، فرانسه تأسیس شد. نخستین خودروی پژو، پژو تیپ ۱ بود که خودرویی سه‌چرخ بود، در سال ۱۸۸۹ توسط آرمان پژو و با همکاری گوتلیب دایملر تولید گردید. پژو جزو نخستین شرکت‌های خودروسازی جهان می‌باشد.

امروزه شرکت پژو از زیرمجموعه‌های گروه استلانتیس محسوب می‌شود و همچنان به‌عنوان بزرگترین شرکت خودروسازی فرانسه و دومین خودروساز بزرگ اروپا به‌شمار می‌آید. در نام‌گذاری مدل‌های خودروهای شرکت پژو، اندازهٔ عدد سمت راست نشانهٔ نسل خودرو است و اندازهٔ عدد سمت چپ دلالت بر بزرگی خودرو دارد. برای نمونه در مدل ۲۰۶، ۶ نسل خودرو و ۲ اندازهٔ خودرو را نشان می‌دهد؛ بنابراین، مدل ۵۰۴ از ۲۰۶ بزرگتر و قدیمی‌تر است. البته این مورد استثناهایی دارد؛ به‌طور مثال مدل ۳۰۹ پیش از مدل ۳۰۶ تولید شده‌است.

تاریخچه پژو 

شرکت پژو در سال ۱۸۱۰ توسط امیل پژو، جهت ساخت آسیاب‌های قهوه در شهر سوشو، فرانسه تأسیس شد. در سال ۱۸۳۰ به تولید دوچرخه پرداخت و بالاخره از سال ۱۸۴۲ تولید آسیاب‌های قهوه، نمک و فلفل را آغاز کرد. ورود رسمی پژو به صنعت وسایل نقلیه، با تولید دوچرخهٔ «گراند بای» توسط فرزند امیل، آرمان پژو در سال ۱۸۸۲ آغاز شد، که دوچرخه‌ای از نوع پنی-فرتینگ بود. (دوچرخه‌ای که چرخ بخش جلو خیلی بزرگ و چرخ عقب کوچک است) 

آرمان به زودی به صنعت خودروسازی علاقه‌مند شد و با مباحثه با افرادی نظیر گوتلیب دایملر به امکان انجام آن اطمینان پیدا کرد و نخستین خودرو پژو در سال ۱۸۸۹ تنها با چهار نمونه ساخته شد. موتور بخار استفاده شده در این خودرو، سنگین بود و حجم بسیاری را نیز اشغال می‌کرد، همچنین مدت زمان بسیاری برای گرم‌شدن، لازم داشت. در سال ۱۸۹۰ به‌کارگیری موتور بخار ممنوع شد و پیشنهاد گردید، که در خودروها از موتورهای سوختی، که توسط شرکت پنهارد و تحت لیسانس دایملر ساخته شده بود، استفاده شود. 

این خودرو از بسیاری از نمونه‌های پیشین خود پیشرفته‌تر بود. سپس خودروهای بیشتری ساخته شد، در ۱۸۸۲ شمار ۲۹ خودرو، در سال ۱۸۸۴ شمار ۴۰ خودرو، در سال ۱۸۹۵ شمار ۷۲ خودرو، در سال ۱۸۹۸ شمار ۱۵۶ خودرو و در پایان در سال ۱۸۹۹ شمار ۳٫۰۰۰ خودرو ساخته شد.

پژو نخستین شرکتی بود، که تایرهای لاستیکی را بر روی خودروهای خود نصب کرد و در سال ۱۸۹۵ تایرهای بادی را بر روی آن‌ها قرار داد. در سال ۱۸۹۶ پژو نخستین موتور خود را بدون کمک گوتلیب دایملر تولید کرد و پس از آن پیشرفت‌های مختلفی مانند امکان‌پذیری انتقال قوای محرکهٔ زیر خودرو به درون کاپوت حاصل شد و خودرو به‌معنای امروزی آن، شکل گرفت.در سال ۱۸۹۶ نخستین موتور درون‌سوز توسط شرکت پژو ساخته شد و دیگر نیازی به خرید موتور از دایملر نبود. نخستین مدل موتور ۶ کیلووات قدرت داشت، به‌صورت افقی در عقب قرار می‌گرفت و در پژو تیپ ۱۵ نصب شد. پیشرفت‌های بعدی به این صورت بود که موتور به بخش جلوی خودرو منتقل شد و رینگ‌ها به ماشین اضافه شدند و خودروها به خودروهای مدرن شباهت پیدا کردند.

در سال ۱۸۹۸ آرمان پژو تصمیم گرفت، برای تشکیل شرکت خود، از پژو جدا شود، تا تمرکز بیشتری روی خودرو داشته باشد. در سال ۱۹۰۱ توانست با تولید موتوری با حجم ۶۵۲ سی‌سی، قدرت ۵ اسب بخار، یک سیلندر و ظاهر سنتی، برنده مسابقات بهترین مدل آن سال شود.پس از اینکه در مسابقات پاریس، مقام نوزدهم را بدست آورد، تصمیم گرفت از مسابقات کناره‌گیری نماید. در سال ۱۹۰۳ پژو اقدام به تولید موتورسیکلت نمود و از آن پس، موتورسیکلت‌های پژو، به‌سرعت جای خود را در بازار باز کردند. در سال ۱۹۰۳ پژو حدود نیمی از خودروهای بازار فرانسه را تولید می‌کرد.

در ۱۹۰۷ نخستین موتور شش سیلندر ساخته شده توسط پژو به نمایش گذاشته شد و همکاری تونی هوبر به عنوان سازنده موتور آغاز شد. از آنجا که شمار بسیاری خودرو با انواع متفاوت در خط تولید بود، پژو تصمیم گرفت که خط تولید دیگری را راه‌اندازی نماید.در سال ۱۹۱۲، اتوره بوگاتی موتوری با حجم ۸۵۰ سی‌سی و چهارسیلندر را طراحی نمود و در همان سال با تیمی متشکل از ۳ راننده و یک طراح موتور، بار دیگر با خودروی بوگاتی به مسابقات بازگشت.

میان سال‌های ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۸ با شعله‌ور شدن جنگ جهانی اول در اروپا، پژو به تولید خودروهای نظامی گوناگون، که از دوچرخه تا تانک‌های بزرگ را شامل می‌شد، پرداخت. در سال‌های پس از جنگ جهانی اول، خودرو به وسیله لازمی برای همه مبدل شد و دیگر یک وسیله تشریفاتی ویژه قشر مرفه نبود. با پایان جنگ در اروپا، مسابقات بار دیگر از سر گرفته شد و شرکت در مسابقات ادامه یافت و طی قرن بیستم پژو توسعه یافت و در سال ۱۹۲۶ بخش پدال و موتور از هم جدا شد که در پی آن، واحد دوچرخه پژو از شرکت مادر خود جدا شد و سیکل پژو را تشکیل داد.

در سال ۱۹۲۸ مدل ۱۸۳ تولید شد. سال ۱۹۲۹ سالی بود که نام‌گذاری امروزی پژو شکل گرفت. مدل جدید سال ۱۹۲۹، پژو ۲۰۱ ارزان‌ترین خودرو در بازار فرانسه و مدلی بود که علامت تجاری پژو را دارا بود. این خودرو نخستین خودروی تولید انبوه پژو بود. مدت بسیاری از این شکوفایی پژو نگذشته بود، که در دهه ۱۹۳۰ میلادی دوران رکود اقتصادی آغاز شد. در زمان بحران مالی، فروش شرکت بسیار کاهش یافت، اما شرکت توانست نجات پیدا کند. در سال ۱۹۳۳ این شرکت مدل پژو ۴۰۲ را روانه بازار کرد که نخستین مدلی بود که سقف آن قابلیت جمع شدن داشت.

پس از آن جنگ جهانی دوم آغاز گردید و پژو مجبور شد کامیون و ون برای جنگ تولید کند؛ اما در سال ۱۹۴۸ دوباره کار خود را با تولید پژو ۲۰۳ آغاز کرد. پس از آن مدل‌های بسیاری با همکاری شرکت طراحی ایتالیایی پنین فارینا مانند پژو ۵۰۴ عرضه کرد. در ۱۹۵۸ فروش محصولات شرکت در ایتالیا آغاز شد و همکاری با شرکت‌های دیگر مانند رنو و ولوو افزایش یافت. در سال ۱۹۷۴ پژو ۳۰٪ درصد از سهام سیتروئن را خریداری کرد و در ۱۹۷۵ این شرکت را تصاحب نمود.

در این زمان بسیاری از طرفداران سیتروئن اعتراض کردند، که با این کار ابداعات و پیشرفت‌های افسانه‌ای شرکت سیتروئن افول می‌کند. در نتیجه دو شرکت با یکدیگر ادغام شدند و شرکت جدید نیز پژو سیتروئن نام‌گذاری شد، که برندهای هر شرکت حفظ شود؛ اما از لحاظ منابع فنی و فناوری از تحقیقات یکدیگر بهره‌مند شوند. در آن زمان سیتروئن دچار مشکلات مالی بسیاری بود، اما در عین حال، مدل‌های بسیاری از خودرو را برای تولید نهایی طراحی نموده بود.

در سال ۱۹۷۸ شرکت پژو سیتروئن واحد اروپایی کرایسلر را به دلیل بحران‌های ایجادشده در این شرکت، از آن خود کرد. شرکت کرایسلر اروپا، بسیار فرسوده و دارای مدل‌های قدیمی بود و در واقع این سرمایه‌گذاری، مشکلات مالی بسیاری برای پژو سیتروئن ایجاد کرد. در اوایل دهه ۱۹۸۰ میلادی، پژو برند تالبوت را احیا کرد، تا بتواند سودی از کرایسلر به دست آورد و بخش اروپایی آن را از ورشکستگی نجات داد.

همه این سرمایه‌گذاری‌ها باعث شد شرکت پول بسیاری را خرج نماید و دچار مشکلات مالی شود. در سال ۱۹۸۳ مدل موفق پژو ۲۰۵ ارائه شد و بسیاری از هزینه‌های شرکت را پوشش داد. در ۱۹۹۰ با مدیریت جین مارتین فولز در پژوسیتروئن برای نخستین بار مشارکت این دو شرکت موفق عمل نمود. پژو در سال‌های ۱۹۸۷ تا ۱۹۹۰ به‌طور مداوم در رالی معروف پاریس داکار قهرمان شد. فروش این شرکت در ایالات متحده با مدل‌های پژو ۴۰۵ و پژو ۵۰۵ به ۴٫۲۶۱ دستگاه در سال ۱۹۹۰ میلادی رسید و فروش ۲٫۲۴۰ دستگاه، در ژوئیه ۱۹۹۱ شرکت را پس از ۳۳ سال، به نقطه اوج خود رساند. همچنین پژو در سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۰ تأمین موتورهای مسابقات فرمول یک را عهده‌دار شد.

در آوریل ۲۰۰۶ شرکت، پایان کار کارخانه رایتون خود در کاونتری، بریتانیا را اعلام نمود و این باعث از دست رفتن ۲٫۳۰۰ شغل در کارخانه و ۵٫۰۰۰ شغل خرده‌فروشی شد. پژو از هدف خود که فروش چهار میلیون خودرو در سال بود، فاصله بسیار بسیاری داشت. در سال ۲۰۰۸ فروش شرکت کمتر از ۲ میلیون دستگاه در سال بود و در اوایل ۲۰۰۹ به دلیل بحران مالی ۲۰۱۲–۲۰۰۷، فروش باز هم کاهش پیدا کرد.

پژو هنوز در پی نوآوری در مدل‌های خودرو است تا بتواند نیازهای همه بخش‌ها را پاسخ دهد و همین‌طور در تلاش است تا بازارهای جدید را در چین، روسیه و آمریکای شمالی داشته باشد. در پایان سال مالی ۲۰۰۸ گردش مالی شرکت با مبلغی کاهش، به ۵۴٫۴ میلیارد دلار و سود خالص، به رقم ۴ میلیارد دلار رسید. در اواخر ۲۰۰۹ نیز پژو دچار افول عملیاتی و کاهش فروش شد که در پی آن «فیلیپ وارین» به جای «کریستین استریف» مدیریت شرکت را به عهده گرفت. پژو اکنون بیش از ۲۰۰ هزار کارمند در سراسر جهان دارد و در سال ۲۰۱۲ فروشی بالغ بر ۵۴ میلیارد دلار را از آن خود کرد و همچنان بزرگ‌ترین خودروساز فرانسه می‌باشد و پس از گروه فولکس‌واگن در رتبه دوم از بزرگترین خودروسازهای اروپا جای دارد.

نام‌گذاری مدل‌های خودرو پژو

پژو در نام‌گذاری مدل‌هایش، سبک خاصی دارد و از فرمول X0Y استفاده می‌کند. X برای نشان دادن اندازه خودرو و Y برای سال تولید خودرو، بکار می‌رود؛ یعنی هرچه رقم، بالاتر باشد، مدل خودرو، جدیدتر است. در نتیجه بر پایه این فرمول، پژو ۵۰۸، بزرگتر و جدیدتر از پژو ۲۰۸ می‌باشد. البته این قاعده نام‌گذاری استثناهایی نیز دارد. برای مثال پژو ۳۰۹ پیش از پژو ۳۰۶ تولید شده‌است. نمونه دیگر پژو ۲۰۶ اس‌دبلیو است، که اندازه‌ای در حدود یک پژو ۴۰وای دارد.

این رویه نام‌گذاری، در سال ۱۹۲۹ با عرضه مدل پژو ۲۰۱ آغاز شد. همه مدل‌های پژو ۱۰۱ تا پژو ۹۰۹ این شرکت به‌عنوان نام‌های تجاری مختص پژو ثبت شده‌اند. اما شرکت‌های دیگر نیز محصولاتی با نام‌هایی مشابه محصولات این شرکت داشتند، که برخی از آن‌ها مانند: پورشه ۹۰۱ که به پورشه ۹۱۱ تغییر نام داد و برخی دیگر مانند مدل‌هایی از فراری، که همان نام خود را حفظ کردند. جالب آنکه وجود ۰ در وسط نام‌های این مدل‌ها، فلسفه‌ای خاص دارد. این صفر نشان دهنده عددی است، که بر روی یک صفحه، در جلوی خودروهای اولیه این شرکت ظاهر می‌شدند و سوراخ هندل این خودروها، با این صفر یکجا قرار می‌گرفت. البته پژو قصد دارد که نام‌گذاری با چهار رقم (دو صفر در وسط) را در آینده، در پیش گیرد و این رویه را، با نام‌گذاری مدل مفهومی (نمایشی) خود، به نام پژو ۴۰۰۲ آغاز کرد.

تاریخچه لوگو پژو

نخستین نشان‌واره پژو که در آن از طرح شیر استفاده شده بود، برای تیغه اره‌ها و وسایل فولادی این شرکت، طراحی شد. در سال ۱۸۵۰ برای نخستین بار، لوگوی شیر برای شرکت برادران پژو دیده شد. در سال ۱۸۵۸ لوگو به‌طور رسمی ثبت شد. سال ۱۸۸۹ سال مهمی برای کارخانهٔ پژو بود، چراکه نخستین خودرو با نام پژو را راهی بازار نمود: یک خودرو ۳چرخه پژو طراحی‌شده توسط آرمان پژو.

در این زمان شیر مربوط به لوگو بر روی دیگر محصولات کارخانهٔ پژو نشان داده می‌شد، اما میان سال‌های ۱۸۹۰ تا ۱۹۰۵ لوگوی شیر بر روی ماشین‌های تولیدی مشاهده نمی‌شد و برای مارک‌گذاری این ماشین‌ها از عنوان پژو خودرو بر روی رادیاتور خودروها استفاده می‌گشت. میان سال‌های ۱۹۰۵ تا ۱۹۱۵ عکس شیر و پیکان بر روی مدل پژو لیون که توسط برادران پژو تولید شده‌بود، ظاهر شد. اما نشان‌واره اصلی این شرکت، با طرح شیر، در سال ۱۹۳۳ به‌عنوان نشان‌واره جهانی پژو طراحی شد و این لوگو، نخستین بار، بر روی مدل پژو ۲۰۳ ظاهر شد. شیری که بر روی ۲ پای عقب خود بلند شده‌بود و یادآور نشان نظامیِ «فرانش کنته» (Franche-Comté)، زادگاه اصلی پژو بود. سپس در واپسین تغییر، نشان پژو در اوایل سال ۲۰۲۱ دوباره تغییر یافت و به‌صورت شیر نیم‌رخ درآمد.

پژو در ایران

پژو 404

پژو 404 خودرویی است که در سال‌های ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۵ (اروپا) ۱۹۹۱ (کنیا) تولید شده‌است. طراحی آن خودروهای موتور جلو-محور عقب بوده‌است. سیستم جعبه‌دندهٔ آن ۳ دنده به صورت خودکار و ۴ دنده به صورت دستی است. بر اساس شواهد نخستین محصول پرفروش پژو در ایران، مدل چهار در صندوق‌دار ۴۰۴ بود. طبق آمار، ۲ میلیون و ۸۸۵ هزار و ۳۷۴ دستگاه از پژو ۴۰۴ تولید شد. این محصول را مؤسسه معتبر طراحی Pinifarina ایتالیا طراحی کرده بود.[۳] ۴۰۴ از سال ۱۹۶۰ تا سال ۱۹۷۵ یعنی به مدت ۱۵ سال در خط تولید کارخانه پژو در شهر سوشو فرانسه باقی ماند. هم‌چنین از سال ۱۹۶۲ تا ۱۹۸۰ هم در آرژانتین و استرالیا به تولید رسید.

اما این خودرو حتی تا سال ۱۹۹۱ در کنیا روی خط تولید قرار داشت. از این‌رو بسیاری از علاقه‌مندان به بازسازی این خودرو در سراسر جهان، برای تهیه لوازم یدکی و تزئینی مدل ۴۰۴ به‌دنبال خرید از بازارهای کنیا و آرژانتین و استرالیا هستند. هرچند قطعات یدکی این خودرو در سال‌های اخیر بسیار گران شده‌است اما هنوز هم بسیاری از قطعات آن را می‌توان حتی در ایران پیدا کرد.

پژو 504

پژو 504 مانند بسیاری از خودروهای زیبای عصر خود در استودیوی ایتالیایی پینین فارینا توسط طراح ارشد Aldo Brovarone طراحی شده‌است. او اعلام کرد که برای طراحی چراغهای جلو این خودرو از چشمان سوفیا لورن الهام گرفته‌است. این خودرو دیفرانسیل عقب با سواری و راحتی بهتر و همچنین فضای بسیار زیاد در مقایسه با هم گیشان جدیدتر چون پژو ۴۰۵ گزینه بسیار مناسبی برای دهه ۷۰بود. این خودرو با حجم تقریبی 1800cc و با تولید ۹۲ اسب بخار با انتخاب گیربکس بسیار هماهنگ و با انتخاب ضرایب دنده مناسب چه در مدلGLو چه در مدلLباسقف سرعت تقریبی 165KM/h حتی با استانداردهای امروزی نیز خودرویی مناسب است. قابل ذکر است که این خودرو با مهندسی دقیق فرمانی حتی نرم‌تر از بعضی گونه‌های هیدرولیک دارد. این خودرو جانشین پژو ۴۰۴ است که در سال ۱۹۶۸ در پاریس معرفی شد و در بسیاری از کشورها از جمله ایران فروش خوبی داشت، شاید چون خودروی کم خرج و کم مصرفی بوده و مناسب برای قشر متوسط. حتی هنوز هم تعدادی از این خودروها در خیابان‌ها وجود دارند.

این خودروی دیفرانسیل عقب با حجم موتور ۱٫۸ و با تولید ۹۲ اسب بخار و با حداکثر سرعت ۱۶۱ در چهار مدل سدان، کوپه، کابریولت و استیشن تولید شده‌است. بعد از پژو ۵۰۴، پژو ۵۰۵ در سال ۱۹۷۹ تولید شد، این خودرو بسیار شبیه به پژو ۵۰۴ تولید شده. جعبه دندهٔ پژو ۵۰۴ و پژو ۵۰۵، به دو صورت اتومات و دستی است. در ایران عده‌ای به اشتباه این خودرو را پژوی آخوندی می‌نامند در صورتی که خودرو مورد علاقه قشر روحانیت که به این نام معروف شده بود در واقع پژو ۴۰۴ است. در دهه ۱۳۶۹ شمسی در ایران از موتور ۱۸۰۰ سی سی و قوای محرکه این خودرو به مدت ۷ سال در پیکان به علت نبود موتور استفاده می‌شد که به پیکان پژویی معروف شد.

پژو 205

خودرو پژو ۲۰۵ که می‌توان آن را پدر پژو ۲۰۶ خواند، محصول کوچک شرکت پژو می‌باشد که برای اولین بار در سال ۱۹۸۳ عرضه شد و عرضهٔ آن تا سال ۱۹۹۸ ادامه داشت. این خودرو بسیار مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت تا جاییکه در سال ۱۹۹۰ به عنوان بهترین خودرو دههٔ ۸۰ میلادی از طرف مجله CAR magazine انتخاب شد. در ایران نیز مدت کوتاهی این خودرو توسط ایران خودرو عرضه شد. پژو ۲۰۵ علاوه بر پر طرفدار بودن در بین خانواده‌ها در مسابقات رالی هم باعث قهرمانی‌های متعددی شده بود و سر انجام با توقف تولید این خودرو پژو ۲۰۶ جایگزین آن شد. مدل GTi پژو ۲۰۵ با موتور ۱٫۹ لیتری و با قدرت ۱۲۰ اسب بخار، داراری شتاب ۸٫۵ ثانیه و سرعت ۲۰۲ کیلومتر بر ساعت است.

پژو 405

پژو 405 یک خودروی سدان سایز متوسط ساخت شرکت پژو کشور فرانسه، نسل پنجم از سری چهار (سدان متوسط) شرکت پژو است. در سال ۱۹۸۷ تولید آن آغاز و در سال ۱۹۹۶ با معرفی پژو ۴۰۶ در اروپا تولید آن پایان یافت. این خودرو توسط تیم طراحی خودروی پینین‌فارینا ایتالیا طراحی شد که در سال ۱۹۸۸، دقیقاً یک سال پس از تولید، برنده جایزه خودروی سال اروپا شد و تا کنون نیز هیچ خودرویی نتوانسته امتیاز بالاتری از ۴۰۵ در این زمینه کسب کند و از سال ۱۹۸۸ تا کنون پژو ۴۰۵ با ۴۶۴ امتیاز رکورد دار این تست می‌باشد. پژو ۴۰۵ مبنای تولید بسیاری از محصولات در خودروسازی ایران خودرو است.

پژو پارس یا پرشیا

پژو پارس یا پژو پرشیا خودرویی از محصولات ایران خودرو است. این خودرو فیس‌لیفت (تغییر چهره یافتهٔ) پژو ۴۰۵ است که طراحی آن شبیه به پژو ۴۰۶ و پژو ۶۰۵ است. این خودرو در زمان خودش به‌عنوان یک انقلاب در فیس‌لیفت‌های ایرانی شناخته می‌شود. خودرو پژو پارس با درابتدا با نام «پژو پرشیا» به بازار عرضه شد؛ چندی بعد ایران خودرو که قصد صادرات پارس به بازار عربستان را داشت، به دلیل عدم وجود حرف «پ» در زبان عربی و همچنین حساسیت اعراب به اسم «پرشیا» نام خودرو را به «پژو سفیر» تغییر داد. اما پس از اینکه این خودرو نتوانست مجوز صادرات به بازار عربستان را پاس کند، نامش به «پژو پارس» تغییر یافت. 

پژو 206

پژو 206 یک خودروی هاچ بک تولید شرکت پژو است و با ۶ تیپ تولید و عرضه شده‌است. تولید این خودرو در سال ۱۹۹۸ آغاز و در سال ۲۰۱۰ در بیشتر کشورهای جهان متوقف شد. بیش از ۸۵ درصد تولید پژو ۲۰۶ در فرانسه به صادرات اختصاص می‌یافت و ۱۴۵ بازار صادراتی در اختیار داشت، بیشترین فروش این محصول در کشورهای فرانسه (۱٫۱میلیون)، انگلستان (۵۴۰ هزار)، اسپانیا (۴۰۰ هزار)، ایتالیا (۴۶۵ هزار) و آلمان (۳۳۱ هزار) بود و هم‌چنین با داشتن ۴ کارخانه (بجز ۲ کارخانه در فرانسه) تولید و مونتاژ ۲۰۶ در کشورهای انگلستان، ایران، برزیل و آرژانتین از مرز ۳۱۰۰ دستگاه در روز گذشت. پژو ۲۰۶ جزء بهترین خودروهای هاچ‌بک دنیا تا امروز در اروپا شناخته می‌شود. ۲۰۶ تا سال ۲۰۱۳ بیش از ۱۰ ملیون دستگاه فروش داشته ( آمار فروش خودرو در ایران در نظر گرفته نشده ) است.

پژو 207

پژو 207 خودرویی است که از سال ۲۰۱۰–اکنون در فرانسه، اسپانیا و اسلواکی و کانادا تولید شده‌است. طراحی آن خودروهای موتور جلو-محور جلو بوده طول آن در حالت طبیعی ۴٬۰۴۵ میلیمتر (۱۵۹٫۳ اینچ)، عرض آن در حالت طبیعی ۱٬۷۴۸ میلیمتر (۶۸٫۸ اینچ) و ارتفاع آن در حالت طبیعی ۱٬۴۷۲ میلیمتر (۵۸٫۰ اینچ) است. این خودرو با خودروی پژو ۲۰۷آی تولید شده در ایران بسیار تفاوت داشته و در واقع پژو ۲۰۷ تاکنون در ایران تولید و عرضه می‌شود به صورت فیس لیفت در فرانسه ایران عرضه می‌شود. در سطح بین‌المللی، در سال ۲۰۱۲، پژو ۲۰۸ جایگزین این خودرو شد. پژو ۲۰۷ در سال ۲۰۰۶ از زبان طراحی جدید پژو بهره بر می‌داشت آن را جهانی کرد ۲۰۷ نسبت به رقبای خود ایمن تر بود کیفت به مراطب بالا تری داشت اما در نسخه rc هات هاچبک آن به خوبی رقبای خود نبود ۲۰۷ rc از پیشرانه کم توانی استفاده می‌کرد که با مینی کوپر s مشترک است.

پژو 407

پژو 407 یک خودرو در کلاس خانوادگی بزرگ است که توسط تولیدکننده خودرو فرانسوی پژو با دو نوع گیربکس دنده‌ای و اتوماتیک بین سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۰ تولید می‌شد. گیربکس دنده‌ای ۴۰۷ سرعتی معادل ۲۴۰ کیلومتر در ساعت داشته که در عرض ۸/۹ ثانیه به شتاب صفر تا صد می‌رسد. اما گیربکس اتوماتیک دارای سرعتی برابر ۲۳۰ کیلومتر در ساعت است و می‌تواند در عرض ۹/۸ ثانیه به شتاب صد کیلومتر برسید. هر دو استاندارد یورو ۴ دارند، این در حالی است که مصرف سوخت ترکیبی اتوماتیک در هر صد کیلومتر ۱۰ لیتر و معمولی ۸/۴ لیتر است.

قدرت هر دو ۱۴۰ اسب بخار است. همچنین هر دو مدل از موتور ۲ لیتری تنفس طبیعی برخوردار می‌باشند. شتاب خوب خودرو به دلیل هماهنگی عالی موتور و گیربکس میباشد برای مقایسه دناپلاس توربو دستی با ‌۱۵۰ اسب بخار شتابی معادل ۱۰ ثانیه دارد!!! از لحاظ شتابگیری 407 را نمیتوان رقیب خودرو های شش سیلندر مانند ( آزرا، کمری گرند، سوناتا و...) قرار داد اما در بحث هندلینگ و در جاده ای پیچ در پیچ متوجه خواهید شد که برتری با کیست!! دلیل هندلینگ فوق العاده ۴۰۷ سیستم تعلیق فوق العاده آن است... با توجه به سیستم های ترمز موجود در پژو ۴۰۷، به جرأت می‌توان آن را رقیب مرسدس بنز و بی ام و هم‌رده‌های خود در آن سال‌ها قرار داد.

لیست مدل های مختلف پژو

• پژو آرسی‌زد
• پژو اکسپرت
• پژو باکسر
• پژو پارتنر
• پژو ای‌ایکس۱
• پژو ببه
• پژو بیپر
• پژو اوکسیا
• پژو تیپ ۱
• پژو تیپ ۲
• پژو تیپ ۷
• پژو تیپ ۶
• پژو تیپ ۵
• پژو تیپ ۸
• پژو تیپ ۱۲۵
• پژو تیپ ۱۵
• پژو تیپ ۱۶
• پژو تیپ ۱۶۳
• پژو تیپ ۱۷۶
• پژو تیپ ۱۹۰
• پژو تیپ ۳۶
• پژو تیپ ۵۴
• پژو تیپ ۵۶
• پژو تیپ ۶۶
• پژو تیپ ۸۱
• پژو پارس
• پژو جی۵
• پژو پارتنر
• پژو کوادریلت
• پژو ۱۰۰۷
• پژو ۱۰۶
• پژو ۱۰۷
• پژو ۱۰۸
• پژو ۲۰کاپ
• پژو ۲۰۰۸
• پژو ۲۰۱
• پژو ۲۰۲
• پژو ۲۰۳
• پژو ۲۰۴
• پژو ۲۰۵
• پژو ۲۰۶
• پژو ۲۰۶ دبیلوآرسی
• پژو ۲۰۷
• پژو ۲۰۷ اس ۲۰۰۰
• پژو ۲۰۸
• پژو ۲۰۸ تی ۱۶
• پژو ۳۰۰۸
• پژو ۳۰۱
• پژو ۳۰۲
• پژو ۳۰۴
• پژو ۳۰۶
• پژو ۳۰۷
• پژو ۳۰۸
• پژو ۳۰۹
• پژو ۴۰۰۷
• پژو ۴۰۲
• پژو ۴۰۳
• پژو ۴۰۴
• پژو ۴۰۵
• پژو ۴۰۶
• پژو ۴۰۷
• پژو ۴۰۸
• پژو ۵سی‌وی
• پژو ۵۰۰۸
• پژو ۵۰۴
• پژو ۵۰۵
• پژو ۵۰۸
• پژو ۶۰۵
• پژو ۶۰۷
• پژو ریفتر

جمع بندی نهایی

در سه دهه اخیر، پژو قطعاً یکی از نام‌آشناترین خودروسازان در بازار ایران بوده است. برندی فرانسوی که بیشتر به واسطه مونتاژ محصولات متعددش در ایران، به نحوی بزرگترین بازیگر صنعت خودروی کشورمان است و حتی خودروی ملی ایران نیز برپایه پلتفرم یکی از محصولات آن طراحی و ساخته شده. حضور پررنگ پژو در بازار ایران تنها به سه دهه اخیر محدود نمی‌شود و این خودروساز، سالیان درازی است که در کشورمان با محصولاتی متنوع حاضر است. پژو در ایران در ابتدا نماد محصولی بادوام و جان سخت بود که در دهه هفتاد شمسی، به محصولی نیمه لوکس و جوانپسند بدل شد. البته اعتبار این برند در دهه هشتاد به خاطر کاهش کیفیت نمونه‌های مونتاژی و مواردی از این دست، اندکی خدشه‌دار شد.

اما امروزه شاسی بلند پژو 3008 با برنده شدن بیش از 65 جایزه بین المللی جایگاه وِژه ای پیدا کرده است. فست‌بک‌های 508 با طراحی شیک و فضای داخلی با کابین خلبانی نوآورانه پژو که تجربه رانندگی کاملاً جدیدی را به رانندگان می‌دهد، طرفداران را شگفت‌زده کرده است. همچنین پژو 208 توسط هیئت داوران متشکل از 60 روزنامه نگار متخصص خودرو از 23 کشور اروپایی به عنوان خودروی سال 2020 انتخاب شد. این خودور با طیف موتورهای مختلفی ارائه می شود: پیشرانه های الکتریکی، بنزینی یا دیزلی که «قدرت انتخاب» را به مشتریان ارائه می دهند. هیئت داوران همچنین از طراحی و فناوری جسورانه پژو 208 کاملاً جدید قدردانی کردند. پژو با شش جایزه وارد "3" برند برتر با بیشترین جوایز در تاریخ خودروی سال شد. این جایزه معتبر به دوازده جایزه بین المللی دیگر می پیوندد که پژو 208 کاملاً به روز قبلاً کسب کرده است.

مطالب مرتبط:

• همه چیز درباره پراید
• تاریخچه ایران خودرو

پراید خودرویی است که توسط شرکت کیا موتورز در کره جنوبی تولید شد. تولید این خودرو در ایران از سال ۱۳۷۲ توسط شرکت سایپا در دو مدل سدان و هاچ‌بک تحت عنوان «صبا» و «نسیم» آغاز شد. خاستگاه نخستین خودرو پراید، مدل فورد فستیوای ساخت کشور آمریکا است. مدل‌های اولیه پراید از خودروهای مزدا ۱۲۱ و فورد فستیوا گرفته شد و سپس توسط شرکت کیا موتورز با تغییراتی در کره جنوبی ساخته شد ولی به دلیل نبود ایمنی لازم نتوانست مجوز صادرات به آمریکا و اروپا را بگیرد.

پراید در ایران به دلیل پایین بودن هزینه ساخت و قطعات جانبی سال‌ها پرفروش‌ترین خودروی ایران بود اما با مقایسه فناوری خودروهای جدید با قیمت کمتر در کشورهای خارجی برای مثال مدل‌های هیوندای اکسنت، شورلت آویو، فورد فیستا، تویوتا یاریس، هوندا فیت، کیا فورت و نیسان سنترا باعث انتقادات فراوانی به این خودرو در سال‌های گذشته شده‌است. پس از سال‌ها جدال بر سر این خودرو، تولید پراید در تیرماه ۱۳۹۹ متوقف شد.

پراید در ایران برای بیش از ۲۰ سال آن هم در مدل‌های مختلف تولید شده‌است. مدل‌های مختلف پراید در ایران شامل دو مدل سدان ۱۳۱ و ۱۳۲، یک مدل هاچ‌بک ۱۱۱، یک مدل لیفت‌بک با نام ۱۴۱، و یک مدل وانت با نام ۱۵۱ می‌شوند. علاوه بر این مدل ۱۳۱ پیش از تغییر طراحی داخلی و بروزرسانی‌های جزئی در نمای بیرونی، با نام سایپا صبا شناخته می‌شد و مدل هاچ‌بک آن که سپس با مدل ۱۱۱ جایگزین شد نیز سایپا نسیم نام داشت. بنابر اعلام شرکت سایپا تولید مدل‌های ۱۳۲، ۱۱۱ و ۱۳۱ به‌ترتیب در دی ۱۳۹۸، اردیبهشت ۱۳۹۹ و تیر ۱۳۹۹ متوقف شد و خودروهای تیبا، ساینا و کوییک جایگزین مدل‌های پراید شد.

تاریخچه پراید

پراید در اصل در شرکت مزدا ژاپن با سفارش فورد طراحی شد.[۳][۴] نسل نخست این خودرو که در سال‌های ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۳ تولید و در ژاپن با نام مزدا ۱۲۱ و در آمریکای شمالی توسط شرکت فورد با نام فورد فستیوا به فروش رسید. این مدل همچنین با نام کیا پراید از ۱۹۸۷ تا ۲۰۰۰ در شرکت کیا موتورز کره جنوبی تولید شد و در سال ۲۰۰۱ خط تولید آن به سایپا فروخته شد. 

شرکت سایپا با ایجاد زنجیره‌ای از قطعه‌سازان فنی در گروه سایپا و با حمایت از قطعه‌سازان بخش خصوصی سعی در بومی‌سازی تولید خودروی پراید نمود و آن را با نام‌های نسیم (پراید هاچ‌بک)، صبا (پراید سدان)، سفری (پراید استیشن)، سایپا ۱۳۲، سایپا ۱۳۱، سایپا ۱۱۱، سایپا ۱۴۱ و وانت پراید (سایپا ۱۵۱) در ایران عرضه کرد. در زمستان سال ۱۳۸۹ شرکت سایپا محصولات خود را بر پایه پلتفرم پراید متوقف نمود و تولید بر اساس پلتفرم X100 را آغاز کرد و محصولات خود را با نام‌های جدید:سایپا ۱۱۱، سایپا ۱۳۱، سایپا ۱۳۲ و سایپا ۱۴۱ و سایپا ۱۵۱ تولید می‌کرد. 

شرکت کیا موتورز نسل‌های دوم و سوم کیا ریو را در بعضی از بازارها با نام پراید عرضه کرد. قوی‌ترین موتور نسل سوم ریو ۱٫۶ لیتر حجم، ۱۳۸ اسب بخار قدرت و ۱۶۷ نیوتن متر گشتاور دارد.

انواع مدل های پراید

پراید صبا و نسیم

دو نسخه ابتدایی پراید که در ابتدای ورود به ایران تا سال ۱۳۸۲ با برند کیا تولید شدند و از سال ۱۳۸۴ مُهر سایپا بر پیشانی شان حک شد. تولید این دو مدل در سال ۱۳۸۹ به اتمام رسید و پیکره و پلتفرم دیگر مدل‌ها به گونه‌ای همین صبا و نسیم‌اند. در حد فاصل سال‌های ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۲ سایپا تعدادی پراید صبا تولید کرد که مجهز به گیربکس ۳ سرعتهٔ اتوماتیک بودند.

پراید سفری

در سال ۱۳۷۹ سایپا تصمیم گرفت نسخهٔ استیشنی از پراید را تولید کند. پراید استیشن که سفری نام‌گرفته بود، نخستین تغییر ایجادشده بر روی پراید محسوب می‌شد. پراید سفری در بخش جلو کاملاً مشابه پراید معمولی بود و تنها در بخش عقب از چراغ‌های جدیدی بهره می‌برد؛ اما علیرغم تبلیغات رسانه‌ای گسترده برای این خودرو و همین‌طور برخورداری از صندوق بار جادار، به دلیل کم طرفدار بودن خودروهای استیشن در ایران، پراید سفری با استقبال سردی مواجه شده و تولید آن چند سال بعد و پس ساخت شمار اندکی متوقف شد.

پراید 111

سایپا ۱۱۱ در اصل مدل هاچ‌بک سایپا ۱۳۲ است که از سال ۱۳۸۹ روانهٔ بازار شد. سایپا با راه‌اندازی تشکیلات جدید تولید خودرو در کاشان مدل هاچ‌بک پراید را با تغییرات اندکی در چراغ‌های جلو و عقب و تغییر فرم شیشه عقب به روانهٔ بازار کرد. در ابتدای تولید برای این خودرو نام مروارید انتخاب شد که سپس به سایپا ۱۱۱ تغییر نام داد. این خودرو همانند دیگر انواع پراید به موتوری با حجم ۱۳۲۳ سی‌سی و توان ۶۲ اسب‌بخار مجهز است. تولید این مدل در اوایل سال ۹۹ متوقف شد.

پراید 131

در واقع همان پراید صبا است که طی پروژه X100 در سال ۱۳۸۹ پس از تغییر طراحی داشبورد و گرافیک جدید داخل چراغ‌های جلو و عقب و سپر جلو به این عدد سه رقمی تغییر نام داد. از امکانات برتر ۱۳۱ نسبت به پراید صبا می‌توان به ۲ کیسه هوا، ترمز ضد قفل، فرمان هیدرولیک، تنظیم ارتفاع چراغ جلو و کریستالی شدن چراغ‌ها اشاره کرد. ارزان‌سازی‌هایی که بر روی این خودرو انجام شد (حذف سیستم صوتی، حذف لچکی روی ستون‌های عقب) کمی عجیب به نظر می‌رسید و موج اعتراض مشتریان و رسانه‌ها را در پی داشت. تولید این خودرو در مرداد ۱۳۹۹ متوقف شد.

پراید 132

پراید ۱۳۲ فیس‌لیفتی از پراید صبا است که در سال ۱۳۸۶ عرضه شد. این خودرو در حقیقت نسخه سدان پراید ۱۱۱ است. ۱۳۲ از لحاظ فنی مانند دیگر نسخه‌های پراید از همان موتور و گیربکس بهره می‌برد. سپر و زه‌های همرنگ بدنه، چراغ‌های هالوژنی جلو با قابلیت تنظیم ارتفاع، کیسهٔ هوا برای سرنشینان جلو، سیستم صوتی سی دی خور با قابلیت پشتیبانی از USB، فرمان هیدرولیک، قفل مرکزی، ایموبلایزر (سیستم ضد سرقت) و ترمز ABS از امکانات رفاهی و ایمنی این خودرو (در نمونه کامل) می‌باشند. تولید این خودرو در اواخر سال ۹۸ متوقف شد.

پراید 141

پراید ۱۴۱ در واقع مدل لیفت‌بک سایپا ۱۳۱ یا در واقع همان سایپا صبا است. این تغییر در طراحی در دورانی انجام گرفت که بازار خودروی ایران از نظر تنوع مدل‌های عرضه شده بسیار فقیر بود و ساپیا نیز تبلیغات بسیاری در زمینه ۱۴۱ به راه انداخت. با وجود طرح متفاوت نسبت به مدل‌های سدان، به‌دلیل استقبال پایین بازار این خودرو همواره نسبت به سایر پرایدها با قیمت پایین‌تر عرضه می‌شد تا بتواند نظر مشتریان را به سوی خود جلب کند. تولید این مدل در سال ۱۳۹۳ متوقف شده‌است. 

سایپا ۱۴۱ در کشور ونزوئلا تحت نام تروپیال (پرنده ملی ونزوئلا) فروخته می‌شد. قرار بود این خودرو ۹۲ درصد بازار ونزوئلا را در دست بگیرد، اما این موضوع محقق نشد و در سال تنها حدود ۲۰۰۰ دستگاه از این خودرو در ونزوئلا تولید می‌شد.

پراید 151

سایپا ۱۵۱ (سایپا کارا) نسخهٔ وانت پراید است. این وانت کوچک ۹۰۰ کیلوگرم وزن دارد. در این مدل به دلیل کاربری متفاوت نسبت به دیگر مدل‌ها تغییراتی در فنربندی عقب و دیسک‌های ترمز صورت گرفته‌است. در بهمن ۱۳۹۸، تولید یک مدل جدید از این خودرو با نام سایپا ۱۵۱ پلاس آغاز شد که تفاوت‌های آن نسبت به سایپا ۱۵۱ معمولی در نمایشگر، کف‌پوش چرمی، آینه‌بغل‌های برقی و راهنما دار خلاصه می‌شود.

تیپ های مختلف پراید

پراید این روزها در حال تبدیل شدن به خودروی نوستالژی ایران بوده و به نوعی در حال پر کردن جای پیکان که مدت ها با مدل های مختلف در کشور روانه بازار شده بود است. پیکان در سال های گذشته با چندین مدل مختلف روانه بازار شد ولی در سالهای آخر تولید فقط با یک مدل معروف یه چراغ بنزی تولید شد و حالا جایگزین آن پراید نیز همان سرنوشت را به خود اختصاص داده و پس از تولید در تیپ های مختلف هم اکنون فقط با تیپ SE  تولید و روانه بازار می شود.

یکی از سوالات متداولی که در مورد پراید پرسیده می شود تیپ های مختلف آن است. تیپ های مختلف پراید شامل:

• پراید SL
• پراید SX
• پراید SE
• پراید TL
• پراید LE
• پرایدEX 

افرادی که قصد خرید خودرو پراید را دارند، غالباً در انتخاب تیپ مناسب با نیازشان دچار مشکل می‌شوند. در بخش زیر یک راهنمای دقیق درباره آپشن ها و تجهیزات هر یک از نسخه‌ها موجود است که نشان‌گر تفاوت تیپ‌های انواع پراید است.

توقف تولید پراید

وزارت صنعت در سال ۱۳۹۶ اعلام کرد که تولید پراید در سال ۱۳۹۷ متوقف می‌شود و در راستای آغاز فرایند توقف تولید پراید، تولید سایپا ۱۱۱ در شهریور سال ۱۳۹۶ متوقف شد. البته این توقف تولید تنها یک ماه دوام آورد و شرکت سایپا با انتقال خطوط تولید از کاشان به تهران تولید این خودرو را از سر گرفت. 

در آبان ماه ۱۳۹۸، رئیس سایپا اعلام کرد که روند توقف تولید پراید از بهمن ۹۷ آغاز شده‌است و در تیرماه ۹۹ این خودرو به‌طور کامل از رده خارج می‌شود. براین اساس تولید سایپا ۱۳۲ در دی‌ماه ۹۸، سایپا ۱۱۱ در اردیبهشت ۹۹ و سایپا ۱۳۱ در مرداد ۹۹ به پایان رسید.اما مدل وانت همچنان تولید می شود. خودروهای تیبا، کوییک و ساینا جایگزین پراید خواهند شد. همچنین تجهیزات و خطوط تولید پراید به کشورهای مقصد صادراتی انتقال خواهد یافت.

مطالب مرتبط:

• تاریخچه ایران خودرو
• تاریخچه خودروسازی سایپا

صنعت خودرو سازی در ایران

صنعت خودروسازی ایران پس از صنعت نفت، بزرگ‌ترین صنعت در ایران است. هم‌اکنون ایران با ساخت ۱٬۳۹۵٬۴۲۱ دستگاه خودرو و ۳۵٬۹۰۱ دستگاه خودروی تجاری (در سال ۲۰۰۹) ۱۸مین خودروساز جهان و بزرگترین خودروساز خاورمیانه است. در سال ۲۰۰۹ ایران از لحاظ سرعت رشد صنعت خودرو مقام پنجم جهان را پس از چین، تایوان، رومانی و هند کسب کرد. اما در چند سال گذشته انتقادات فراوانی به کیفیت و قیمت خودروهای ایرانی وارد شده‌است. در سال ۲۰۰۱ میلادی، ۱۳ شرکت دولتی و خصوصی در ایران وجود داشت که در میان آن‌ها ایران خودرو و سایپا صاحب ۹۴٪ از کل تولیدات بومی بودند. شرکت ایران خودرو در سال ۲۰۰۱ با تولید پیکان، ۶۱٪ بازار و سایپا در همان سال ۳۳٪ بازار خودروی ایران را به خودشان اختصاص داده بود.

تولیدات خودروی ایران در چند گونه خودروی مختلف موجود می‌باشد: خودروهای مسافری، چهار چرخ محرک، ون، کامیون‌ها، اتوبوس‌ها، مینی‌بوس‌ها و وانت‌ها. در ایران حدود ۵۰۰٬۰۰۰ نفر (تقریباً ۲٫۳٪ تمامی نیروی کار) به‌طور مستقیم در صنعت خودروسازی و بسیاری دیگر در صنایع مرتبط کار با این صنعت کار می‌کنند. تقریباً ۷۵٪ کل تولیدات خودروی کشور را خودروهای مسافری و ۱۵٪ آن را خودروهای وانت دربر می‌گیرند.

تاریخچه سایپا

شرکت خودروسازی سایپا یکی از دو قطب بزرگ تولید خودرو در ایران است که کار خود را از سال ۱۳۴۴ آغاز کرده است.نام شرکت در سال ۱۳۴۵ «شرکت سهامی تولید اتومبیل سیتروئن ایران» بود. این شرکت در اوایل سال ۱۳۵۴ به «شرکت سهامی ایرانی تولید اتومبیل» تغییر نام داد. برند سایپا در سال ۱۳۹۲، در دهمین جشنواره ملی قهرمانان صنعت ایران، به‌عنوان یکی از ۱۰۰ برند برتر این کشور شناخته شد. نخستین خودروهای این شرکت، محصولات شریک فرانسوی آن، سیتروئن بودند و در سال ۱۳۴۷، سایپا بسیاری از مدل‌های ژیان را می‌ساخت. در سال ۱۳۵۲ با توافقی با شرکت خودروسازی فرانسوی رنو، رنو ۵ در مدل‌های ۲ و ۴ در توسط سایپا به بازار عرضه شد. با رخ‌دادن انقلاب ۱۳۵۷، دولت ایران، شرکت سایپا را در ۱۶ تیر ۱۳۵۸ به مالکیت خود درآورد و سایپا، از آذر ۱۳۶۰ زیرنظر سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران قرار گرفت. در سال ۱۳۷۲، یکی از پرفروش‌ترین خودروهای تاریخ ایران، پراید، برای نخستین‌بار توسط سایپا در ایران تولید شد.

در دههٔ ۱۳۸۰، سایپا پیشرفت بسیاری کرد و توانست نخستین خودروی طراحی اختصاصی خود را نیز در همین دهه بسازد. خودروی تیبا نخستین خودروی انحصاری سایپا است که در سال ۱۳۸۷ رونمایی شد. تیبا که همهٔ اجزای آن از جمله موتور، ساخت ایران است، دومین گام ایران برای ساخت خودروی ملی نامیده شد. سایپا هنوز به عرضهٔ محصولات شرکت‌های خارجی در ایران ادامه داد اما در دهه‌های ۱۳۸۰ و ۱۳۹۰، چندین خودروی انحصاری را طراحی و به بازار عرضه کرد که همگی با استقبال مشتریان روبرو شدند. تیبا ۲، ساینا، کوییک و شاهین خودروهای سایپا در این دوران هستند.

سایپا، در سال ۱۳۴۴ با نام تجاری SAIPAC و با مشارکت خودروساز فرانسوی، سیتروئن بنیان نهاده شد. نخستین خودروهای شرکت سایپا، وانت آکا و سواری ژیان بودند. این شرکت از سال ۱۳۴۷، انواع مدل‌های ژیان را می‌ساخت. در سال ۱۳۵۲ با یک توافق با شرکت خودروسازی فرانسوی رنو، رنو ۵ در مدل‌های ۲ و ۴ در به بازار عرضه شد. پس از سال ۱۳۵۳، خودروهای ژیان مهاری و ژیان پیکاب نیز در مدل‌های معمولی و دولوکس ساخته شدند. در سال ۱۳۵۴، نام شرکت، به فرم کنونی آن، سایپا تغییر پیدا کرد که کوتاه‌شدهٔ «شرکت سهامی ایرانی تولید اتومبیل» بود.

با رخ دادن انقلاب ۱۳۵۷، دولت ایران شرکت سایپا را در ۱۶ تیرماه ۱۳۵۸ به مالکیت خود درآورد و سایپا، از آذر ۱۳۶۰ تحت سرپرستی سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران قرار گرفت. در دههٔ ۱۳۶۰، سیاست‌های سایپا تغییرات فراوانی کرد و برنامه‌های تازه‌ای نیز در سال ۱۳۶۳، برای آیندهٔ این شرکت تنظیم گردید. در سال ۱۳۶۲ نیز وانت نیسان با حجم موتور ۲۰۰۰ سی‌سی به فهرست تولیدات شرکت افزوده شد. در سال ۱۳۶۹ نیز سایپا حجم موتور وانت نیسان را از ۲۰۰۰ به ۲۴۰۰ سی‌سی افزایش داد و یک مدل دوکابین از این خودرو را تولید کرد. 

لوگو سایپا

لوگوی جدید شرکت سایپا در اواسط دهه شصت توسط زنده یاد استاد مرتضی ممیز و با الگو برداری از گنبد سرخ از بناهای تاریخی شهرستان مراغه طراحی شده است. این نشان با الهام از كاشي كاري هاي سنتي برجي در دوره ايلخاني که داراي توازن هندسي مثال ­زدني در طراحي و اجراست، خلق شده است. از ويژگي­ هاي نشان سايپا مي­توان به توازن ابعادي در طراحي زواياي ۱۲۰ درجه و يالهاي همسان و قابليت حجم ­پذيري آن اشاره کرد. تا قبل از سال ۱۳۶۴، لوگوی مورد استفاده این شرکت، ترکیبی از لوگوی دو شرکت فرانسوی یعنی رنو و سیتروئن بود. بعد از مدتها لزوم ایجاد یک لوگو منحصر به فرد که این برند را متمایز از دو برند اولیه نماید احساس میشد. به همین دلیل این شرکت تصمیم گرفت تا لوگو جدیدی را طراحی نماید.

دههٔ ۱۳۷۰ و تولید پراید (فورد فستیوا)

در سال ۱۳۷۱، رنو ۲۱ به فهرست تولیدات شرکت سایپا افزوده شد که می‌توانست به رقابت سایپا با ایران خودرو کمک بسیاری کند. در سال ۱۳۷۲، یکی از پرفروش‌ترین خودروهای تاریخ ایران، پراید، برای نخستین‌بار توسط سایپا در ایران تولید شد. سایپا پراید کاربراتوری را در مقیاس بزرگی فروخت. محصولی که در اصل همان فورد فستیوا، خودروی معرفی شدهٔ سال ۱۹۸۶ است. تولید این خودرو در سایپا تا دههٔ ۲۰۲۰ میلادی، بدون ایجاد تغییرات اساسی ادامه یافت. موضوعی که با انتقاد کارشناسان روبرو شد. همچنین رسانه‌ها و کارشناسان ایرانی بسیاری به ایمنی خودروی پراید ایراد گرفته‌اند. 

در سال ۱۳۷۴، سهام شرکت سایپا برای نخستین‌بار در بورس اوراق بهادار تهران عرضه شد. در سال ۱۳۷۷، این شرکت توانست گواهی‌نامهٔ ۹۰۰۱ ISO را به دست آورد. از سال ۱۳۷۸ نیز پراید استیشن به فهرست محصولات شرکت افزوده شد . ایجاد خط تولید خودرو کاروان در سال ۱۳۷۹ به پایان رسید و تولید نمونه‌ای از این محصول نیز در همین سال انجام شد. 

پراید پرفروش ترین خودرو سایپا

سایپا در دههٔ ۱۳۸۰

کیا ریو، محصولی از شرکت کیا موتورز کره جنوبی که توسط سایپا نیز در ایران عرضه شد. در دههٔ ۱۳۸۰، سایپا پیشرفت بسیاری کرد و توانست نخستین خودروی طراحی اختصاصی خود را نیز در همین دهه بسازد. در سال ۱۳۸۱، تولید آزمایشی خودروی پراید ۱۴۱ صورت پذیرت و معرفی آن به بازار ایران انجام شد. در سال ۱۳۸۲ نیز برای گرفتن استاندارد یورو ۲، موتورهای جدیدی برای پراید در نظر گرفته شد. در سال ۱۳۸۴، نخستین خط تولید کارخانه‌ای خودروهای دوگانه‌سوز در ایران توسط سایپا ایجاد شد. در سال ۱۳۸۴ همچنین خطوط تولید خودرو ریو، که محصولی از شرکت کیا موتورز کره جنوبی است، توسط سایپا در ایران گشایش یافت. 

در سال ۱۳۸۵، خط تولید انواع پراید توسط سایپا در ونزوئلا گشایش یافت. یک سال بعد، در ۱۳۸۶، کارخانه ساخت انواع پراید در کشور سوریه با نام سیویکو ایجاد شد. در سال ۱۳۸۶، تولید و عرضه خودروی رنو، ال ۹۰ در سه تیپ توسط سایپا انجام شد. در همین سال سایپا به تولید و عرضه محصولی مشابه پراید، با نام سایپا ۱۳۲ دست زد. فروش اتوبوس‌های شهری IRIS را نیز سایپا در سال ۱۳۸۶ آغاز کرد. 

در سال ۱۳۸۷، چند رویداد مهم برای شرکت سایپا ثبت شد:

• رونمایی از نخستین خودروی سایپا، با نام تیبا 
• رونمایی از وانت ال‌ایکس زامیاد 
• گشایش خط تولید انبوه موتور ال ۹۰ 
• گشایش خط تولید رنو مگان
• گشایش خط تولید کیا ریو با گیربکس اتوماتیک

دی ۱۳۸۷ به موجب قانون بودجه ایران، ۵۱٪ درصد از سهام این شرکت، در بورس واگذار گردید. سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران نیز با داشتن ۳۵٫۷۵٪ درصد از سهام شرکت سایپا، بزرگترین سهام‌دار این شرکت است. در سال ۱۳۸۹ نیز کارخانهٔ سایپا کاشان، با ظرفیت تولید سالانه ۱۵۰۰۰۰ خودرو راه‌اندازی گردید. رونمایی از نخستین کامیون شکل‌یافتهٔ داخلی شرکت سایپا دیزل نیز در همین سال انجام شد. در این دوران سایپا توانست رکوردشکنی‌هایی نیز در زمینه شمار تولید خودرو انجام دهد. 

اولین خودروی انحصاری سایپا

تیبا، نخستین خودروی سایپا که دومین خودروی ملی نامیده شد. خودروی تیبا نخستین خودروی انحصاری سایپا است که در سال ۱۳۸۷ رونمایی شد. تیبا که همهٔ اجزای آن از جمله موتور، ساخت ایران است، دومین گام ایران برای ساخت خودروی ملی نامیده شد. پیش از این، رسانه‌ها تنها به سمند، محصول انحصاری ایران خودرو چنین اشاراتی می‌کردند. سایپا اعلام کرد که در تولید این خودرو، از مشاورین خارجی نیز بهره گرفته‌است. این خودرو از همان ابتدا قرار شد که به عنوان خودرویی ارزان به فروش برسد.[۵] دنیای اقتصاد، این خودرو را در تاریخ خودروسازی ایران بسیار مهم دانست و در گزارش‌ها رسانه‌ها آمده‌است که مالکیت این خودرو به شکل کامل در اختیار سایپا است. نخستین خودروی سایپا، توانست به سرعت در بازار محبوبیت کسب کند. سایپا سپس خودروهای دیگری را نیز بر پایهٔ تیبا ساخت که آن‌ها نیز از فروش خوبی برخوردار بودند.

سایپا در دههٔ ۱۳۹۰

در سال ۱۳۹۰، خط تولید گروه خودروسازی سایپا در کشور سودان راه‌اندازی شد و در سال ۱۳۹۱ نیز از محصولات جدیدی از جمله: تیبا ۲، سایپا ۱۵۱ و ایکس۱۰۰ رونمایی شد. در سال ۱۳۹۲، محصول اختصاصی دیگری با عنوان ساینا رونمایی شد که به شکل اختصاصی توسط سایپا طراحی شده بود. در دههٔ ۱۳۹۰، محصولات گوناگونی از شرکت‌های خارجی توسط سایپا برای عرضه به بازار آماده شدند، با این حال سایپا در تلاش بود خودروهای اختصاصی خود را نیز طراحی و تولید کند.

در سال ۱۳۹۷، این شرکت از خودرویی با کلاس کامپکت با نام سایپا شاهین رونمایی کرد. هرچند که مشخصات فنی همانند موتور، در اوایل به شکلی گیج‌کننده معرفی شدند، اما این خودرو نیز به شکلی انحصاری، ویژهٔ سایپا طراحی شده بود و کارشناسان باور داشتند که این خودرو توان فروش خوبی دارد. بر اساس اعلام شرکت سایپا، سایپا شاهین (با نام پیشین رهام) توسط مهندسین این شرکت طراحی و ساخته شده‌است.

سایپا در حال حاضر

سایپا در سال 1966 تاسیس شد. سایپا از ابتدای فعالیت خود تا به امروز همکاری مشترک با سیتروئن و رنو فرانسه، نیسان ژاپن کیا موتورز کره را اجرا کرده است. محصولات حاضر سایپا شامل خودروهای سواری صبا< NASIM، سایپا 141، سایپا 132، زانتیا و ریو سایپا موفق به اخذ گواهینامه های QS9000 صادر شده توسط شرکت QMI، ISO9001-2000، ISO14001 و OHSAS 18001 از D. مرکز تحقیق و توسعه (R&D) سایپا در سال 1372 تاسیس شد و انجام انواع تست های خودرویی اصلاح خودروهای موجود و طراحی خودروهای جدید از فعالیت های اصلی مرکز تحقیق و توسعه سایپا با بهره گیری از آخرین فناوری های روز دنیا می باشد.

محصولات سایپا

• سیتروئن 2CV
• سیتروئن جین 602
• ژیان
• سایپا 141
• پارس خودرو V5
• چانگان
• ریو
• مگان
• نیسان مورانو
• دونگ فنگ 
• زامیاد
• پراید
• سپند
• پاترول
• برلیانس
• تندر 90
• کوئیک
• ساینا
• تیبا
• تیبا 2
• آریا
• شاهین
• آهو
• اوپل کومودور
• ایران شورلت
• شورلت نووا
• بیوک
• جیپ گلادیاتور
• کادیلاک
• کاروان
• جیپ صحرا
• سیتروئن C3

شرکت های زیر مجموعه سایپا

• ایران کاوه
  
• پارس خودرو
  
• پلاسکو کار سایپا
  
• سایپا کاشان
  
• سازه گستر سایپا
  
• شرکت تولیدی موتور، گیربکس و اکسل سایپا (مگاموتور)
  
• مالیبل سایپا (تولید قطعات ریخته‌گری و آهنگری)
  
• لیزینگ رایان سایپا
  
• بیمه رایان سایپا
  
• تهیه و توزیع مواد ریخته‌گری و قطعات صنعتی ایران (سودیکو)
  
• سایپا پرس
  
• سایپا یدک
  
• مهندسی توسعه سایپا (سیکو)
  
• مهندسی بازرگانی خودرو سایپا (ستکو)
  
• امداد خودرو سایپا
  
• مرکز تحقیقات و نوآوری سایپا
  
• قالب‌های بزرگ صنعتی
  
• اروند خودرو
  
• ستاره سفیران آینده
  
• سایپا لجستیک
  
• توسعه صنایع خودرو ( ایدکو)
  
• سرمایه‌گذاری کارکنان سایپا
  
• شرکت بن‌رو 

معرفی ایران کاوه

شرکت سایپا دیزل با نام اصلی ایران کاوه فعالیت خود را طی قراردادی انحصاری با ماک تراکس مونتاژ کامیون های ماک و انواع تریلر آغاز کرد. سایپا دیزل در دوره همکاری با ماک تراکس که در سال 1357 به پایان رسید، موفق به تولید 7500 دستگاه کامیون ماک شد. در پی توقف تولید ماک تراکس، این شرکت برای استفاده از ظرفیت های موجود و کمک به اشتغال، موفق به مونتاژ خودروهای جایگزین در بخش حمل و نقل بار و مسافر شد. در سال 1984 و در پی مطالعات ایجاد خط تولید کامیون جدید، قراردادی با شرکت ولوو تراکس برای تولید کامیون های ولوو F12 منعقد شد. انعقاد قرارداد با شرکت گوشا یوگسلاوی برای تولید تریلرهای پلت فرم از دیگر اقدامات قابل توجه سایپا دیزل در همان سال بود. این اقدامات منجر به حجم بالای فروش در بازار داخلی و همچنین معرفی محصولات با استقبال گرم در بازارهای خارجی شد، به طوری که مدیرکل اقتصاد و بازرگانی وزارت صنایع سابق در سال 92 به سایپا دیزل تقدیر کرد. 

قطعات خودرو سایپا

سایپا مالک صددرصدی شرکت مگاموتور است که سازندهٔ موتور، گیربکس و اکسل خودروهای سایپا، زامیاد و پارس‌خودرو می‌باشد؛ به‌علاوه مگاموتور خود مالک صددرصدی شرکت مالیبل سایپا است که تولیدکنندهٔ قطعات اصلی ریخته‌گری و آهنگری اکسل، گیربکس و موتورهای سایپا، پارس‌خودرو و زامیاد است. سایپا در زمینهٔ تولید شیشهٔ خودرو نیز مالک نزدیک به هفتاد درصد از سهام شرکت سایپا شیشه می‌باشد که مهم‌ترین تولیدکنندهٔ شیشه‌های خودرو در خاورمیانه است. همچنین سایپا دارندهٔ بیشتر سهام کمک‌فنر ایندامین، پلاسکوکار سایپا و سایپا آذین است که به ترتیب تولیدکنندهٔ کمک‌فنر و سامانه تعلیق، قطعات پلاستیکی، و صندلی و رودری خودروهای سایپا و دو خودروساز تابعهٔ آن هستند.

ایران خودرو بزرگترین تولید کننده خودرو در ایران

ایران خودرو (با نام تجاری آیکو، IKCO) یک شرکت خودروسازی ایرانی است که دفتر مرکزی آن در تهران قرار دارد و در مرداد ۱۳۴۱ دو برادر به‌نام‌های احمد و محمود خیامی آن را بنیان نهادند. این شرکت نخست ایران ناسیونال نام داشت و نخستین گروه تولیدات آن، گونه‌ای اتوبوس بود. در سال ۴۵، با قراردادی با شرکت روتس ، ایران ناسیونال برنامه‌ریزی تولید پیکان را انجام داد و از ۲۴ اردیبهشت ۱۳۴۶ کارخانهٔ ویژهٔ آن گشایش یافت و ساخت انبوه آن کلید خورد. از سال ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۷ پیکان در مدل‌های کار، لوکس، جوانان، استیشن و وانت ساخته شد.

انواع کامیون، اتوبوس، مینی‌بوس و آمبولانس نیز در این سال‌ها با همکاری دایملربنز در این شرکت تولید می‌شد. در سال ۱۳۵۲، شرکت هدف‌گذاری کرد که به خودکفایی برسد و محصولاتی تمام ایرانی به فروش برساند. در این راستا، چندین کارخانه و شرکت تامین‌کننده در سراسر ایران تأسیس شد. شرکت در سال ۱۳۵۶ دارای قصد جدی برای تولید جایگزین پیکان بود که با وقوع انقلاب ۱۳۵۷ و جنگ ایران و عراق، پروژه برهم زده‌شد و پس از جنگ، این شرکت با پژو فرانسه و شریک‌های خارجی برای تولید خودروهای تازه در ایران به توافق رسید.

در دههٔ ۱۳۶۰، این شرکت با توجه به آشفتگی اقتصادی ایران، تا نزدیکی تعطیلی کامل پیش رفت که با اعلام آمادگی پژو برای همکاری، ایران خودرو دچار تحولی بزرگ شد. پژو به شریک ایران خودرو در ایران تبدیل شد و محصولات این شرکت را در شمار بسیار بالا در ایران به فروش رساند. پژو ۴۰۵، ۲۰۶، ۲۰۷ و پارس توانستند بخش بزرگی از بازار ایران را در اختیار بگیرند که سود قابل‌توجهی برای شرکت فرانسوی داشت. ایران خودرو با رنو، دیگر شرکت خودروسازی فرانسوی نیز همکاری کرد و ال۹۰، از محصولات ارزان‌قیمت این شرکت را به شکلی موفق در بازار ایران به فروش رساند.

بسیاری از کارشناسان ایرانی باور دارند که با نبود مدیریت درست، ایران خودرو از شرکتی خودکفا به یک ابزار فروش برای شرکت‌های خارجی تبدیل شده‌است. با این وجود، این شرکت دو خودروی کاملاً اختصاصی سمند (۲۰۰۲) و دنا (۲۰۱۵) را تولید کرده‌است. سمند محصول سال ۲۰۰۲، نخستین خودروی ملی ایران نامیده شد.

مونتاژ خودرو

شرکت ایران ناسیونال (نام اصلی شرکت ایران خودرو) که توسط برادران خیامی در سال 1341 تأسیس شد، با مونتاژ LP یا اتوبوس 321 با قطعات آن توسط آلمان، فعالیت خود را آغاز کرد. برای پاسخگویی به تقاضای جامعه ایران برای یک خودروی مناسب، بنیانگذاران این شرکت مذاکراتی را با خودروساز بریتانیایی تالبوت برای دریافت گواهی تولید صرفاً مونتاژ هانتر هیلمن بدون هیچ گونه بومی سازی انجام دادند. همکاری با کارخانه انگلیسی منجر به تولید مدل های مختلف هانتر هیلمن یا پیکان در سال 1967 شد. پیکان در مدل های پایه، لوکس، اسپرت، استیشن و پیکان مونتاژ شد. ایران ناسیونال علاوه بر پیکان، خودروهای سنگین نیز تولید و مونتاژ می کرد.

افزایش بومی سازی

در سال 1370 با پایان یافتن جنگ تحمیلی علیه ایران و همزمان با اجرای سیاست های بازسازی صنعتی، شرکت ایران خودرو (یککو) اقدام به تولید قطعات خودرو و ست های فنی پیکان کرد. به همین منظور گروه های مهندسی ویژه ای توسط این شرکت برای حمایت از قطعه سازان راه اندازی شد. تولید با قطعات ساده خودرو شروع شد و به سمت قطعات پیچیده تر حرکت کرد.

طراحی داخلی، خارجی

این خودروساز در سال 1375 با تغییراتی که در مدیریت عالی و هیئت مدیره IKCO ایجاد شد، هدف جدیدی را برای تولید خودروی جدید بر اساس ظرفیت های موجود در داخل کشور تعیین کرد. برای این منظور، این شرکت استراتژی جدیدی را برای طراحی داخلی و توسعه قطعات داخلی و خارجی خودرو آغاز کرد. این امر در نهایت منجر به تولید «سمند» به عنوان اولین خودروی ملی با کسب حقوق معنوی آن شد. ناگفته نماند که این شرکت هنوز به طور نسبی به قطعات خودرو و مشاوره شرکت های خارجی متکی است.

طراحی زیرسیستم های خودرو

با توجه به پیشرفت های صورت گرفته در استراتژی تولید خودروی ملی، ایران خودرو گام بلند دیگری در طراحی و توسعه قطعات خودرو و مجموعه های فنی زیرسیستم های پیچیده تر برداشت. این شرکت به دلیل عدم اعتماد به تامین کنندگان خارجی و تلاش همه جانبه برای دستیابی به ظرفیت های لازم برای تولید انواع خودروهای ملی توانسته است به خودکفایی دست یابد.

طراحی موتور ملی (بنزین و دوسوخت)

نیاز به طراحی داخلی موتور ملی با آغاز پروژه طراحی خودرو ملی کیک احساس شد. این نیاز در نهایت برآورده شد و با مشاوره با FEV آلمان به تولید یک موتور داخلی منجر شد که EF7 نام داشت، موتور جدید سرآغاز یک خودکفایی بزرگ در عرصه تولید ملی است. این دستگاه مجهز به فناوری های پیشرفته در زمینه موتور است که شامل مصرف بنزین و دوسوخت (CNG و LPG) است.

پلت فرم جدید، نمونه کارها متنوع، خودروهای هیبریدی و الکتریکی

در نهایت، آی‌کو با تکیه بر ظرفیت‌های تولید داخلی خود، موفق به تدوین طرح‌های جدیدی برای طراحی و تولید پلتفرم ملی پاسخگوی تمامی نیازهای صنعت خودروسازی ایران از موتور گرفته تا گیربکس دستی و اتوماتیک، خودروهای هیبریدی و برقی شده است.

محصولات ایران خودرو

جدول زیر خودروهایی را نشان می دهد که به صورت ویژه توسط ایران خودرو طراحی و ساخته شده اند:

انواع پژو

• پژو پارس (که قبلاً با نام پژو پرشیا یا به زبان ساده پرشیا شناخته می شد)
• پژو 405
• پژو 206
• پژو 206; پژو 206 SD که نسخه‌ای از 206 بود، در سال 2005 با پژو توسعه یافت.
• پژو 207i; تا سال 2011، ایککو حدود 15000 تا 20000 دستگاه پژو 207i تولید کرد. تولید 207i در سال 2012 در جریان قطع رابطه بین ایران خودرو و پژو به دلیل تحریم های بین المللی علیه ایران متوقف شد.
• پژو 405; در تریم های سالن GLi و GLX و تریم استیت GLX موجود است
• پژو 405 تریم SLX با موتور 1.6 لیتری 16 سوپاپ PSA TU5
• پژو 406; به عنوان CBU (حدود 2000 دستگاه توسط ایران خودرو به ایران وارد می شود)
• پژو پارس; در ابتدا پژو پرشیا نامیده می شد. تغییرات شامل طراحی مجدد جلو و عقب مدرن شده است
• پژو RD; شاسی و پیشرانه شبیه پیکان قدیمی است اما پوسته و ظاهر بیرونی بدنه شبیه 405 است، تولید این خودرو به نفع ROA به پایان رسید.
• پژو ROA; نسخه اصلاح شده پژو RD، تولید پژو ROA در حال توقف است.

ایکاپ

ایکاپ یک شرکت سرمایه گذاری مشترک بین ایران خودرو و استلانتیس است که مقر آن در تهران است و در سال 1395 تاسیس شده است. برخی از مدل های پژو را تولید می کند و مدل های دیگر را در CBU برای بازار ایران وارد می کند.

• پژو 508
• پژو 508
• پژو 2008
• پژو 301

انواع هایما

• هایما اس 7
• هایما اس 5
• هایما 8 اس
• هایما 7 ایکس

انواع رنو

• داچیا لوگان هم ایران خودرو و هم سایپا این خودرو را با نام تندر 90 تولید می کنند.
• رنو کپچر

انواع سوزوکی

• سوزوکی گرند ویتارا - SUV کامپکت که به 4 مدل اصلی تقسیم می شود:
• موتور 2000 سی سی با گیربکس 4 سرعته اتوماتیک
• موتور 2000 سی سی با گیربکس 5 سرعته دستی
• موتور 2400 سی سی با گیربکس 4 سرعته اتوماتیک
• موتور 2400 سی سی با گیربکس 5 سرعته دستی
• سوزوکی کیزاشی

کارخانه‌های درون ایران

• ایران خودرو تهران: سایت مرکزی ایران خودرو در جاده مخصوص
• ایران خودرو خراسان: این شرکت در پنجم دی ماه ۱۳۷۹ به منظور تولید گونه‌های خودرو سواری و تجاری مانند سدان، SUV، ون، وانت و کامیونت تأسیس شد.
• ایران خودرو تبریز: هم‌اکنون خودرو سمند و سمند سورن پلاس در ایران خودرو تبریز ساخته می‌شود.
• ایران خودرو سمنان: کارخانه‌ای در اختیار بخش خصوصی که هم‌اکنون همکاری آن با ایران خودرو قطع و گروه فردا موتور در آن فعال است.
• ایران خودرو فارس: هم‌اکنون در این واحد پژو پارس تولید می‌گردد.
• ایران خودرو مازندران: شرکت ایران خودرو مازندران در سال ۱۳۸۹ با تولید شمار ۱۹۱۷ دستگاه سمند سریر فعالیت خود را آغاز کرد.
• ایران خودرو کرمانشاه: ظرفیت ساخت خودرو در این واحد تولیدی ۳۰ هزار دستگاه در سال می‌باشد.

ناکامی در سرمایه‌گذاری‌های مشترک

ایران خودرو همواره مهم‌ترین شریک گروه پی‌اس‌ای در خاورمیانه بوده اما به باور کارشناسان یکی از دلایل عدم موفقیت سرمایه‌گذاری‌های مشترک ایران‌خودرو، علاوه‌بر تیراژ تولید کم، درصد اندک ساخت داخل در قراردادهای پلتفرم‌های خارجی تولید این شرکت است؛ بدین صورت که درصد داخلی‌سازی قطعات پلتفرم‌های پژو در سال‌های نخست تولید، بنابر قرارداد، در حدود ۳۰٪ بوده و رسیدن این پلتفرم‌ها به ساخت داخل بالای ۹۰٪ گاهی بیش از ۱۵سال زمان برده که سبب عقب‌ماندگی ایران‌خودرو و قطعه‌سازان ایران از خودروسازی روز جهان و بالطبع عدم توانایی آنان در رقابت با خودروسازان خارجی شده‌است. 

ناکارآمدی در بازارهای خارجی

به عنوان نخستین تولیدکننده خودرو در ایران، این شرکت تا به حال نتوانسته موفقیت چشمگیری در بازارهای خارج از ایران کسب کند. سرمایه‌گذاری‌های متعدد شکست‌خورده این شرکت در کشورهای گوناگون جهت احداث واحدهای تولید خودرو طی سال‌های گذشته یکی پس از دیگری سندی بر سیاسی‌کاری و نبود برنامه‌ای مدون، علمی و عملی در صادرات شعاری این شرکت است. عمده دلیل شکست این پروژه‌ها را می‌توان در حمایت‌های غیراصولی دولت و ناکارآمدی این شرکت در بازار داخلی جستجو کرد. شرکت‌های بزرگ خودروسازی سایپا و ایران خودرو به لطف حمایت‌های بی‌دریغ دولت‌های پس از انقلاب از این شرکت‌ها و تضییع حقوق مصرف‌کنندگان داخلی امکان ادامه حیات یافته‌اند. رقابت در بازارهای جهانی نیازمند مقدمات و توانایی‌هایی است که تولیدکنندگان داخلی از آن‌ها بی‌بهره‌اند.

روند دامپینگ مستمر ایران خودرو به عنوان بزرگترین شرکت سازنده و صادرکننده خودرو در ایران برای حفظ جایگاه ظاهری در صادرات حاصلی جز افزایش هزینه‌های سرمایه‌گذاری و در نتیجه افزایش قیمت و افت کیفیت بیشتر محصولات عرضه شده در بازار داخلی نداشته. حتی کمترین کارکرد صادرات و سرمایه‌گذاری خارجی، که به‌یادسپاری برند و نشان تجاری شرکت تولیدکننده خودرو در خاطر مردمان کشور هدف است، در بسیاری از بازارهای صادراتی ایران خودرو و سایپا وجود نداشته‌است؛ به‌گونه‌ای که خودروهای ایران خودرو و سایپا در بسیاری از کشورها با برندها و نشان‌های تجاری دیگری عرضه می‌گردند.

ایران خودرو پس از ناکارآمدی در بازار و البته انتقادات بسیار در زمینه امنیت بسیار پایین خودروها، اقدام به افزایش جزئی ایمنی در خودروها نمود. این افزایش باعث شد تا ستاره‌های کیفی برخی خودروها، ۱ رتبه افزایش داشته باشد که البته این افزایش کیفیت کماکان محل شک و تردید است و دستمایه انتقادات شبکه‌های خبری شده‌است.